U nas zapłacisz kartą
Wspaniałe Obrazy Zaczerwienienia Wokół Nosа
Trądzik różowaty – objawy, które najczęściej występują
Objawy mogą się różnić w zależności od zaawansowania choroby. Jak wygląda trądzik różowaty na początku?
- Trądzik różowaty policzki właśnie atakuje na samym początku. W tych okolicach pojawiają się zaczerwienienia na polikach i tak zwane pajączki, czyli popękane naczynka krwionośne. Wygląda to trochę jak skóra, która przemarzła, jednak kolor nie znika, a z czasem zaczyna się nasilać. Często towarzyszy temu swędzenie i pieczenie skóry.
- Z czasem, na skórze może pojawić się również drobna kaszka z krostek.
- Bywa, że trądzik objawia się sporymi wypryskami ropnymi, które mogą pojawiać się w późniejszym etapie na czole, na brodzie, szyi, za uszami, a nawet na powiekach. Wiele osób cierpi na trądzik różowaty na plecach i na dekolcie, co jest szczególnie uciążliwe, ponieważ obszary te są stale zakryte ubraniami, które mogą podrażniać skórę.
- Nieleczony trądzik najczęściej pozostawia po sobie bardzo brzydkie blizny na całe życie. Mogą być to blizny wklęsłe lub wypukłe. Dlatego tak ważne jest, aby zareagować w porę.
- Czasami trądzik różowaty powstaje przez nieleczoną chorobę skóry nużycę, powodowaną roztoczem jakim jest nużeniec.
Trądzik różowaty to schorzenie dotyczące jedynie osób dorosłych, które może pojawić się po ukończeniu dwudziestego piątego roku życia. Coraz częściej dotyka ona jednak osób dojrzałych, nawet po pięćdziesiątce. Zwykle obserwuje się, że trądzik różowaty objawy ma najdotkliwsze pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. Najlepszym sposobem na zatrzymanie rozwoju choroby jest poznanie jej podłoża i działanie na jak najwcześniejszym jej etapie. Lekarze zwracają uwagę na to, że trądzik różowaty może mieć różne przyczyny. Wynika z tego, że w przypadku każdego pacjenta, może on pojawiać się z innego powodu.
Rumień u dzieci
Choć większość chorób rumieniowych opisanych powyżej może występować zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, niektóre z nich są charakterystycznie wyłącznie dla populacji pediatrycznej. Mowa o dwóch podtypach rumieni: zakaźnym oraz nagłym. Są to choroby infekcyjne wieku dziecięcego, wywoływane zakażeniem wirusowym.
- rumień zakaźny (tzw. choroba piąta)
Rumień zakaźny to choroba infekcyjna, występująca najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Czynnikiem wywołującym jest wirus (konkretnie parwowirus B19). Początkowe objawy przypominają przeziębienie - stan podgorączkowy, katar, czasami dołącza do nich ból stawów.
Po kilku dniach pojawia się główny objaw choroby - intensywnie czerwony rumień na twarzy (stąd potoczna nazwa - "zespół spoliczkowanego dziecka"), szerzący się na tułów, pośladki i kończyny dziecka. Zmiany skórne mogą naprzemiennie ustępować i nawracać w ciągu kilku tygodni, typowo nasilają się pod wpływem przegrzania.
Ponieważ podłoże rumienia zakaźnego jest wirusowe, nie istnieje dostępne leczenie przyczynowe (nie należy również stosować antybiotyków). Rumień zakaźny u dzieci w zdecydowanej większości przypadków przebiega łagodnie. Jego cechą jest duża łatwość rozprzestrzeniania, przy czym największa zakaźność występuje przed pojawieniem się typowych zmian skórnych. Na kontakt z parwowirusem B19 muszą być szczególnie wyczulone kobiety ciężarne, ponieważ zakażenie w czasie ciąży może spowodować niszczenie krwinek płodu i być przyczyną poważnych powikłań.
- rumień nagły (gorączka trzydniowa)
Rumień nagły, zwany również gorączką trzydniową lub chorobą szóstą, to choroba dotycząca młodszych dzieci (zwykle poniżej 3-go roku życia). Wywołują ją wirusy z grupy Herpes (HHV-6 i HHV-7). Przebieg schorzenia jest bardzo charakterystyczny: dziecko nagle gorączkuje (nawet do 40°C), zwykle bez towarzyszących objawów.
Dlaczego piecze mnie twarz i jest czerwona?
Zauważyłaś, że Twoja skóra twarzy nagle stała się czerwona, piekąca, a Ty odczuwasz ogólny dyskomfort? Nagłe zaczerwienienie twarzy i piekący rumień na twarzy mogą mieć różne źródło, a ich przyczyny mogą, choć nie zawsze muszą wiązać się z obecnością trądziku różowatego. Aby poznać, skąd biorą się u nas zaczerwienienia na twarzy, należy przede wszystkim dokładnie obserwować swoją skórę.
