U nas zapłacisz kartą
"Wyprysk na nogach - Zdjęcia, Objawy i Skuteczne Leczenie"
Wyprysk podudzi - leczenie
U osób z wypryskiem podudzi stosuje się leki poprawiające ukrwienie kończyn dolnych oraz leki przeciwalergiczne. To kuracja nazywana leczeniem ogólnym. Leczenie miejscowe uzależnione jest od zaawansowania i nasilenia zmian. W okresie zaostrzenia choroby stosuje się okłady z preparatów zawierających taninę. Terapia ma na celu powstrzymanie wysięku. Po opanowaniu wysięku zaleca się areozole, maści oraz kremy zawierające steroidy. W okresie podostrym wyprysku podudzi zleca się dostosowanie leków przeciwhistaminowych. W przypadku przewlekłego wyprysku podudzi stosuje się maści natłuszczające oraz pasty (np. pastę cynkową), które chronią skórę przed drażniącym działaniem wysięku z owrzodzenia oraz maceracją skóry. Niekiedy wdraża się również słabe środki kortykosteroidowe. Sprawdzają się także okłady z kwasu bornego lub sody oczyszczonej.
Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia.
Czym jest wyprysk podudzi? Jak wygląda jego leczenie?
Wyprysk podudzi to proces zapalny skóry, który występuje u osób starszych z zaburzeniami krążenia żylnego. Jego charakterystyczne objawy to zaczerwienienie, obrzęk, świąd oraz pęknięcia i suchość skóry. Leczenie wyprysku podudzi polega na stosowaniu maści i kremów o działaniu przeciwzapalnym, przeciwhistaminowym i natłuszczającym.
Wyprysk jest chorobą dermatologiczną, która polega na zapaleniu wierzchnich warstw skóry. Powstaje on na skutek czynników alergicznych lub niealergicznych, z wyłączeniem infekcji bakteryjnych, wirusowych lub grzybiczych. Najczęściej zmiany skórne są wynikiem bezpośredniego kontaktu z substancją alergizującą, jednak zdarza się także u osób z zaburzeniami krążenia żylnego – mowa wówczas o wyprysku podudzi.
W jaki sposób lekarz rozpoznaje liszaj prosty przewlekły?
Rozpoznanie liszaja prostego przewlekłego ustala się na podstawie obrazu histopatologicznego. W tym celu należy pobrać wycinek ze zmiany chorobowej.
W leczeniu ogólnym liszaja prostego przewlekłego wykorzystuje się leki przeciwświądowe i uspokajające. W leczeniu miejscowym wykorzystuje się silnie działające glikokortykosteroidy oraz emolienty.
Zobacz także
Liszaj lśniący Zmiany skórne w liszaju lśniącym mają charakter drobnych, licznych grudek, zwykle o wymiarach 1–2 mm. Najbardziej typowe miejsca ich lokalizacji to trzon penisa i żołądź, szyja, powierzchnie zgięciowe ramion i rzadziej tułów.
Liszaj twardzinowy W liszaju twardzinowym wykwitem skórnym jest porcelanowobiała zmiana grudkowa, zlewająca się w większe, lekko stwardniałe ogniska, z różnie nasiloną hiperkeratozą mieszkową. Zmiany mogą być umiejscowione na karku i plecach, ale najczęściej zajmują skórę i błony śluzowe narządów płciowych, gdzie często dominują zmiany zanikowe.
Liszajec zakaźny Liszajec zakaźny charakteryzuje się występowaniem drobnych, skupionych, powierzchownych i szybko pękających pęcherzyków na rumieniowym podłożu. W krótkim czasie zmiany przybierają postać miodowo żółtych strupów.
Wybrane treści dla Ciebie
Liszaj twardzinowy W liszaju twardzinowym wykwitem skórnym jest porcelanowobiała zmiana grudkowa, zlewająca się w większe, lekko stwardniałe ogniska, z różnie nasiloną hiperkeratozą mieszkową. Zmiany mogą być umiejscowione na karku i plecach, ale najczęściej zajmują skórę i błony śluzowe narządów płciowych, gdzie często dominują zmiany zanikowe.
