U nas zapłacisz kartą
Wyprysk zimowy u dziecka - przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Jak łagodzić objawy wyprysku zimowego?
Z wypryskiem zimowym można poradzić sobie samodzielnie. Ciężkie przypadki lub brak efektów leczenia to wskazania do konsultacji lekarskiej. Bardziej rozwinięte przypadki wyprysku mogą wymagać stosowania maści leczniczych na receptę.
Podstawą terapii wyprysku zimowego jest unikanie czynników nadmiernie wysuszających skórę i odpowiednie jej natłuszczenie. Swędzenie można leczyć delikatnymi kąpielami owsianymi i środkami ze składnikami nawilżającymi skórę, np. emolientami zawierającymi kwas mlekowy i rafinowany olejek migdałowy. Kąpiele powinny być krótkie – kilkuminutowe – w wodzie o temperaturze zbliżonej do ciepłoty ciała. Wskazane jest regularne nawilżanie ciała, zwłaszcza po kąpieli lub ogólnie po kontakcie z wodą oraz zainstalowanie domowego nawilżacza lub wietrzenie pomieszczeń zamkniętych, aby zapewnić należytą wilgotność powietrza.
W przypadku zmian lokalizujących się na dłoniach:
- unikaj kontaktu z drażniącym czynnikiem – chroń dłonie za pomocą ochronnych rękawiczek podczas codziennych prac domowych,
- zastąp zwykłe mydło delikatną emulsją myjącą, pozbawioną substancji zapachowych i parabenów, która przeznaczona jest dla skóry skłonnej do alergii,
- chroń dłonie przed mrozem – noszenie ciepłych rękawiczek zapobiega zaburzeniom w ukrwieniu rąk i szkodliwemu działaniu czynników atmosferycznych,
- natłuszczaj skórę rąk nawet kilka razy dziennie, stosuj w tym celu krem bogaty w lipidy, ceramidy, woski, wazelinę, parafinę, lanolinę.
- S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
- A. Kaszuba, Z. Adamski, Leksykon dermatologiczny, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2011.
- I. Walecka, A. Błaszczak, K. Dopytalska, Właściwa pielęgnacja skóry atopowej w okresie zimowym, „Forum Pediatrii Praktycznej”. Online: https://forumpediatrii.pl/artykul/wlasciwa-pielegnacja-skory-atopowej-w-okresie-zimowy, dostęp: 07.04.2023.
Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny
Pomimo licznych badań przyczyny wyprysku pieniążkowatego wciąż nie są znane. Lekarze przypuszczają, że może mieć on związek z zakażeniem wewnątrzustrojowym oraz antygenami i toksynami bakteryjnymi, zlokalizowanymi w narządach wewnętrznych. Coraz częściej mówi się również o tym, że choroba ściśle jest związana z atopowym zapaleniem skóry (AZS).
Osoby, które zmagają się z tą chorobą, często są wrażliwe również na:
- formaldehyd,
- metale (takie jak np. chrom, nikiel czy rtęć),
- niektóre leki (takie jak np. neomecyna oraz środki na bazie izotretoniny i interferonu).
Pozytywnie na wyprysk pieniążkowaty z pewnością nie wpływają również:
- zbyt częste i gorące kąpiele,
- wysuszające mydło,
- suchy i zimny klimat,
- problemy z krążeniem i obrzęki nóg,
- rany powstałe po ukąszeniu owadów,
- rany powstałe na skutek kontaktu skóry z substancjami chemicznymi,
- przewlekły stres,
- infekcje wirusami hepatotropowymi,
- nadużywanie alkoholu,
- inne choroby skóry (oprócz wyżej wspomnianego AZS, również bakteryjne i zastoinowe zapalenie skóry).
Ważne jest również to, aby zakładać wygodne ubrania – te, które są obcisłe i wykonane z syntetycznych materiałów mogą podrażniać skórę, a to z kolei zwiększa ryzyko pojawienia się choroby. Niewskazane jest również noszenie ubrań z wełny naturalnej. Podczas ogrzewania domu lub korzystania z klimatyzacji, warto też używać nawilżacza, który zapewni optymalną wilgotność powietrza.
Polecane
Dlaczego pojawia się osłabienie po antybiotyku i jak sobie z nim radzić? Czym jest zwapnienie kości? Przyczyny, objawy, leczenieAlergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci
Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej. Charakterystycznym dla wyprysku wykwitem jest grudka, chociaż w obrazie klinicznym widuje się również rumień, pęcherzyki i nadżerki, a niekiedy pogrubienie naskórka i jego nadmierne złuszczanie. Obraz tej jednostki chorobowej może być więc różnorodny, jednak bardzo często towarzyszy jej świąd i pieczenie skóry.
Jedną z postaci wyprysku, którą coraz częściej stwierdza się wśród najmłodszych pacjentów, jest alergiczny wyprysk kontaktowy lub alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.
Jest to nabyty powierzchowny odczyn zapalny skóry rozwijający się na podłożu alergicznym. Jednak jest to nieco odmienny typ reakcji odpornościowej niż reakcja na przykład na pyłki traw czy niektóre pokarmy. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego mamy do czynienia z tzw. reakcją opóźnioną, która rozwija się dopiero po 24–48 h od kontaktu z alergenem. W reakcji tej bierze udział jedna z frakcji białych krwinek, czyli limfocyty T, mające tzw. pamięć immunologiczną, umożliwiającą im wyzwolenie reakcji alergicznej po kontakcie z uczulającym alergenem.
W zależności od „siły” danego antygenu w niektórych przypadkach do wyzwolenia reakcji odpornościowej wystarczy już pierwsza ekspozycja, w innych reakcja może się ujawnić dopiero po wielokrotnych kontaktach z uczulającym związkiem – po tygodniach, a nawet latach. Do najczęstszych alergenów kontaktowych u dzieci należą: nikiel – składnik zapięć w ubrankach, neomycyna – antybiotyk, mertiolat – konserwant w kroplach do oczu oraz szczepionkach, balsam peruwiański – substancja zapachowa, formaldehyd – konserwant, quaternium-15 – konserwant, kalafonia – składnik żywicy drzew iglastych, i lanolina – składnik kosmetyków.
