U nas zapłacisz kartą
Wyprysk na wewnętrznej stronie dłoni - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
W przypadku łuszczycy dłoni na skórze tej partii kończyn pojawiają się charakterystyczne wykwity. Przybierają postać lekko uniesionej grudki o czerwonawym zabarwieniu, która jest pokryta szarą łuską. Wykwity są liczne, a pojedyncza zmiana jest niewielka, często jednak zbierają się w skupiska i występują w postaci dużych, zlewnych zmian, skutecznie szpecących wygląd dłoni i utrudniających codzienne funkcjonowanie. W niektórych przypadkach wykwity atakują opuszki palców, w wyniku czego często następuje proces samoamputacji i skrócenie palców rąk. Dochodzi także do zniszczenia paznokci. Tego rodzaju przebieg choroby towarzyszy zazwyczaj łuszczycy krostkowej dłoni. Ten typ charakteryzuje pojawienie się krostek, oprócz typowych wykwitów.
Szczególną odmianą łuszczycy na dłoniach jest łuszczyca paznokci. Najczęściej taka postać tej dolegliwości towarzyszy łuszczycowemu zapaleniu stawów. Jej przebieg zazwyczaj prowadzi do ustalenia bardzo charakterystycznych objawów, które znacznie ułatwiają rozpoznanie choroby. Wśród nich można wyróżnić linijne wylewy krwawe na obszarze płytki paznokciowej, a także m.in. onycholizę, czyli proces oddzielania się płytki paznokcia od łożyska. Prowadzi on często do powstawania poważnych infekcji bakteryjnych. Innym objawem są tzw. naparstkowania, czyli niewielkie zagłębienia w płytce paznokcia. Pojawiają się także linie Beau, czyli podłużne pęknięcia płytki paznokcia, w poważniejszych przypadkach prowadzące często do oddzielenia się płytki od palca. Niezwykle charakterystyczną oznaką tej postaci choroby jest tzw. objaw plamy oleju, który można opisać jako wykwity znajdujące się pod płytką paznokciową. Przeświecają one przez nią jako brązowe plamy, które przypominają plamy oleju – stąd pochodzi ich nazwa.
Zdiagnozowanie łuszczycy dłoni następuje po rozmowie z osobą dotkniętą schorzeniem i przyjrzeniu się przez lekarza zmianom powstałym na dłoniach – objawy są łatwe do rozpoznania. Specjalista zazwyczaj pyta o okoliczności pojawienia się wykwitów, kiedy one wystąpiły, a także o zachorowania na choroby przewlekłe. Może zostać odnotowany tzw. objaw świecy stearynowej, który opisywany jest jako pokazanie się gładkiej i błyszczącej powierzchni grudki po zdjęciu szarej łuski z powierzchni dłoni. Innym czynnikiem diagnozy jest objaw Auspitza, czyli punktowe krwawienia na powierzchni grudki. Świadczą one o uszkodzeniu naczyń włosowatych skóry.
Jakie są metody leczenia wyprysku potnicowego?
Wyprysk potnicowy to choroba trudno poddająca się leczeniu. Najczęściej leczenie rozpoczyna się od stosowania silnie działających miejscowo glikokortykosteroidów. Doustne leki przeciwhistaminowe pomagają zmniejszyć świąd. W często nawracającej chorobie opcję terapeutyczną stanowi fototerapia PUVA. W przypadku stwierdzenia grzybicy stóp lub innych czynników przyczynowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie.
Wyprysk potnicowy to choroba, w której alergeny mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Nikiel, kobalt i niektóre leki mogą powodować wystąpienie lub zaostrzenie zmian, więc unikanie ekspozycji na nie może zapobiec rozwojowi wyprysku potnicowego. Niemniej w większości przypadków trudno wykryć czynnik przyczynowy i profilaktyka nie jest możliwa. W przypadku odczynów na zakażenia grzybicze zmiany w obrębie dłoni cofają się po wyleczeniu grzybicy stóp.
Zobacz także
Wyprysk pieniążkowaty Wyprysk pieniążkowaty jest szczególną odmianą wyprysku kontaktowego. W części przypadków zmiany chorobowe związane są z nadwrażliwością komórkową na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Do czynników zaostrzających zmiany skórne należą nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających mydeł.
Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wyprysk potnicowy – czy da się mu zapobiec?
W zapobieganiu wystąpieniu wyprysku potnicowego istotną rolę odgrywa unikanie kontaktu z alergenami, które powodują powstawanie zmian skórnych, a także dbanie o higienę skóry rąk i stóp. Trzeba unikać przegrzewania stóp oraz korzystać z przewiewnego obuwia, które nie sprzyja nadmiernemu poceniu się stóp. Należy również diagnozować i leczyć zmiany skórne, które mogą wskazywać na grzybicę stóp i dłoni np. swędzące i łuszczące się zmiany pomiędzy palcami i na bocznych powierzchniach palców. W przypadku pojawienia się niepokojących zmian skórnych lub uciążliwych dolegliwości np. świąd skóry i nieprzyjemny zapach stóp, trzeba jak najszybciej zasięgnąć porady lekarza.
Zanim zostanie rozpoczęte leczenie, niezbędne jest ustalenie przyczyny chorobowej oraz potwierdzenie wstępnie postawionej na podstawie badania podmiotowego i badania przedmiotowego diagnozy.
Na etapie diagnostyki wyprysku potnicowego wykonywane jest m.in. badanie zeskrobin w celu wykrycia zakażenia grzybiczego. Niekiedy niezbędne jest pobranie wycinka do badania histopatologicznego.
Jak leczyć wyprysk potnicowy?
Leczenie wyprysku potnicowego polega na wdrożeniu terapii występujących chorób skóry np. stosowaniu leków przeciwgrzybiczych oraz eliminacji czynników wywołujących zmiany skórne. Większość preparatów, które stosowane są w leczeniu wyprysku potnicowego, to leki dostępne na receptę np. glikokortykosteroidy o działaniu miejscowym na skórę oraz doustne leki przeciwhistaminowe, które redukują świąd i związany z alergią stan zapalny.
Jeżeli na skórze powstaną duże, nadkażone pęcherze, to może być konieczne ich przecięcie i oczyszczenie zainfekowanej skóry oraz zastosowanie miejscowo antybiotyku.
Jak jeszcze leczyć wyprysk potnicowy? Możemy znaleźć różne domowe metody na leczenie wyprysku potnicowego, jednak nie należy ich stosować bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Trzeba pamiętać, że istotny wpływ na przebieg leczenia oraz ryzyko nawrotu choroby ma odpowiednia higiena skóry, a także unikanie stosowania kosmetyków, które mogą podrażniać skórę i wywoływać reakcje alergiczne.
- S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo PZWL, Warszawa, 2013
- Baran W., Szepietowski J., Reich A., Leczenie chorób skóry i chorób przenoszonych drogą płciową, Wydawnictwo PZWL, Warszawa, 2008
- Adamski Z., Kaszuba A., Dermatologia dla kosmetologów, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego, Poznań, 2008
