U nas zapłacisz kartą
Wyprysk na wardze - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Naczyniak na wardze sromowej – przyczyny i metody leczenia
W większości przypadków diagnozowane są naczyniaki łagodne, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. Są one jednak problemem natury estetycznej, dlatego często zalecane jest ich usunięcie. W tym celu stosuje się np. leczenie chirurgiczne. Zmiany naczyniowe mają także charakter złośliwy – w tym przypadku mamy do czynienia z guzami, które mogą rozwinąć się na każdym etapie życia na skórze oraz narządach wewnętrznych np. wątrobie. Naczyniaki zawsze wymagają konsultacji lekarskiej!
Większość naczyniaków pojawia się na skórze w wieku niemowlęcym, będąc najczęściej występującym nowotworem u dzieci. Jeżeli dzieci przychodzą na świat ze zmianą naczyniową, to mamy do czynienia z malformacją żylną, a nie naczyniakiem. Naczyniaki u niemowląt to jedna z częściej ujawnianych wad rozwojowych, która zwykle nie powoduje wielu problemów natury zdrowotnej. W zależności od rodzaju naczyniaka oraz jego lokalizacji zmiana ta może powodować ból i inny dyskomfort. Jedynie mniej niż 10 proc. diagnozowanych naczyniaków stanowi poważny problem natury medycznej, wymagając m.in. specjalistycznego leczenia. W większości naczyniaki łagodne, bo one najczęściej diagnozowane są u dzieci, stopniowo zanikają. To jedna z cech charakterystycznych naczyniaków.
Pęcherzyki na ustach a opryszczka wargowa
Pęcherzyki na ustach należą do grupy kluczowych symptomów wskazujących na pojawienie się opryszczki wargowej , jednej z najbardziej rozpowszechnionych chorób zakaźnych manifestujących swoją obecność w obrębie ust. Charakterystyczne wykwity towarzyszące schorzeniu są następstwem zainfekowania wspomnianym wirusem opryszczki pospolitej (łac. Herpes simplex virus), a dokładnie jednym z dwóch spokrewnionych ze sobą typów: HSV-1 lub HSV-2.
Do występowania zmian w okolicy czerwieni wargowej przyczynia się w większości przypadków HSV-1. Wspólną cechą obu typów patogenu jest zdolność do wywoływania zakażenia latentnego, co oznacza, że po pierwszym przeniknięciu do organizmu wirus pozostaje w nim na stałe. Umiejscawia się w komórkach zwojów nerwowych, tkwi tam w stanie uśpienia i uaktywnia się pod wpływem sprzyjających warunków, które związane są przede wszystkim z obniżeniem odporności.
- zmienne warunki atmosferyczne,
- intensywne promieniowanie UV,
- osłabienie organizmu,
- silny i permanentny stres,
- źle zbilansowaną dietę i niedożywienie,
- ciągłe zmęczenie,
- urazy warg o zróżnicowanym podłożu,
- pojawienie się miesiączki,
- interwencję chirurgiczną i stomatologiczną,
- przegrzanie lub przemarznięcie,
- stosowanie niektórych leków, w tym glikokortykosteroidów.
Wirusa opryszczki nie da się całkowicie pozbyć, dlatego osoba, która choć raz miała do czynienia z opryszczką wargową, musi się liczyć z nawrotami choroby.
Jak rozpoznać pęcherzyk na ustach związany z infekcją HSV? Przyjmuje on postać powierzchownych zmian zapalnych, które na początku występują w formie mniejszych zmian rumieniowych, a z czasem zlewają się w jeden wykwit. Uwidacznia się on najczęściej na granicy ust i skóry , przekraczając niekiedy granicę rąbka czerwieni wargowej. Jest wyraźnie odgraniczony od zdrowej tkanki.. Wraz z rozwojem choroby wypełnia się treścią surowiczą, a następnie często ropną, a po pęknięciu stopniowo zmienia formę (z wytworzeniem strupów), aż do całkowitego ustąpienia zmian.
Dlaczego powstają naczyniaki?
Naczyniak może powstać z wielu przyczyn, jednak nadal wszystkie nie zostały do końca poznane. Najczęściej związany jest z niegroźną mutacją genetyczną, ale niektóre naczyniaki mogą wskazywać na poważniejsze schorzenia np. zespoły wad wrodzonych. Do częstych przyczyn powstawania naczyniaków zaliczamy także zaburzenia hormonalne w przebiegu różnych schorzeń np. tarczycy, zaburzeń w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych i innych nieprawidłowości, które pojawiają się w czasie rozwoju płodowego, podczas porodu, a także na późniejszych etapach życia. Nie wiadomo, dlaczego naczyniaki częściej występują u dziewczynek i dorosłych kobiet. Jednym z naczyniaków, które pojawiają się tylko u płci żeńskiej, są naczyniaki sromu. Lokalizują się przede wszystkim na wardze sromowej.
