Przyczyny Rozsianego Wyprysku - W poszukiwaniu źródeł skórnych dolegliwości
Gradacja
Podobnie jak wszelkie wypryskowe zmiany skórne, wyprysk drobnoustrojów ma kilka etapów rozwoju procesu:
- Stadium 1 (początek choroby lub wyprysk rumieniowaty) charakteryzuje się zaczerwienieniem ograniczonej powierzchni skóry i pojawieniem się swędzenia na niej.
- Etap 2 (rozwój choroby lub stadium grudkowo-opuszkowe) charakteryzuje się pojawieniem się na niedokrwistych obszarach obrzęku i erupcji (grudek), które ostatecznie wypełniają się płynem.
- Etap 3 (wysokość choroby lub wyprysk mokry): spontaniczne otwieranie się pęcherzyków z uwolnieniem surowiczych treści, podczas gdy w miejscu grudek znajdują się wgłębienia, w których gromadzi się ropa.
- Etap 4 (osłabienie choroby lub sucha egzema) obserwuje się po tym, jak obszar objęty stanem zapalnym jest pokryty żółtozieloną lub szaro-żółtą suchą skorupą.
Rozwój choroby, zwłaszcza endogennej, na dowolnym etapie może towarzyszyć pojawieniu się nowych zmian.
Istnieje również ostry i przewlekły przebieg choroby.
Ostry wyprysk drobnoustrojów to choroba trwająca nie dłużej niż 3 miesiące. Ośrodki zapalenia różnią się więc jasnością, nasyceniem lub nasyceniem cyjanowo-czerwonym odcieniem, stałym przydziałem wilgoci i silnym świądem.
Jeśli patologia nie minie w ciągu pół roku, porozmawiaj o podostrym stadium choroby (od 4 do 6 miesięcy włącznie). W tym przypadku dotknięty obszar ma mniej nasycony kolor, gęstszą strukturę i jest ciągle łukowaty.
Przewlekły wyprysk mikrobowy charakteryzuje się dłuższym przebiegiem. Choroby charakteryzują się okresami remisji i zaostrzeń. Podczas remisji, uszkodzona skóra nie różni się kolorem od zdrowej skóry, ale ma bardziej gęsta strukturę ze względu na zmiany patologiczne w skórze. W przypadku zaostrzeń można zaobserwować objawy ostrego egzema.
Formularze
Wyprysk drobnoustrojów zwykle objawia się w postaci indywidualnych wysypek, ale czasami jego ogniska zajmują wystarczająco duży obszar. Jest to charakterystyczne dla endogennej postaci choroby na tle znacznie zmniejszonej odporności i predyspozycji do reakcji alergicznych.
Typowym wypryskiem drobnoustrojowym jest przewlekła patologia, dla której typowe są okresy między okresami zaostrzeń i pojawienie się licznych ognisk zapalnych pokrywających duży obszar pokrycia skóry. Leczenie tej postaci choroby jest dość trudne.
Wyprysk drobnoustrojów w stosunku do czynnika chorobotwórczego patogenu można podzielić na bakteryjny i grzybicze. Czynnikiem wywołującym grzybicze wypryski są infekcje grzybicze, najczęściej bakterie z rodzaju Candida. Miejscem lokalizacji egzemy grzybiczej są zazwyczaj stopy i palce w okolicy płytki paznokcia.
Ze względu na przebieg procesu bakterio-zapalnego na skórze, wyprysk drobnoustrojów może być:
- Numular (jest to patologia przypominająca tablicę lub monetę),
- pourazowy,
- żylaki,
- sicosiform,
- z lokalizacją w okolicy brodawki (egzema na brodawkę sutkową),
- i jako osobny podgatunek, wyprysk dysgidrotyczny (wypryskowe zapalenie skóry).
Otyłowy drobnoustrojowy wyprysk to powstawanie zmian o zaokrąglonym kształcie na skórze. Ogniska mają małe wymiary (rzędu 3 mm), odznaczają się jasnym zabarwieniem i żółtymi ropnymi skorupami. Ulubionym miejscem lokalizacji są ręce.
