U nas zapłacisz kartą
Diagnoza i leczenie wyprysku rozsianego zgodnie z klasyfikacją ICD-10
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy): przyczyny, objawy i leczenie
Kontaktowe zapalenie skóry (inaczej wyprysk kontaktowy) to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi. Wyprysk kontaktowy może mieć podłoże alergiczne, wynikać z podrażnienia, mieć związek z wykonywaną pracą (np. przewlekłym narażeniem dłoni na określoną substancję) lub ze światłem słonecznym. W leczeniu najważniejsze jest unikanie substancji powodujących wyprysk kontaktowy.
Wyprysk kontaktowy to choroba polegająca na tworzeniu się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami kontaktowymi (są to często substancje chemiczne) u uczulonych na nie osób. Czasem potocznie mówi się na wyprysk kontaktowy „egzema”, co nie jest jednoznaczne z kontaktowym zapaleniem skóry, ponieważ słowo egzema oznacza wyprysk, czyli chorobę skóry o podłożu zapalnym niezwiązaną z zakażeniem, w której dochodzi do zapalenia jej wierzchnich warstw (naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej). Egzema nie jest więc nazwą konkretnej choroby, tylko określa rodzaj zmian skórnych, które występują w danej chorobie skóry.
- alergiczne – związane z odpowiedzią układu odpornościowego na alergeny,
- z podrażnienia – nie jest to prawdziwe uczulenie i takie zmiany mogą się pojawić u wszystkich osób, które mają kontakt, np. z silnymi substancjami używanymi w środkach czystości, farbami, lakierami, smarami, cementem,
- zawodowe – wywołane przez czynniki szkodliwe w miejscu pracy, w większości przypadków jest to kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) z podrażnienia,
- fotoalergiczne lub fototoksyczne – zapalenie skóry może być wywołane przez alergen lub substancję drażniącą powstającą dopiero po zadziałaniu światła słonecznego.
Wyprysk pieniążkowaty może mieć różne przyczyny. Kiedy jest powodem do zmartwień?
Wyprysk pieniążkowaty, inaczej wyprysk mikrobowy, to jedna z odmian wyprysku kontaktowego. Zmiany na skórze kształtem przypominają monety, a najczęściej pojawiają się na skórze kończyn, tułowia i rąk. Jego przyczyny nie są znane. Wyprysk pieniążkowaty zazwyczaj pojawia się u dorosłych w średnim wieku, choć występuje również u dzieci. Jakie są objawy wyprysku pieniążkowatego oraz jak przebiega jego leczenie?
Spis treści
Wyprysk pieniążkowaty (wyprysk pieniążkowy, wyprysk mikrobowy, łac. eczema nummulare) jest odmianą wyprysku charakteryzującą się licznymi, okrągłymi zmianami, w kształcie monet, najczęściej wielkości 1- 3 cm. Są one wyraźnie odgraniczonymi od otoczenia. Ogniska rumieniowe pokryte są pęcherzykami i grudkami. Zmiany przewlekłe pokrywa złuszczający się naskórek.
Umiejscowienie wyprysku pieniążkowatego nie jest specyficzne, zmiany mogą pojawiać się symetrycznie na tułowiu, kończynach dolnych i grzbietach rąk.
Choroba jest przewlekła, występuje z nawrotami i częściej dotyka osób starszych. Wyprysk pieniążkowy bardzo rzadko występuje u dzieci. Pacjenci z wypryskiem pieniążkowym mogą wykazywać nadwrażliwość na neomycynę, nikiel, rtęć oraz formaldehyd.
Tak wygląda wyprysk pieniążkowy:
Leczenie wyprysku żylakowatego
Podstawą leczenia każdego schorzenia jest próba eliminacji przyczyny jego powstania. W celu określenia problemu konieczne jest wykonanie badania USG Doppler. Pozwoli ono na trafne postawienie diagnozy. Jeżeli u podłoża problemu leży niewydolne naczynie żylne to wskazane jest jego usunięcie. Do najskuteczniejszych metod zaliczamy metody laserowe za pomocą lasera o długości 1940 nm oraz zabiegi sklerotrapii.
Kolejnym nieodzownym elementem leczenia jest zastosowanie kompresjoterapi czyli pończoch, podkolanówek lub bandaży uciskowych. Ich prawidłowe dobranie i zastosowanie pozwoli na poprawę krążenia i powrotu żylnego, co spowoduje redukcję nadciśnienia żylnego. W jego redukcji pomocne może być również okresowe unoszenie kończyn.
W niektórych sytuacjach konieczne jest leczenie farmakologiczne. Zaleca się stosowanie miejscowych terapii sterydowych zmniejszających stan zapalny. W pewnych przypadkach skuteczne mogą być starsze metody jak okłady w postaci Buta Unna, czyli okładów nasączonych lekami przypominającymi gips. Przy stosowaniu tego typu metod należy pamiętać o konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa. Zabiegi muszą być wykonywane pod kontrolą doświadczonego lekarza. Przy przedłużającej się terapii sterydowej możemy rozważyć stosowanie innych preparatów jak np. takrolimus lub pimekrolimus.
Wyprysk żylakowaty jest bardzo poważnym schorzeniem dotykającym znaczą część populacji. Jest to patologia, która rozwija się latami i finalnie może doprowadzić do całkowitego ograniczenia ruchu i wykluczenia społecznego.
Jeżeli występują u Ciebie objawy takie jak: pieczenie czy swędzenie w okolicy kostek, zauważasz zmianę skóry w dolnych partiach kończyn, to konieczne jest jak najszybsze wykonanie badania USG Doppler u doświadczonego flebologa. Szybka i trafna diagnoza może pozwolić na wyeliminowanie lub znaczne spowolnienie choroby.