U nas zapłacisz kartą
Leczenie potnicowego wyprysku na stopach
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Co to jest wyprysk potnicowy?
Wyprysk potnicowy (łac. eczema dyshidroticum, ang. pompholyx) nazywany też wypryskiem dyshydrotycznym to powierzchowny stan zapalny skóry, który powstaje na podłożu alergicznym. Termin „dyshidrosis” pochodzi od greckiego słowa hidrosis, które oznacza pot. Nazwę tę nadał angielski dermatolog Tilbury Fox w 1873 roku opisując pęcherzowe zapalenie dłoni i podeszew stóp, które, jak sądził spowodowane było dysfunkcją gruczołów potowych. Obecnie uznaje się, iż zaburzenie funkcjonowania gruczołów potowych nie odgrywa roli w powstawaniu wyprysku potnicowego, ale nazwa choroby w niezmienionej postaci nadal funkcjonuje.
Wyprysk potnicowy stanowi 5–20 proc. wszystkich przypadków zapalenia skóry dłoni. Choroba ta najczęściej pojawia się u osób w wieku 20-30 lat, równie często u kobiet jak i mężczyzn. U dzieci wyprysk potnicowy praktycznie nie występuje.
Uczulenie na twarzy – jak wygląda i co może być jego przyczyną?
Jak wygląda wyprysk potnicowy?
Wyprysk potnicowy umiejscowiony jest na skórze dłoni i stóp, przede wszystkim bocznych powierzchniach palców rąk oraz na łuku stopy. Pojawiające się wykwity w postaci symetrycznych, swędzących, napiętych i głęboko osadzonych pęcherzyków (o średnicy do około 3 mm) wypełnionych treścią ropną, mogą utrzymywać się na skórze nawet do trzech tygodni. Po tym czasie zaczynają wysychać, a w ich miejscu powstają nadżerki lub pęknięcia skóry. Nawracające zmiany skórne sprawiają, że skóra staje się grubsza. Charakterystycznym objawom wyprysku potnicowego może towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych oraz uczucie mrowienia na przedramieniu.
U około 80 proc. osób wyprysk potnicowy pojawia się tylko na dłoniach. Towarzyszy mu uczucie swędzenia, pieczenia i bolesności. Choroba może mieć przebieg ostry lub przewlekły. W fazie przewlekłej można zaobserwować łuszczenie się, pękanie, a niekiedy lichenizację skóry. Powikłaniem nawracającego wyprysku potnicowego jest zniekształcenie paznokci.
„Skóra jest bezpośrednim odbiorcą stresu. Stres może też pogorszyć łuszczycę, trądzik różowaty i wypryski”. Dermatolożka o wpływie stresu na skórę
Jakie objawy daje wyprysk potnicowy (potnica)?
Wyprysk potnicowy , inaczej potnica , to choroba skóry, której głównym objawem klinicznym są zmiany o charakterze pęcherzyków na dłoniach i stopach (najczęściej na bocznej powierzchni palców). Pęcherzyki są zmiennej wielkości, mogą łączyć się ze sobą tworząc również dość duże zmiany. Pęcherzyki wypełnione są bezbarwnym, surowiczym płynem. Charakterystyczną cechą potnicy jest uporczywy świąd. Z czasem, kiedy pęcherzyki nikną, pojawiają się złuszczające grudki. Wtedy też świąd staje się mniejszy.
Obszary szczególnie charakterystyczne dla potnicy to podeszwa stopy oraz powierzchnie boczne drugiego i piątego palca ręki . Część pęcherzyków może ulec uszkodzeniu i nadkażeniu bakteryjnemu, szczególnie w przypadku nasilonego świądu, a co za tym idzie – drapania. Objawem nadkażenia jest zmiana charakteru płynu z surowiczego na surowiczo-ropny.
Choroba może mieć przebieg łagodny, kiedy to dochodzi do powstawania pęcherzyków, lekkiego zaczerwienienia skóry sąsiadującej z pęcherzykami. W ciężkiej postaci może dochodzić do powstawania nadżerek, czyli ubytków naskórka . Jednak jest to choroba wyłącznie ograniczająca się do powierzchniowych części skóry. Nie daje objawów uogólnionych.
6 najlepszych naturalnych składników dla twojej skóry