Wyprysk podudzi - przyczyny
Jak wskazuje nazwa, wyprysk pojawia się na podudziach i zwykle obejmuje wewnętrzną stronę nogi, gdzie skóra jest delikatniejsza niż na zewnątrz. Zmiany chorobowe mogą występować na jednej lub obu nogach. Zmieniona chorobowo skóra jest wyraźnie odgraniczona od skóry zdrowej. Przy utrzymywaniu się wyprysku podudzi przez długi okres czasu może dojść do uogólnionych krwiopochodnych odczynów alergicznych, na skutek przedostawania się do krążenia alergenów kontaktowych. Uogólnione wysiewy takich zmian mają charakter drobnogrudkowej osutki, niekiedy zlewnej i ostrozapalnej. Mogą się rozprzestrzeniać na twarz, tułów i kończyny górne. Zmianom skórnym dość często towarzyszy uciążliwy świąd, a w sytuacji zaostrzenia choroby również pieczenie i ból. U niektórych pacjentów pojawiają się sączące zmiany, które bardzo często ulegają nadkażeniu bakteryjnemu i zliszajcowaceniu. Wówczas na skórze widoczne są charakterystyczne żółte strupy. Początkowo są wilgotne, ale z czasem przysychają. Czytaj też: Liszajec zakaźny: przyczyny i objawy, leczenie
Zanim rozpocznie się leczenie wyprysku podudzi lekarz musi dokonać tzw. rozpoznania różnicowego, czyli wykluczyć przewlekłą grzybicę skóry oraz łuszczycę wysiękową. To bardzo ważne, ponieważ wszystkie wymienione schorzenia dają podobne objawy. Aby mieć pewność, że pacjent cierpi z powodu wyprysku podudzi wykonuje się badanie mykologiczne, które wykazuje obecność grzyba w zmianach skórnych. Jeżeli testy są negatywne i nie stwierdza się obecności grzybów, wdraża się odpowiednie leczenie.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) – przyczyny
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
- nikiel, np. biżuteria, wykończenia odzieży (zamki, guziki), okulary
- chrom (metale, cement, skóra garbowana)
- kobalt (metale, cement)
- formaldehyd (odzież, lakier do paznokci, tworzywa sztuczne)
- substancje zapachowe (perfumy, olejki eteryczne, kosmetyki)
- balsam peruwiański (perfumy)
- konserwanty (podłoże leków stosowanych miejscowo, kosmetyki)
- przyśpieszacze wulkanizacji i przeciwutleniacze gumy (rękawiczki lateksowe, bielizna, buty, lycra, oleje techniczne)
- leki (neomycyna, benzokaina)
- barwniki (farby do włosów i tkanin)
- kalafonia (kleje, papier, pokosty)
- lanolina (kremy)
- monomery akrylu (cement ortopedyczny).
Czynniki ryzyka rozwoju alergicznego kontaktowego zapalenie skóry nie są znane, ale wydaje się, że duże znaczenie ma predyspozycja genetyczna.
- Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia
Powstaje w wyniku kontaktu skóry ze stężoną substancją drażniącą (np. silne kwasy albo zasady, wybielacze) albo w wyniku przewlekłego działania mniej stężonej substancji powodującej wysuszenie skóry i uszkodzenie naskórka.
Substancje drażniące:- mydła i detergenty
- alkohole i środki odkażające
- kwasy i ługi
- rozpuszczalniki organiczne, smary, oleje techniczne, benzyna, olej napędowy
- żywice i kleje
- farby, tusze i werniksy
- cement, beton, gips
- środki owadobójcze i grzybobójcze
- nawozy sztuczne
- włókna szklane.
- Fotoalergiczne lub fototoksyczne kontaktowe zapalenie skóry
Przyczyny fototoksycznego kontaktowego zapalenie skóry, to np. dziegieć, furokumaryny (np. psolareny stosowane leczniczo lub zawarte w owocach, zwłaszcza w limonkach i jarzynach), czerwień bengalska (stosowana w okulistyce), niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, pochodne kwasu propionowego (np. ibuprofen).
Przyczyny fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry, to np. kosmetyki z filtrem UV, substancje zapachowe, środki odkażające, leki przeciwgrzybicze.