U nas zapłacisz kartą
Leczenie Wyprysku Opryszczkowego
Opryszczka narządu wzroku
Wykwity mogą występować na spojówce lub rogówce oka. Jest to groźna postać opryszczki, która może doprowadzić – w przypadku braku leczenia lub częstych nawrotów – do bliznowacenia rogówki, a nawet do utraty wzroku.
Pęcherzyki mogą się też pojawić na powiekach.
- zanokcica opryszczkowa – czyli zakażenie wału paznokciowego, zmiany pęcherzykowo-krostkowe występują na opuszkach palca lub palców, pojawiają się nagle, towarzyszy im obrzęk, rumień i ból, zanokcica wywołana przez HSV-1 często występuje u pracowników ochrony zdrowia, którzy nie używają rękawiczek, zakażenie HSV-2 dotyczy zwykle osób w wieku 20–30 lat i rozwija się w wyniku kontaktów intymnych (dotykania narządów płciowych zakażonych osób)
- tzw. opryszczka zapaśników – występuje na skórze klatki piersiowej, uszu, twarzy i rąk, typowa dla sportowców uprawiających dyscypliny kontaktowe
- wyprysk opryszczkowy – szczególna postać zakażenia u chorych na atopowe zapalenie skóry, ma postać uogólnionej osutki pęcherzykowej, może stanowić zagrożenie życia.
Zakażenia narządowe, opryszczka uogólniona
Zakażenia narządowe (np. zapalenie przełyku, zapalenie wątroby), czy opryszczka uogólniona występują najczęściej u pacjentów ze zmniejszoną odpornością (w tym po chemioterapii), otrzymujących leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządów czy w przebiegu AIDS.
W zaburzeniach odporności przebieg zakażenia HSV jest ciężki, a rokowanie poważne.
Łagodne, mało nasilone, miejscowe zmiany wywołane przez wirusy opryszczki na ogół nie wymagają zgłoszenia się do lekarza. O pomoc należy się zwrócić w przypadku zmian rozległych, opryszczki, której towarzyszą objawy ogólne (np. gorączka, bóle mięśni, złe samopoczucie) oraz gdy współistnieją czynniki ryzyka – ciężkie choroby skóry, upośledzona odporność, przyjmowanie glikokortykosteroidów, leczenie onkologiczne (chemioterapia, radioterapia).
Pilnego zgłoszenia się do lekarza wymagają chorzy z objawami neurologicznymi, a także zmianami w obrębie narządu wzroku.
Leczenia wymaga opryszczka narządów płciowych. Szybkie zgłoszenie się do lekarza jest ważne ze względu na znacznie większą skuteczność leczenia przeciwwirusowego zastosowanego na początku zakażenia w porównaniu z leczeniem zastosowanym później.
Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i gardła
Jako zakażenie pierwotne może mieć postać ostrego zapalenia błony śluzowej dziąseł i jamy ustnej oraz ostrego zapalenia gardła i migdałków podniebiennych. Przebiega wówczas jak ostre zapalenie z towarzyszącą gorączką. W zakażeniu nawrotowym jest to zwykle opryszczka wargowa.
Ostre zapalenie błony śluzowej dziąseł i jamy ustnej
- typowa dla małych dzieci
- okres wylęgania wynosi 3–6 dni
- objawy obejmują wysoką gorączkę, złe samopoczucie, jadłowstręt, obrzęk, zaczerwienienie i bolesność dziąseł, powiększenie regionalnych węzłów chłonnych, pęcherzyki, które powstają na błonie śluzowej jamy ustnej i języka oraz na skórze warg i wokół jamy ustnej, mają tendencję do zlewania się, tworzenia bolesnych owrzodzeń, a po pęknięciu – nadżerek
- ostre objawy utrzymują się 5–7 dni, gojenie zmian następuje po ok. 2 tygodniach
- wirus jest wydalany w ślinie przez 3 tygodnie (niekiedy dłużej).
Ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
- występuje częściej u dorosłych niż u dzieci
- zwykle jest wywołane przez HSV-1, ale przyczyną może być też HSV-2 (towarzyszą mu wtedy zmiany na narządach płciowych)
- początkowe objawy to gorączka, złe samopoczucie, ból głowy, gardła, mięśni, następnie na migdałkach i tylnej ścianie gardła pojawiają się pęcherzyki, które pękają, tworząc nadżerki i owrzodzenia
- u ok. 30% chorych w pierwotnym zakażeniu HSV-2 występują objawy oponowe, u 5% zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o łagodnym przebiegu.
Opryszczka wargowa (potocznie „zimno”)
- jest to najczęstsza postać zakażenia nawrotowego wywołanego HSV-1 (rzadziej HSV-2)
- zwykle ma łagodny przebieg bez towarzyszących objawów ogólnych
- w okolicy ust – na ogół w kąciku, na pograniczu błony śluzowej i skóry – pojawiają się nieliczne skupiska bolesnych pęcherzyków zapalnych
- nawroty występują średnio dwa razy w roku, ale u niektórych zakażonych nawet co miesiąc
- największe wydalanie wirusa ma miejsce w ciągu pierwszej doby (może się utrzymywać do 5 dni).
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Ponieważ wyprysk zawodowy często powodują alergeny występujące w miejscu pracy czy podczas prac domowych, warto się zabezpieczać przed kontaktem z nimi za pomocą np. rękawiczek czy odzieży ochronnej.
Zobacz także
Alergia na chrom Chrom należy do najważniejszych alergenów kontaktowych. Wyprysk wywołany przez ten metal przebiega bardzo ciężko i zwykle trwa długo, nierzadko nawet dziesiątki lat.
Alergia na kobalt Kobalt należy do najczęstszych alergenów kontaktowych, przy czym uczula on różne grupy osób, w tym zarówno dzieci, jak i robotników z wypryskiem zawodowym.
Alergia na nikiel Najczęściej uczula nikiel znajdujący się w biżuterii, guzikach jeansów, sprzączkach pasków, a niekiedy również nożycach, sztućcach i innych wyrobach metalowych.
Alergeny kontaktowe Do najczęstszych alergenów kontaktowych w Polsce należą nikiel i chrom. Coraz częstsze jest też uczulenie na perfumy i aminy aromatyczne.
Wybrane treści dla Ciebie
Testy skórne Testy skórne to najważniejsze badanie wykorzystywane w diagnostyce alergii. Pozwalają one na proste, szybkie i bezpieczne potwierdzenie uczulenia na różne alergeny.
Próba prowokacyjna z alergenem Próba wykonywana jest w celu stwierdzenia, czy dana osoba jest uczulona na konkretny alergen. Badanie wykonuje się stosunkowo rzadko. Zwykle wtedy, gdy innymi metodami nie udało się potwierdzić nadreaktywności oskrzeli i (lub) uczulenia na konkretny alergen, a wynik badania ma znaczenie dla rozpoznania choroby.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.