Naczyniaki na wargach sromowych zwykle ujawniają się w pierwszych tygodniach życia dziewczynki. Ich objawem jest początkowo różowa, niewypukła plama, która z czasem zaczyna się rozrastać. W przypadku niemowląt ujawnienie zmiany jest dość szybkie, bo na wczesnym etapie życia dzieci często odwiedzają lekarza, który dokładnie bada ich stan zdrowia. Choć naczyniak na wardze sromowej pojawia się zwykle bardzo wcześnie, to może także powstać u nastolatki lub dorosłej kobiety. W zależności od rodzaju zmiany ma ona różny wygląd.
Ważne! Każda nietypowa zmiana, która pojawia się na ciele, musi zostać zbadana przez lekarza! W przypadku naczyniaków sromu u niemowląt zwykle zalecana jest jedynie obserwacja pediatryczna, jednak może się zdarzyć, że szybki wzrost naczyniaka zacznie sprawiać poważne problemy.
W przypadku niemowląt i małych dziewczynek naczyniak w obrębie warg sromowych narażony jest na działanie czynników drażniących, które mogą sprzyjać powstawaniu stanu zapalnego w jego obrębie. Infekcja naczyniaka prowadzi m.in. do powstawania ran i owrzodzeń, które mogą trudno się goić. Leczenie w takim przypadku bywa utrudnione ze względu na wiek dziewczynki oraz lokalizację naczyniaka, który przez większość czasu jest ukryty pod pieluszką.
Naczyniaki – rodzaje zmian naczyniowych
Naczyniaki dzielimy m.in. pod względem charakteru zmian. Zdecydowana większość naczyniaków to naczyniaki łagodne. Do tej grupy należy m.in.:
- naczyniak jamisty,
- naczyniak płaski,
- naczyniak włosowaty,
- naczyniak gwiaździsty,
Te rozrostowe zmiany naczyniowe nie powinny szczególnie niepokoić, zwłaszcza gdy ich rozmiar jest niewielki, a wygląd nie ulega zmianie. Dość nietypowym rodzajem naczyniaków są naczyniaki rubinowe, które częściej pojawiają się u osób dorosłych. Te czerwone punkciki na skórze są związane m.in. z naturalnymi procesami starzenia się organizmu. Do jednych z większych naczyniaków zaliczamy naczyniaki jamiste, które najczęściej powodują dolegliwości bólowe i wymagają usunięcia. Naczyniaki mogą mieć różną wielkość, jednak zwykle nie przekraczają kilkunastu centymetrów. Olbrzymie naczyniaki występują stosunkowo rzadko, a ich objawy mogą utrudniać normalny rozwój i funkcjonowanie.
Zdarza się, że naczyniaki powstają w dość problematycznej okolicy ust, oka, sromu, co sprawia, że mogą wymagać specjalistycznego leczenia. Pozostawione bez nadzoru, prowadzą do m.in. wad wzroku i innych problemów zdrowotnych. Naczyniaki w pobliżu naturalnych otworów ciała np. wejścia do pochwy, mogą ulec zakażeniu, dlatego w przypadku większych zmian zaleca się dobór odpowiedniej metody ich usunięcia.
W większości przypadków diagnozowane są niewielkie naczyniaki płaskie. Cechują się one dość charakterystycznym wyglądem. Naczyniak powierzchniowy to dobrze ograniczona plama o jasnoróżowego koloru, która z czasem zaczyna stopniowo zmieniać kolor na ciemniejszy.
Do naczyniaków o złośliwym charakterze, które zaliczane są do grupy niebezpiecznych chorób nowotworowych, zaliczamy:
- naczyniomięsaka krwionośnego,
- obłoniaka złośliwego,
- mięsaka Kaposiego.
Zmiany te stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życia, dlatego każda nieprawidłowość w obrębie skóry, powinna być konsultowana z lekarzem.
Przyczyny wyprysku pieniążkowatego
Wyprysk pieniążkowaty jest zmianą skórną charakteryzującą się wyraźnym odgraniczeniem od skóry zdrowej. Zwykle ma ona postać drobnych pęcherzyków i grudek obrzękowych skupionych na niedużej powierzchni o monetowatym kształcie (stąd jej nazwa), zwykle o średnicy 2-6 cm. Wykwitom towarzyszy uciążliwy świąd, zwykle występują one w obrębie kończyn dolnych i tułowia. Mogą one być pojedyncze lub liczne.
Mimo licznych badań przeprowadzonych nad rumieniem pieniążkowatym, nie do końca znane są jego przyczyny. Wymienia się jednak czynniki, które mogą mieć wpływ na jego powstanie.
- przewlekły stres,
- nadmierne wysuszenie skóry,
- infekcje wewnątrzustrojowe.
Znane są również przypadki, kiedy zmiany wystąpiły na skutek przyjmowania leków.
Mówi się również, że w niektórych przypadkach istnieje związek między wypryskiem pieniążkowatym a grzybicą oraz atopowym zapaleniem skóry. Skóra atopowa ze względu na głębokie przesuszenie pozbawiona jest naturalnej bariery ochronnej, przez co staje się dużo bardziej podatna na nadkażenia bakteryjne i stany zapalne.
