U nas zapłacisz kartą
Wyprysk pieniążkowaty kontra grzybica - Porównanie objawów, przyczyn i metod leczenia
Jak wyleczyć wyprysk pieniążkowaty?
Mimo, że wyprysk pieniążkowaty lubi nawracać i niekiedy przyjmuje postać przewlekłą, można go skutecznie leczyć. Kuracja opiera się na:
- łagodzeniu i opanowywaniu stanu zapalnego,
- odbudowie warstwy ochronnej naskórka,
- leczeniu nadkażenia bakteryjnego, jeśli takowe wystąpiło.
Leki na wyprysk pieniążkowaty stosuje się miejscowo. Przeważnie zawiera ona kortykosteroidy skutecznie zwalczające stan zapalny. Oprócz nich zaleca się głębokie nawilżanie zaatakowanej zmianami skóry, celem odbudowy bariery ochronnej i przyspieszenia regeneracji. W leczeniu nawilżającym stosowana jest maść na wyprysk pieniążkowaty, ponieważ skuteczniej odbudowuje ona warstwę lipidową naskórka niż kremy. Skuteczniej też zapobiegają utracie wody.
W przypadku zmian odpornych na działanie glikokortykosteroidów zaleca się włączenie leków immunomodulujących o działaniu miejscowym. Niekiedy lekarze włączają do kuracji doustne leki przeciwhistaminowe celem zmniejszenia dolegliwości świądowych.
Kiedy wypryskowi towarzyszy wtórne nadkażenie bakteryjne, konieczne jest podanie antybiotyków. W zależności od tego, jak jest ono głębokie i rozległe, podaje się antybiotyki miejscowe w postaci maści lub ogólnoustrojowe przyjmowane doustnie.
Przyczyny wyprysku pieniążkowatego
Wyprysk pieniążkowaty jest zmianą skórną charakteryzującą się wyraźnym odgraniczeniem od skóry zdrowej. Zwykle ma ona postać drobnych pęcherzyków i grudek obrzękowych skupionych na niedużej powierzchni o monetowatym kształcie (stąd jej nazwa), zwykle o średnicy 2-6 cm. Wykwitom towarzyszy uciążliwy świąd, zwykle występują one w obrębie kończyn dolnych i tułowia. Mogą one być pojedyncze lub liczne.
Mimo licznych badań przeprowadzonych nad rumieniem pieniążkowatym, nie do końca znane są jego przyczyny. Wymienia się jednak czynniki, które mogą mieć wpływ na jego powstanie.
- przewlekły stres,
- nadmierne wysuszenie skóry,
- infekcje wewnątrzustrojowe.
Znane są również przypadki, kiedy zmiany wystąpiły na skutek przyjmowania leków.
Mówi się również, że w niektórych przypadkach istnieje związek między wypryskiem pieniążkowatym a grzybicą oraz atopowym zapaleniem skóry. Skóra atopowa ze względu na głębokie przesuszenie pozbawiona jest naturalnej bariery ochronnej, przez co staje się dużo bardziej podatna na nadkażenia bakteryjne i stany zapalne.
Czym jest i jak wyleczyć wyprysk pieniążkowaty?
Wyprysk pieniążkowaty to stan zapalny skóry objawiający się charakterystycznymi zmianami skupionymi w okrężny kształt – stąd jego nazwa. Czy jest ona zaraźliwy, jak go rozpoznać i jak leczyć?
- Przyczyny wyprysku pieniążkowatego nie są dokładnie poznane. Do czynników predestynujących zalicza się stres, nadmierne przesuszenie skóry oraz infekcje wewnątrzustrojowe.
- Choroba dotyka najczęściej ludzi między 50. a 70. rokiem życia. U dzieci występuje niezwykle rzadko i uznawana jest za zjawisko nietypowe.
- Wyprysk nie jest zaraźliwy, leczy się go przeważnie, stosując miejscowe leki kortykosteroidowe.
- Przyczyny wyprysku pieniążkowatego
- Wyprysk pieniążkowaty u dziecka
- Objawy wyprysku pieniążkowatego
- Jak wyleczyć wyprysk pieniążkowaty?
- Domowe sposoby na wyprysk pieniążkowaty
- Czy wyprysk pieniążkowaty jest zaraźliwy?
Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny
Pomimo licznych badań przyczyny wyprysku pieniążkowatego wciąż nie są znane. Lekarze przypuszczają, że może mieć on związek z zakażeniem wewnątrzustrojowym oraz antygenami i toksynami bakteryjnymi, zlokalizowanymi w narządach wewnętrznych. Coraz częściej mówi się również o tym, że choroba ściśle jest związana z atopowym zapaleniem skóry (AZS).
Osoby, które zmagają się z tą chorobą, często są wrażliwe również na:
- formaldehyd,
- metale (takie jak np. chrom, nikiel czy rtęć),
- niektóre leki (takie jak np. neomecyna oraz środki na bazie izotretoniny i interferonu).
Pozytywnie na wyprysk pieniążkowaty z pewnością nie wpływają również:
- zbyt częste i gorące kąpiele,
- wysuszające mydło,
- suchy i zimny klimat,
- problemy z krążeniem i obrzęki nóg,
- rany powstałe po ukąszeniu owadów,
- rany powstałe na skutek kontaktu skóry z substancjami chemicznymi,
- przewlekły stres,
- infekcje wirusami hepatotropowymi,
- nadużywanie alkoholu,
- inne choroby skóry (oprócz wyżej wspomnianego AZS, również bakteryjne i zastoinowe zapalenie skóry).
Ważne jest również to, aby zakładać wygodne ubrania – te, które są obcisłe i wykonane z syntetycznych materiałów mogą podrażniać skórę, a to z kolei zwiększa ryzyko pojawienia się choroby. Niewskazane jest również noszenie ubrań z wełny naturalnej. Podczas ogrzewania domu lub korzystania z klimatyzacji, warto też używać nawilżacza, który zapewni optymalną wilgotność powietrza.
Jakie są metody leczenia wyprysku potnicowego?
Wyprysk potnicowy to choroba trudno poddająca się leczeniu. Najczęściej leczenie rozpoczyna się od stosowania silnie działających miejscowo glikokortykosteroidów. Doustne leki przeciwhistaminowe pomagają zmniejszyć świąd. W często nawracającej chorobie opcję terapeutyczną stanowi fototerapia PUVA. W przypadku stwierdzenia grzybicy stóp lub innych czynników przyczynowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie.
Wyprysk potnicowy to choroba, w której alergeny mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Nikiel, kobalt i niektóre leki mogą powodować wystąpienie lub zaostrzenie zmian, więc unikanie ekspozycji na nie może zapobiec rozwojowi wyprysku potnicowego. Niemniej w większości przypadków trudno wykryć czynnik przyczynowy i profilaktyka nie jest możliwa. W przypadku odczynów na zakażenia grzybicze zmiany w obrębie dłoni cofają się po wyleczeniu grzybicy stóp.
Zobacz także
Wyprysk pieniążkowaty Wyprysk pieniążkowaty jest szczególną odmianą wyprysku kontaktowego. W części przypadków zmiany chorobowe związane są z nadwrażliwością komórkową na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Do czynników zaostrzających zmiany skórne należą nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających mydeł.
Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
