U nas zapłacisz kartą
Leczenie Wyprysku Opryszczkowego
Opryszczka wirusowa narządów płciowych i na ustach. Leczenie opryszczki [INFOGRAFIKA]
Przyczyną bolesnych, pęcherzykowych zmian jest wirus – Herpes simplex występujący w dwóch typach HSV-1 oraz HSV-2. Po wniknięciu do organizmu przez błonę śluzową lub uszkodzoną skórę powodują one powstawanie zmian chorobowych. Opryszczka może się nie ujawnić nigdy, nawet jeśli jesteśmy nosicielami wirusa. Może też atakować często. Jak się objawia opryszczka i jak leczyć opryszczkę?
- Opryszczka narządów płciowych i opryszczka na twarzy
- Jak się zarazić opryszczką wirusową?
- Opryszczka przyczyny uaktywnienia wirusa
- Opryszczka wargowa objawy
- Wirus opryszczki leczenie
- Opryszczka domowe sposoby
- Opryszczka zapobieganie
Opryszczka narządów płciowych
Opryszczka narządów płciowych jest prawdopodobnie najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Często przebiega w sposób skąpoobjawowy, bez typowych pęcherzyków lub zupełnie bezobjawowy, dlatego większość zakażonych osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że są zakażone.
Typowe zmiany towarzyszące zakażeniu narządów płciowych przez HSV-1 lub HSV-2 to zgrupowane zapalne grudki i pęcherzyki na zewnętrznej powierzchni genitaliów, które przypominają opryszczkę na wargach.
Nawroty opryszczki narządów płciowych wywołanej przez HSV-1 są około 6 razy rzadsze niż wywołanej przez HSV-2.
- okres wylęgania wynosi 1–21 dni (zwykle 3–7 dni)
- z reguły ma ciężki przebieg, często towarzyszy mu ostre zapalenie gardła
- objawy ogólne – gorączka, ból głowy i mięśni, złe samopoczucie – dotyczą ok. 70% kobiet i ok. 40% mężczyzn
- pęcherzyki występują u mężczyzn na prąciu, rzadziej na mosznie, czy wewnętrznej powierzchni ud, u kobiet na wargach sromowych, kroczu, czasami na wewnętrznej powierzchni ud, w pochwie i na szyjce macicy, zmiany na skórze u kobiet są bardziej rozległe niż u mężczyzn, po 2–3 tygodniach zmiany przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, czasami pokryte strupem, a potem stopniowo ustępują, w rzadkich przypadkach zajęcie okolicy krzyżowej rdzenia kręgowego może spowodować ostre zatrzymanie moczu oraz objawy zapalenia rdzenia i korzonków nerwowych: ból, utratę lub zaburzenia czucia (parestezje) i wysypki, zwane zespołem Elsberga
- objawy miejscowe (zależne od lokalizacji zmian) – ból, wydzielina śluzowa z cewki moczowej lub pochwy, powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych, zaburzenia oddawania moczu, tkliwość szyjki macicy przy stosunku – mogą się utrzymywać 10–17 dni
- u obu płci może wystąpić opryszczkowe zapalenie odbytnicy (zapalenie odbytu i odbytnicy) jako następstwo stosunków analnych
- wirus jest wydalany przez 10–12 dni.
Opryszczka – leczenie
W przypadku zmian o niewielkim nasileniu można miejscowo stosować leki przeciwwirusowe (acyklowir, denotywir, dokozanol, tromantadynę), a także środki łagodzące objawy i wysuszające, np. pastę cynkową. W razie potrzeby – leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. W opryszczce narządów płciowych leki do stosowania miejscowego są nieskuteczne.
W cięższych postaciach zakażeń opryszczkowych podaje się ogólnoustrojowo (doustnie lub dożylnie) leki przeciwwirusowe (acyklowir, walacyklowir), które hamują replikację (namnażanie się) wirusów HSV. Leki te zmniejszają nasilenie objawów zakażenia pierwotnego i nawrotowego, ale nie eliminują wirusa utajonego i nie zmniejszają ryzyka zakażenia innych osób ani częstości i ciężkości nawrotów po zaprzestaniu leczenia.
Leczenie zakażeń nawrotowych najlepiej rozpocząć w okresie objawów zwiastunowych, najpóźniej w dniu wystąpienia wykwitów.
U kobiet w ciąży stosuje się acyklowir, uważany za lek bezpieczny dla płodu.
Leczenie opryszczki ocznej powinien prowadzić okulista.
Niacynamid - podsumowanie
Powyższy artykuł przedstawia, jak szerokie zastosowanie posiada niacynamid. To substancja, która znajduje swoje zastosowanie w kosmetykach o działaniu przeciwzmarszczkowym, regenerującym, normalizującym czy nawilżającym. Poniżej znajdują się najważniejsze informacje podsumowujące to, jakiej skórze niacynamid jest niezbędny w pielęgnacji. Są to:
- skóra sucha i odwodniona,
- posiadająca przebarwienia wynikające z ekspozycji na słońce,
- wrażliwa, podatna na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych (także atopowa)
- skóra posiadająca wyraźne objawy fotostarzenia
- skóra ze skłonnością do trądziku, z rozszerzonymi porami, zaskórnikami, zmianami łojotokowymi, bliznami i przebarwieniami potrądzikowymi
- skóra pozbawiona blasku i witalności, zmęczona, poszarzała
- z wyraźnymi oznakami starzenia jak zmarszczki
- narażona na działanie wolnych rodników
- skóra poddawana zabiegom medycyny estetycznej (nie uszkodzona)