U nas zapłacisz kartą
Pryszcze wokół ust i brody - Jak pozbyć się ich raz na zawsze?
O czym świadczą pryszcze wokół ust?
Pryszcze na waszej twarzy pojawiają jedynie w konkretnych miejscach: wokół ust, na czole, na brodzie albo na linii żuchwy? Według ajurwedy może to świadczyć o zaburzeniach konkretnych narządów. Tradycyjna medycyna jest nieco bardziej powściągliwa w diagnozie. Czy na podstawie miejsc, w których pojawiają się wypryski, można określić, co dzieje się z organizmem? To pytanie postanowiłyśmy zadać specjaliście – dermatolożka Oldze Warszawik.
I tak i nie – brzmi odpowiedź. Ogólnie na skórze mogą pojawiać się zmiany, które świadczą o konkretnej chorobie narządów wewnętrznych. Cześć zmian skórnych ma na przykład wyraźny związek z występowaniem nowotworu narządów wewnętrznych i kiedy widzimy takie zmiany to koniecznie musimy zrobić badania diagnostyczne w kierunku choroby. Natomiast jest chodzi o zmiany trądzikowe – krostki, grudki na twarzy – to nie da się powiązać lokalizacji zmian z uszkodzeniem konkretnego narządu – wyjaśnia dermatolożka. Jest jednak wyjątek.
Kiedy krostki, grudki czy guzki pojawiają się na linii żuchwy i na brodzie, często jest to związane z zaburzeniami hormonalnymi. Kiedy kobieta ma trądzik na brodzie i na linii żuchwy, powinna sprawdzić poziom androgenów, czyli męskich hormonów – dodaje.
O czym świadczą zatem pryszcze wokół ust?, zapytacie. Na to pytanie też znamy odpowiedź.
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia zapalenia okołoustnego?
Istotne jest ograniczenie stosowania jakichkolwiek preparatów na skórę twarzy, w tym kosmetyków mogących potencjalnie podrażniać lub uczulać (zawierających środki konserwujące, substancje zapachowe). Wskazane jest odstawienie miejscowych glikokortykosteroidów, nawet tych najsłabszych. Skóra wymaga delikatnej pielęgnacji z zastosowaniem odpowiednio dobranych dermokosmetyków.
Tak jak wspomniano, zapalenie okołoustne mogą powodować miejscowe gllkikortykosteroidy, zwłaszcza te fluorowane, dlatego stosowanie ich na skórę twarzy jest przeciwwskazane. Do stosowania glikokortykosteroidów na twarz istnieją ścisłe wskazania, ale o takim leczeniu decyduje dermatolog.
Zobacz także
Trądzik pospolity - rodzaje i przyczyny. Jak pozbyć się trądziku? Trądzik jest powszechną chorobą skóry, w przebiegu której dochodzi do pojawienia się zmian skórnych – zaskórników, grudek, krost. Najczęściej trądzik pojawia się u młodzieży, ale może też wystąpić u niemowląt, dzieci oraz dorosłych. Trądzik najczęściej lokalizuje się na twarzy, szyi, górnej części pleców, ramionach, klatce piersiowej. W leczeniu stosuje się odpowiednią pielęgnację i higienę skóry, leki stosowane miejscowo (np. retinoidy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu oraz antybiotyki), a także antybiotyki i inne leki przyjmowane doustnie.
Wybrane treści dla Ciebie
Zapalenie żołędzi i napletka Zapalenie żołędzi to częsty problem, występujący w każdym wieku. Szczególnie często spotykany u małych chłopców, u których napletek nie odprowadza się całkowicie (nie można go zsunąć tak, aby cała żołądź była widoczna), co stwarza trudności skutecznego usuwania mastki. U mężczyzn częstość zapalenia żołędzi rośnie w starszym wieku, również z powodu problemów z higieną oraz w związku z innymi chorobami (np. cukrzyca).
Pryszcze na brodzie po 30 roku życia - przyczyny powstawania
Pryszcze na brodzie po 30, a nawet 40.roku życia wskazywać mogą na trądzik późny, zwany też hormonalnym. Jest to schorzenie o podobnej etiopatogenezie, jak trądzik młodzieńczy – kluczowym czynnikiem sprawczym są zaburzenia hormonalne. W wielu przypadkach choroba ta stanowi swoiste przedłużenie dolegliwości występujących w okresie dojrzewania (postać przetrwała), choć zdarza się też, że występuje po raz pierwszy dopiero po 25 urodzinach (postać z późnym początkiem).
Cechą charakterystyczną trądziku późnego jest występowanie pryszczy na brodzie, linii żuchwy i szyi, zdecydowanie zaś rzadziej w innych strefach, w tym na czole czy nosie. Objawy zazwyczaj są zbliżone do grudkowo-krostkowej postaci Acne juvenilis.
Pryszcze wypełnione są ropą i mają wyraźnie żółtawy odcień, pomiędzy nimi dostrzec też można czerwone podskórne grudki. Obecny jest stan zapalny, nie występuje jednak silny łojotok. Wyjątkiem jest odmiana retencyjna – w tym przypadku łój wydzielany jest w dużych ilościach, jednak zamiast ropnych pryszczy, na brodzie pojawiają się głównie zaskórniki.
Jak leczyć zapalenie okołoustne?
W przypadku wystąpienia wymienionych wcześniej objawów w okolicach ust, zalecana jest wizyta u dermatologa, który przeprowadzi szczegółowy wywiad, oceni charakter zmian i postawi odpowiednią diagnozę. Najważniejsze w leczeniu okołoustnego zapalenia skóry jest wyeliminowanie jego przyczyny. Wystąpienie objawów może mieć podłoże alergiczne, dlatego wskazana jest eliminacja alergenu , którym może być składnik pokarmowy czy inny czynnik środowiskowy. Gdy zaobserwujemy, że zaczerwienienie i pieczenie pojawia się po konkretnych kosmetykach, należy zrezygnować z ich stosowania. Jeśli dolegliwość ma podłoże bakteryjne, wówczas leczenie wymaga miejscowego zastosowania antybiotyków. Zdarza się, że antybiotyk trzeba podać również doustnie, najczęściej stosowane są wtedy erytromycyna oraz tetracykliny. Jeżeli stwierdzono infekcję grzybiczą, stosowane są przede wszystkim maści lub kremy przeciwgrzybicze. Dolegliwości powstałe w wyniku niedoboru składników odżywczych, szczególnie witaminowych, wymagają suplementowania odpowiednimi preparatami dostępnymi na rynku oraz zmiany diety.
W celu łagodzenia objawów warto zastosować odpowiednie emolienty i dermokosmetyki na bazie naturalnych składników . Najlepiej zrezygnować z kosmetyków perfumowanych zawierających sztuczne barwniki czy alkohol, ponieważ dodatkowo podrażniają skórę w okolicach zmian chorobowych. W przypadku niemowląt i małych dzieci, gdy za stan zapalny odpowiada nadmierne ślinienie się, należy zadbać o regularne i dokładne osuszanie okolic ust.
Zapalenie okołoustne można całkowicie wyleczyć, dolegliwość może okazać się jednak przewlekła i wymagać stałej kontroli dermatologicznej. Bardzo ważna jest odpowiednia higiena twarzy – zarówno w czasie leczenia, jak i po ustąpieniu objawów [1, 3, 4].
