U nas zapłacisz kartą
Zapalenie mieszków włosowych u psa - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Często zadawane pytania (FAQ) dotyczące zapalenia mieszków włosowych u psów
Co to jest zapalenie mieszków włosowych u psów?
Zapalenie mieszków włosowych to zapalenie mieszków włosowych, które może być spowodowane infekcją, urazem lub podrażnieniem. Może wystąpić na każdej powierzchni skóry, na której znajdują się włosy i często charakteryzuje się takimi objawami, jak zaczerwienienie, obrzęk, wysypka i wypadanie włosów.
Które rasy psów są bardziej podatne na zapalenie mieszków włosowych?
Chociaż u każdej rasy może rozwinąć się zapalenie mieszków włosowych, istnieją rasy, które są bardziej podatne na pewne schorzenia skóry, w tym zapalenie mieszków włosowych. Należą do nich rasy o grubym futrze, rasy z fałdami skórnymi i rasy bardziej podatne na alergie.
Jak diagnozuje się zapalenie mieszków włosowych u psów?
Rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych u psów opiera się zwykle na połączeniu objawów klinicznych, historii psa i niektórych badaniach diagnostycznych. Lekarz weterynarii może wykonać wymazy ze skóry, posiewy lub biopsję, aby określić dokładną przyczynę zapalenia.
Jak leczy się zapalenie mieszków włosowych u psów?
Leczenie zapalenia mieszków włosowych zależy od przyczyny. Często obejmuje kombinację leków stosowanych miejscowo, antybiotyków, środków przeciwpasożytniczych i, jeśli to konieczne, specjalnych szamponów. W niektórych przypadkach konieczna może być także zmiana diety lub zastosowanie immunomodulatorów.
Czy zapalenie mieszków włosowych u psów można wyleczyć?
Rokowanie w przypadku zapalenia mieszków włosowych u psów jest na ogół dobre, jeśli podstawowa przyczyna zostanie zidentyfikowana i leczona. Jednakże niektóre psy mogą być podatne na nawracające infekcje i w takich przypadkach może być konieczne długotrwałe leczenie lub monitorowanie.
Czy zapalenie mieszków włosowych u psów może przenieść się z jednego psa na drugiego?
Chociaż samo zapalenie mieszków włosowych nie jest zakaźne, przyczyny takie jak pasożyty, grzyby lub niektóre infekcje bakteryjne mogą być przenoszone z jednego psa na drugiego. Dlatego ważne jest, aby zarażonego psa trzymać z dala od innych zwierząt, aż do całkowitego wygojenia.
Domowe sposoby na zapobieganie zapaleniu mieszków włosowych
W przypadku golenia kluczowe jest korzystanie z maszynek jednorazowych zgodnie z ich przeznaczeniem oraz dezynfekcja ostrza maszynki przed użyciem. Zalecana jest również rezygnacja z maszynek elektrycznych wielorazowego użytku. W łagodzeniu podrażnień pomocne bywają preparaty przeznaczone dla skóry atopowej. Zawierają one mocznik, emolienty oraz kwas mlekowy, który pozwala przywrócić skórze jej naturalne pH.
Ważna jest również częsta wymiana ręczników oraz przyborów toaletowych, z których korzystamy na co dzień. Oczywiście warto jest też zwrócić uwagę na zbyt obcisłą odzież np. dżinsy czy bieliznę, która będzie mocno przylegać do skóry i uszkadzać ją mechanicznie. Dlatego też zaleca się noszenie przewiewnej, lekkiej bielizny oraz ubrań z „oddychających” materiałów. Takie postępowanie pozwoli ograniczyć ryzyko wystąpienia zapalenia mieszków włosowych.
