U nas zapłacisz kartą
Pryszcze wokół ust i brody - Jak pozbyć się ich raz na zawsze?
Co powoduje pryszcze na brodzie?
Pryszcze na brodzie powstają najczęściej wskutek zaburzeń gospodarki hormonalnej oraz nadaktywności gruczołów łojowych, przy współudziale różnych czynników chorobowych lub środowiskowych.
Możliwe przyczyny występowania tego typu zmian skórnych, to:
- trądzik, w różnych jego odmianach, w tym pospolity (młodzieńczy) i hormonalny (późny),
- hiperandrogenizm, czyli nadmiar męskich hormonów płciowych u kobiet,
- niewłaściwa pielęgnacja, powodująca przesuszanie lub przetłuszczanie się skóry,
- zła dieta, zwłaszcza produkty typu fast food i przekąski zawierające duże ilości nasyconych kwasów tłuszczowych oraz tłuszczów trans, a także pokarmy o wysokim indeksie glikemicznym,
- zanieczyszczenie powietrza,
- nadmierna ekspozycja na stres.
Pryszcze na brodzie mają postać białych lub żółtawych kropek, wypełnione są sebum lub ropną treścią, niekiedy też płynem surowiczym. Wykwity tworzyć się mogą zarówno na powierzchni twarzy, jak i pod skórą.
Stres jako czynnik
Stres jest uznawany za jedną z głównych przyczyn nasilających trądzik na brodzie . Mechanizmy, przez które stres wpływa na skórę, są złożone i wielowymiarowe.
- Hormonalna reakcja na stres : Stres może prowadzić do zwiększonej produkcji hormonów takich jak kortyzol, co z kolei może wpływać na produkcję sebum, przyczyniając się do powstawania pryszczy na brodzie.
- Dotykanie twarzy pod wpływem stresu : W stresujących sytuacjach ludzie często dotykają swojej twarzy, co może przenosić bakterie i zanieczyszczenia, prowadząc do powstawania wyprysków na brodzie.
- Negatywny wpływ na zdrowe nawyki : Stres może prowadzić do zaniedbywania zdrowych nawyków, takich jak odpowiednia dieta, higiena czy sen, co negatywnie wpływa na stan skóry.
- Techniki radzenia sobie ze stresem : Praktyki takie jak medytacja, ćwiczenia fizyczne, odpowiednia ilość snu i techniki relaksacyjne mogą pomóc w redukcji stresu, co może mieć pozytywny wpływ na redukcję krost na brodzie.
Wypryski na brodzie u młodzieży - skąd się biorą?
Wypryski na brodzie u osób w wieku nastoletnim (11-18 lat) z dużą dozą prawdopodobieństwa są manifestacją schorzenia znanego jako trądzik młodzieńczy (Acne juvenilis). Jest to przewlekła choroba gruczołów łojowych oraz ujść mieszków włosowych, powodująca nadprodukcję sebum.
Bezpośrednią jej przyczyną jest:
- nadmierne stężenie androgenów w okresie dojrzewania płciowego, zwłaszcza u chłopców,
- przyspieszone rogowacenie ujść gruczołów łojowych,
- nadkażenia bakteryjne, zwłaszcza ze strony szczepu Propionibacterium acnesi.
W zależności od charakteru objawów przypadłość ta występuje w kilku odmianach, wśród których wyróżnić można:
- trądzik zaskórnikowy – podstawowym wykwitem są tak zwane wągry (zaskórniki), otwarte lub zamknięte. Mają one średnicę od 1 do 3 milimetrów. Są efektem zatkania gruczołów łojowych,
- trądzik krostkowy – na twarzy, w tym w szczególności w tzw. strefie T (czoło, nos, broda), pojawiają się wypełnione ropą, żółtawe krosty, zaś skóra objęta zostaje stanem zapalnym. Pryszcze te są miękkie, ale nie powinny być wyciskane, a to z uwagi na ryzyko dalszego rozprzestrzenienia choroby. Po ustąpieniu pryszczy z twarzy, do końca życia mogą po nich pozostać blizny,
- trądzik grudkowy lub grudkowo-krostkowy – oprócz ropnych krost, na brodzie pojawić się mogą twarde, zbite, czerwone grudki.
Jak leczyć zapalenie okołoustne?
W przypadku wystąpienia wymienionych wcześniej objawów w okolicach ust, zalecana jest wizyta u dermatologa, który przeprowadzi szczegółowy wywiad, oceni charakter zmian i postawi odpowiednią diagnozę. Najważniejsze w leczeniu okołoustnego zapalenia skóry jest wyeliminowanie jego przyczyny. Wystąpienie objawów może mieć podłoże alergiczne, dlatego wskazana jest eliminacja alergenu , którym może być składnik pokarmowy czy inny czynnik środowiskowy. Gdy zaobserwujemy, że zaczerwienienie i pieczenie pojawia się po konkretnych kosmetykach, należy zrezygnować z ich stosowania. Jeśli dolegliwość ma podłoże bakteryjne, wówczas leczenie wymaga miejscowego zastosowania antybiotyków. Zdarza się, że antybiotyk trzeba podać również doustnie, najczęściej stosowane są wtedy erytromycyna oraz tetracykliny. Jeżeli stwierdzono infekcję grzybiczą, stosowane są przede wszystkim maści lub kremy przeciwgrzybicze. Dolegliwości powstałe w wyniku niedoboru składników odżywczych, szczególnie witaminowych, wymagają suplementowania odpowiednimi preparatami dostępnymi na rynku oraz zmiany diety.
W celu łagodzenia objawów warto zastosować odpowiednie emolienty i dermokosmetyki na bazie naturalnych składników . Najlepiej zrezygnować z kosmetyków perfumowanych zawierających sztuczne barwniki czy alkohol, ponieważ dodatkowo podrażniają skórę w okolicach zmian chorobowych. W przypadku niemowląt i małych dzieci, gdy za stan zapalny odpowiada nadmierne ślinienie się, należy zadbać o regularne i dokładne osuszanie okolic ust.
Zapalenie okołoustne można całkowicie wyleczyć, dolegliwość może okazać się jednak przewlekła i wymagać stałej kontroli dermatologicznej. Bardzo ważna jest odpowiednia higiena twarzy – zarówno w czasie leczenia, jak i po ustąpieniu objawów [1, 3, 4].
Zapalenie okołoustne – objawy
Główne objawy zapalenia okołoustnego to:
- wypryski o charakterze grudkowo-rumieniowym,
- drobne krostki koloru czerwono-brunatnego,
- świąd i pieczenie,
- uczucie ściągnięcia skóry.
Zmiany skórne zlokalizowane są wokół ust z pominięciem okolic czerwieni wargowej. Niejednokrotnie rumień pojawia się na brodzie i w okolicach fałdów nosowo-wargowych. Objawem zapalenia okołoustnego może być również nadmierne łuszczenie naskórka w kącikach ust. Jeśli przyczyną zapalenia jest nużeniec ludzki, pacjent może odczuwać intensywny świąd. Zmian skórnych nie należy drapać , ponieważ ulegną uszkodzeniu i jeszcze większemu podrażnieniu. W przypadku niedoborów żelaza charakterystycznym objawem są pękające kąciki ust [3, 4].