W takiej sytuacji warto odpowiedzieć sobie na pytanie: kiedy pojawia się u mnie zaczerwienienie? Czy ma to miejsce podczas oczyszczania twarzy, różnych zabiegów pielęgnacyjnych czy też zaaplikowania konkretnego produktu na skórę? Czy zaczerwienienie twarzy pojawia się w sytuacjach stresowych, w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego, a może po spożyciu konkretnych pokarmów lub alkoholu?
Jeśli zaczerwieniona twarz i pieczenie pojawia się u Ciebie po aplikacji konkretnego produktu, bardzo prawdopodobne, że jego działanie jest zbyt silne i zwyczajnie podrażnia on Twoją skórę. Czerwona skóra może być także objawem reakcji alergicznej na dany składnik produktu. Jeśli taka sytuacja powtarza się za każdym razem, powinieneś zaprzestać jego używania.
Jeśli z kolei czerwona twarz pojawia się w przypadku pozostałych sytuacji, bardzo prawdopodobne, że jesteś posiadaczem cery naczynkowej i być może są to pierwsze objawy dermatozy zwanej trądzikiem różowatym.
Cera naczynkowa – czy jesteś jej posiadaczem?
Kiedy Twoja skóra w łatwy sposób staje się zaczerwieniona, pojawiają się rumieńce na policzkach, a Ty odczuwasz jej pieczenie i ogólny dyskomfort, bardzo prawdopodobne, że jesteś posiadaczem cery naczynkowej. Co warto wiedzieć na jej temat?
Cera naczynkowa jest powszechnym problemem wśród kobiet. Oczywiście występuje również u mężczyzn, jednak czerwona twarz u mężczyzn nie zawsze musi mieć związek z posiadaniem cery naczynkowej (mimo to nigdy nie należy lekceważyć jej objawów). W przypadku kobiet najczęściej pojawia się w trakcie menopauzy, choć oczywiście nie jest to regułą – z cerą naczynkową mogą zmagać się już dwudziestokilkulatki.
Rumień: przyczyny
Zmiany rumieniowe na skórze mogą występować w przebiegu wielu chorób o różnych podłożach. Źródłem ich powstawania jest rozszerzenie i napływ krwi do cienkich naczyń (tzw. kapilar) położonych w powierzchownych warstwach skóry. Do typowych przyczyn takiego stanu należą infekcje, urazy i rany skóry, a także stany zapalne. Rumień jest wówczas objawem przekrwienia powstającego w celu zwiększenia przepływu krwi. Wraz z krwią do miejsca docelowego docierają komórki układu odpornościowego, cząsteczki przekazujące informacje o stanie zapalnym, a także czynniki ułatwiające gojenie i naprawę tkanek. Do uszkodzenia skóry objawiającego się rumieniem dochodzi również w przebiegu oparzeń słonecznych lub oddziaływania innych rodzajów promieniowania (na przykład podczas radioterapii). Innym czynnikiem, powodującym rozszerzenie naczyń (w tym również w skórze), jest histamina. Jest to substancja uwalniana w organizmie m.in. w przebiegu reakcji alergicznych. Zmiany rumieniowe na skórze mogą więc towarzyszyć różnego rodzaju alergiom. Do innych schorzeń współistniejących z rumieniem należą niektóre choroby tkanki łącznej. Ciekawym przykładem jest toczeń rumieniowaty układowy, w przebiegu którego na twarzy może występować charakterystyczny rumień w kształcie motyla. Oprócz wyżej wymienionych przyczyn powstawania rumienia, w dermatologii wyodrębniona została grupa tzw. dermatoz rumieniowych. Są to choroby skóry, których głównym objawem jest rumień, cechujący się szczególnymi właściwościami. Oprócz charakterystycznego wyglądu zmian skórnych, możliwe jest również występowanie dodatkowych objawów. Najważniejsze rodzaje rumienia przedstawiono poniżej.
- rumień polekowy (rumień trwały)
Rumień polekowy i rumień trwały to różne nazwy tej samej jednostki chorobowej. Jak sama nazwa wskazuje, zmiany skórne - okrągłe lub owalne, brązowe plamy - są spowodowane zażywaniem określonych leków. Pacjenci często sami zauważają przyczynę przebarwień, gdyż zwykle pojawiają się one w tym samym miejscu po zażyciu konkretnego leku. Podstawą diagnostyki jest dokładnie zebrany wywiad dotyczący przyjmowanych środków, a leczenie polega na odstawieniu leku powodującego zmiany. Rumień polekowy może pojawić się na skórze po zażyciu różnych farmaceutyków, statystycznie najczęściej wywołują go antybiotyki, sulfonamidy, środki hormonalne oraz przeciwalergiczne.
