U nas zapłacisz kartą
"Wyprysk na nogach - Zdjęcia, Objawy i Skuteczne Leczenie"
Wyprysk podudzi - przyczyny, objawy, leczenie
Wyprysk podudzi najczęściej spowodowany jest powikłaniami niewydolności żylnej, które występuje u osób z zaburzeniami krążenia żylnego w kończynach dolnych. Stąd też jego druga nazwa - wyprysk żylakowy. Jakie są objawy wyprysku podudzi i jak przebiega leczenie?
Spis treści
Wyprysk podudzi zazwyczaj pojawia się u osób dorosłych po 50. roku życia. Częściej występuje u kobiet. Chorobie może też towarzyszyć owrzodzenie podudzi na tle żylakowym.
Poradnik Zdrowie: Kiedy iść do chirurga naczyniowego?Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Wyprysk podudzi - przyczyny
Jak wskazuje nazwa, wyprysk pojawia się na podudziach i zwykle obejmuje wewnętrzną stronę nogi, gdzie skóra jest delikatniejsza niż na zewnątrz. Zmiany chorobowe mogą występować na jednej lub obu nogach. Zmieniona chorobowo skóra jest wyraźnie odgraniczona od skóry zdrowej. Przy utrzymywaniu się wyprysku podudzi przez długi okres czasu może dojść do uogólnionych krwiopochodnych odczynów alergicznych, na skutek przedostawania się do krążenia alergenów kontaktowych. Uogólnione wysiewy takich zmian mają charakter drobnogrudkowej osutki, niekiedy zlewnej i ostrozapalnej. Mogą się rozprzestrzeniać na twarz, tułów i kończyny górne. Zmianom skórnym dość często towarzyszy uciążliwy świąd, a w sytuacji zaostrzenia choroby również pieczenie i ból. U niektórych pacjentów pojawiają się sączące zmiany, które bardzo często ulegają nadkażeniu bakteryjnemu i zliszajcowaceniu. Wówczas na skórze widoczne są charakterystyczne żółte strupy. Początkowo są wilgotne, ale z czasem przysychają. Czytaj też: Liszajec zakaźny: przyczyny i objawy, leczenie
Zanim rozpocznie się leczenie wyprysku podudzi lekarz musi dokonać tzw. rozpoznania różnicowego, czyli wykluczyć przewlekłą grzybicę skóry oraz łuszczycę wysiękową. To bardzo ważne, ponieważ wszystkie wymienione schorzenia dają podobne objawy. Aby mieć pewność, że pacjent cierpi z powodu wyprysku podudzi wykonuje się badanie mykologiczne, które wykazuje obecność grzyba w zmianach skórnych. Jeżeli testy są negatywne i nie stwierdza się obecności grzybów, wdraża się odpowiednie leczenie.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.Leczenie wyprysku podudzi
Leczenie egzemy żylakowej bywa złożone i obejmuje różne metody. Zazwyczaj stosuje się w tym celu kremy i maści nawilżające. Ich regularne stosowanie zmniejsza łuszczenie skóry i łagodzi swędzenie. Wiele z tych produktów jest dostępnych bez recepty. W walce z wypryskiem podudzi skuteczne są także leki zawierające kortykosteroidy. Mogą być one stosowane do miejscowego leczenia łagodnych odmian wyprysku żylakowego. Działają przeciwzapalnie i redukują zaczerwienienie i świąd skóry.
W leczeniu wyprysku żylakowego wykorzystuje się również terapię światłem, znaną również jako fototerapia. Specjalne lampy emitujące światło ultrafioletowe (UVB lub UVA) są używane w celu zmniejszenia objawów choroby.
W przypadku ciężkich lub opornych na leczenie objawów wyprysku żylakowego, lekarz zaleci stosowanie leków immunosupresyjnych zmniejszających aktywność układu odpornościowego. W takiej sytuacji konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta ze względu na ryzyko działań niepożądanych.
Nowoczesne leki biologiczne, zwane modyfikatorami czynników martwiczych, są również stosowane w leczeniu wyprysku żylakowego. Te leki wpływają na aktywność układu odpornościowego, co powoduje zmniejszenie stanu zapalnego skóry. Równie dobrze sprawdzają się domowe sposoby na swędzenie skóry, takie jak okłady z rumianku lub babki lancetowatej. O wyborze metody leczenia każdorazowo decyduje lekarz prowadzący.
Diagnostyka i leczenie wyprysku podudzi w niektórych przypadkach jest długotrwałe i wymaga konsultacji specjalistycznych oraz wykonania wielu różnych badań. Jeśli chcesz mieć szybki i łatwy dostęp do lekarzy i badań, kup prywatne ubezpieczenie zdrowotne, którego ofertę można zamówić na Welbi.
W pakiecie OCHRONA GOLD od 239 zł miesięcznie dostępne są e-konsultacje i wizyty stacjonarne u lekarza rodzinnego, internisty, pediatry i aż 39 innych specjalistów, w tym dermatolog, diabetolog, chirurg naczyniowy czy onkolog. Co więcej, czas oczekiwania na wizytę to maksymalnie 24 godziny do lekarza pierwszego kontaktu i przeważnie 3 dni robocze do specjalisty.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) – przyczyny
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
- nikiel, np. biżuteria, wykończenia odzieży (zamki, guziki), okulary
- chrom (metale, cement, skóra garbowana)
- kobalt (metale, cement)
- formaldehyd (odzież, lakier do paznokci, tworzywa sztuczne)
- substancje zapachowe (perfumy, olejki eteryczne, kosmetyki)
- balsam peruwiański (perfumy)
- konserwanty (podłoże leków stosowanych miejscowo, kosmetyki)
- przyśpieszacze wulkanizacji i przeciwutleniacze gumy (rękawiczki lateksowe, bielizna, buty, lycra, oleje techniczne)
- leki (neomycyna, benzokaina)
- barwniki (farby do włosów i tkanin)
- kalafonia (kleje, papier, pokosty)
- lanolina (kremy)
- monomery akrylu (cement ortopedyczny).
Czynniki ryzyka rozwoju alergicznego kontaktowego zapalenie skóry nie są znane, ale wydaje się, że duże znaczenie ma predyspozycja genetyczna.
- Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia
Powstaje w wyniku kontaktu skóry ze stężoną substancją drażniącą (np. silne kwasy albo zasady, wybielacze) albo w wyniku przewlekłego działania mniej stężonej substancji powodującej wysuszenie skóry i uszkodzenie naskórka.
Substancje drażniące:- mydła i detergenty
- alkohole i środki odkażające
- kwasy i ługi
- rozpuszczalniki organiczne, smary, oleje techniczne, benzyna, olej napędowy
- żywice i kleje
- farby, tusze i werniksy
- cement, beton, gips
- środki owadobójcze i grzybobójcze
- nawozy sztuczne
- włókna szklane.
- Fotoalergiczne lub fototoksyczne kontaktowe zapalenie skóry
Przyczyny fototoksycznego kontaktowego zapalenie skóry, to np. dziegieć, furokumaryny (np. psolareny stosowane leczniczo lub zawarte w owocach, zwłaszcza w limonkach i jarzynach), czerwień bengalska (stosowana w okulistyce), niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, pochodne kwasu propionowego (np. ibuprofen).
Przyczyny fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry, to np. kosmetyki z filtrem UV, substancje zapachowe, środki odkażające, leki przeciwgrzybicze.