U nas zapłacisz kartą
Wyprysk Rogowaciejący - Skuteczne Metody Leczenia
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy): przyczyny, objawy i leczenie
Kontaktowe zapalenie skóry (inaczej wyprysk kontaktowy) to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi. Wyprysk kontaktowy może mieć podłoże alergiczne, wynikać z podrażnienia, mieć związek z wykonywaną pracą (np. przewlekłym narażeniem dłoni na określoną substancję) lub ze światłem słonecznym. W leczeniu najważniejsze jest unikanie substancji powodujących wyprysk kontaktowy.
Wyprysk kontaktowy to choroba polegająca na tworzeniu się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami kontaktowymi (są to często substancje chemiczne) u uczulonych na nie osób. Czasem potocznie mówi się na wyprysk kontaktowy „egzema”, co nie jest jednoznaczne z kontaktowym zapaleniem skóry, ponieważ słowo egzema oznacza wyprysk, czyli chorobę skóry o podłożu zapalnym niezwiązaną z zakażeniem, w której dochodzi do zapalenia jej wierzchnich warstw (naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej). Egzema nie jest więc nazwą konkretnej choroby, tylko określa rodzaj zmian skórnych, które występują w danej chorobie skóry.
- alergiczne – związane z odpowiedzią układu odpornościowego na alergeny,
- z podrażnienia – nie jest to prawdziwe uczulenie i takie zmiany mogą się pojawić u wszystkich osób, które mają kontakt, np. z silnymi substancjami używanymi w środkach czystości, farbami, lakierami, smarami, cementem,
- zawodowe – wywołane przez czynniki szkodliwe w miejscu pracy, w większości przypadków jest to kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) z podrażnienia,
- fotoalergiczne lub fototoksyczne – zapalenie skóry może być wywołane przez alergen lub substancję drażniącą powstającą dopiero po zadziałaniu światła słonecznego.
Powoduje
Wyprysk steatotyczny rozwija się, gdy naskórek lub górna warstwa skóry staje się nadmiernie sucha. Chociaż Twoja skóra może wydawać się raczej cienka, w rzeczywistości naskórek składa się z pięciu warstw.
Kiedy skóra jest odpowiednio nawilżona, komórki skóry wypełniają się wodą i tworzą barierę, która pomaga chronić przed urazami i zapobiegać przedostawaniu się bakterii do organizmu. Twoja skóra wytwarza również olej (sebum) z gruczołów łojowych, który tworzy barierę, która pomaga utrzymać wodę w skórze.
Kiedy górna warstwa skóry traci wodę, staje się ona odwodniona, co sprawia, że jesteś bardziej podatna na wyprysk steatotyczny. Zwykle dzieje się to w miesiącach zimowych, kiedy wilgotność jest niższa. Mydła lub inne produkty higieniczne mogą również usuwać tłuszcz ze skóry, powodując jej wysuszenie.
Wyprysk steatotyczny jest powszechny w starszej populacji. Gdy człowiek się starzeje, jego gruczoły łojowe często nie produkują tyle oleju, ile kiedyś. To sprawia, że skóra osoby jest bardziej podatna na wysychanie.
Ten stan jest również bardziej prawdopodobny w przypadku skóry, która ma zmniejszone czucie lub blizny powstałej w wyniku urazu.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
Powoduje
Czynniki, które mogą przyczynić się do rozwoju egzemy, mogą obejmować nadaktywny układ odpornościowy, genetykę i wysoki poziom stresu. Przyczyny wyprysku narządów płciowych mogą obejmować:
- Alergeny kontaktowe: okolice narządów płciowych są wrażliwe, a kontakt z niektórymi rodzajami mydeł, płynów do kąpieli, żeli pod prysznic, chusteczek higienicznych lub roztworów, perfum i środków antyseptycznych może powodować podrażnienie prowadzące do wyprysku narządów płciowych.
- Tarcie i podrażnienie: Ogólne podrażnienie i tarcie w okolicy może powodować wyprysk narządów płciowych. To podrażnienie może być spowodowane nadmiernym poceniem się lub noszeniem ciasnych ubrań w okolicy narządów płciowych.
- Nietrzymanie moczu: Nietrzymanie moczu odnosi się do niezdolności do kontrolowania ruchów moczu lub jelit. W niektórych przypadkach nietrzymanie moczu może prowadzić do rozwoju egzemy narządów płciowych, ponieważ mocz i kał podrażniają skórę.
Przyczyny wyprysku atopowego
Przyczyny atopowego zapalenia skóry nie są do końca znane. Uważa się, że to skutek wrodzonej nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego, który polega na uszkodzeniu właściwości ochronnych skóry. Zalicza się do nich między innymi zaburzenia działania białka ‒ filagryny, która odpowiada za prawidłową budowę komórek skóry. W wyniku uszkodzenia właściwości ochronnych skóry, które polegają na rozluźnieniu połączeń miedzy komórkami oraz zaburzenia jej nawodnienia, następuje rozwój wyprysku atopowego.
Alergeny, poprzez kontakt z komórkami obronnymi skóry, doprowadzają do rozwoju uczulenia poprzez pobudzenie do działania komórek zwanych limfocytami. Powtórny kontakt z takim alergenem powoduje powstawanie zmian skórnych takich jak zaczerwienienie, a nawet małe rany.
Wyprysk atopowy często występuje u alergików. Może występować w rodzinach i często rozwija się wraz z innymi schorzeniami, takimi jak astma i katar sienny. Objawy wyprysku atopowego często mają pewne wyzwalacze, takie jak mydła, detergenty, stres i pogoda. Czasami alergie pokarmowe mogą odgrywać rolę, szczególnie u małych dzieci z ciężką egzemą. Możesz zostać poproszony o prowadzenie dziennika żywności, aby spróbować ustalić, czy określone jedzenie pogarsza twoje objawy.
Testy alergiczne zwykle nie są potrzebne, chociaż czasami są pomocne w ustaleniu, czy alergia pokarmowa może wywoływać objawy.