Wyprysk pourazowy jest rozwinięciem procesu ropnego zapalenia wokół uszkodzonych części skóry wokół rany (przecięcie, zadrapanie, rana, zgryz, oparzenie). Proces naprawy tkanek za pomocą tej formy patologii przebiega bardzo wolno.
Wyprysk żylny występuje z powodu naruszenia przepływu krwi w naczyniach włosowatych skóry. Zjawiska stagnacyjne w tkankach powodują powstawanie głębokich małych ran (owrzodzeń troficznych), wokół których powstaje wypryskowe uszkodzenie, jeśli infekcja bakteryjna dostanie się do rany przeciw osłabionemu układowi odpornościowemu. Miejsce lokalizacji ognisk o nieregularnym kształcie - kończyny dolne.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - objawy
Charakterystycznym objawem wyprysku kontaktowego jest silny świąd skóry, na powierzchni której tworzy się zaczerwienienie, łuszczące się grudki oraz pęcherzyki. Ważne jest to, że zmiany tworzą się w miejscu kontaktu z np. tkaniną czy tworzywem zawierającym uczulające chorego czynniki (np. pod paskiem czy biżuterią u chorego uczulonego na nikiel, na rękach u sprzątaczki używającej środków czyszczących, na policzkach w miejscu, na który nałożono kosmetyk, który uczulił chorego pod wpływem opalania). Czasem zmiany występują jednak na całej powierzchni ciała. Chorzy na KZS z podrażnienia mogą odczuwać parzący ból lub pieczenie, zwłaszcza w razie kontaktu z substancją silnie drażniącą.
Skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, łuszczy się, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy (np. na nadgarstkach skóra może przypominać korę drzewa), skóra na dłoniach podeszwach niekiedy pęka powodując ból.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) – przyczyny
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
- nikiel, np. biżuteria, wykończenia odzieży (zamki, guziki), okulary
- chrom (metale, cement, skóra garbowana)
- kobalt (metale, cement)
- formaldehyd (odzież, lakier do paznokci, tworzywa sztuczne)
- substancje zapachowe (perfumy, olejki eteryczne, kosmetyki)
- balsam peruwiański (perfumy)
- konserwanty (podłoże leków stosowanych miejscowo, kosmetyki)
- przyśpieszacze wulkanizacji i przeciwutleniacze gumy (rękawiczki lateksowe, bielizna, buty, lycra, oleje techniczne)
- leki (neomycyna, benzokaina)
- barwniki (farby do włosów i tkanin)
- kalafonia (kleje, papier, pokosty)
- lanolina (kremy)
- monomery akrylu (cement ortopedyczny).
Czynniki ryzyka rozwoju alergicznego kontaktowego zapalenie skóry nie są znane, ale wydaje się, że duże znaczenie ma predyspozycja genetyczna.
- Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia
Powstaje w wyniku kontaktu skóry ze stężoną substancją drażniącą (np. silne kwasy albo zasady, wybielacze) albo w wyniku przewlekłego działania mniej stężonej substancji powodującej wysuszenie skóry i uszkodzenie naskórka.
Substancje drażniące:- mydła i detergenty
- alkohole i środki odkażające
- kwasy i ługi
- rozpuszczalniki organiczne, smary, oleje techniczne, benzyna, olej napędowy
- żywice i kleje
- farby, tusze i werniksy
- cement, beton, gips
- środki owadobójcze i grzybobójcze
- nawozy sztuczne
- włókna szklane.
- Fotoalergiczne lub fototoksyczne kontaktowe zapalenie skóry
Przyczyny fototoksycznego kontaktowego zapalenie skóry, to np. dziegieć, furokumaryny (np. psolareny stosowane leczniczo lub zawarte w owocach, zwłaszcza w limonkach i jarzynach), czerwień bengalska (stosowana w okulistyce), niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, pochodne kwasu propionowego (np. ibuprofen).
Przyczyny fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry, to np. kosmetyki z filtrem UV, substancje zapachowe, środki odkażające, leki przeciwgrzybicze.