Profilaktyka
Profilaktycznie możemy również wprowadzić do naszej codziennej pielęgnacji peelingi. Zarówno w przypadku skóry głowy, jak i całego ciała. Głównym zadaniem takiego peelingu jest lekkie złuszczanie i usuwanie martwego naskórka, który blokuje ujścia mieszków włosowych. Mamy do dyspozycji kilka rodzajów peelingów w tym mechaniczne, które zawierają małe ścierające drobinki oraz chemiczne - enzymatyczne. Ten drugi rodzaj opiera się głównie na delikatnym rozpuszczaniu nadmiaru sebum gromadzącego się wokół ujścia mieszków. Natomiast peeling mechaniczny pozwala nam pozbyć się nadmiaru naskórka w sposób fizyczny.
- M. Bednarek, C. Musiał, Najczęstsze problemy pacjenta trychologicznego - choroby skóry głowy, Trychologia, http://aestheticcosmetology.com/wp-content/uploads/2019/06/ke2019.3-7.pdf
- Winters RD, Mitchell M. Folliculitis. [Updated 2023 Aug 8]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing, 2023 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK547754/
- L. Rudnicka, M. Olszewska, A. Rakowska, Współczesna Dermatologia, Tom 1, Wyd. PZWL, Warszawa 2022
- Lin, H. S., Lin, P. T., Tsai, Y. S., Wang, S. H., & Chi, C. C. (2021). Interventions for bacterial folliculitis and boils (furuncles and carbuncles). The Cochrane database of systematic reviews, 2(2), CD013099. https://doi.org/10.1002/14651858.CD013099.pub2
Jak wygląda zapalenie mieszków włosowych?
Zapalenie mieszków włosowych charakteryzuje się przede wszystkim żółtawą krostką, bardzo często przebitą przez włos. Dookoła może pojawić się zaczerwienienie, co świadczy o toczącym się stanie zapalnym. Krostki mogą być pojedyncze lub tworzyć skupiska w różnych miejscach np. na szyi, głowie, twarzy oraz innych częściach ciała. Jeśli dodatkowo zmianom towarzyszy świąd skóry oraz zwiększona bolesność, mamy do czynienia z czyrakami. W takiej sytuacji zalecana jest pilna konsultacja z dermatologiem.
Jeśli chcesz zarejestrować się do wybranego specjalisty odwiedź portal LekarzeBezKolejki.pl.
Pamiętajmy, aby pod żadnym pozorem nie wyciskać ich zawartości! Takie postępowanie prawdopodobnie przyczyni się do rozprzestrzenienia bakterii, a co za tym idzie, do rozszerzenia infekcji na kolejne obszary ciała.
Zapalenie gruczołów łojowych u psów – rozpoznawanie i leczenie
Sebaceous adenitis, czyli zapalenie gruczołów łojowych, jest rzadko występującą chorobą autoimmunologiczną. W jej przebiegu dochodzi do nacieku zapalnego gruczołów łojowych, a w dalszej konsekwencji do ich zniszczenia. Choroba ta była opisywana u różnych gatunków zwierząt. Poza psami, jej przypadki były notowane u królików, koni i kotów [1-14]. W przypadku psów przypuszcza się, że przynajmniej u pewnych ras choroba jest uwarunkowana genetyczne. Rasami, u których to uwarunkowanie zostało potwierdzone, są pudle, akita, psy rasy hovawart [4, 5, 15]. Uważa się, że u tych ras dziedziczenie odbywa się na drodze autosomalnej recesywnej [4]. Sebaceous adenitis rozpoznawane było ponadto u wielu innych ras psów, takich jak: vizlie, samojedy, owczarki belgijskie, spaniele i psy rasy chow chow, berneńskie psy pasterskie, ihasa apso, labrador retrivery, sznucery, boksery, owczarki colie, golden retrivery, havańczyki, pointery, choroba stwierdzana była ponadto u mieszańców [1, 3, 4, 8, 15-21].
Do niszczenia gruczołów łojowych w przebiegu choroby dochodzi w wyniku procesu autoimmunologicznego, podczas którego ulegają one destrukcji na skutek nacieku komórek jednojądrzastych, a w miejscu jego występowania powstaje tkanka łączna. Poza hipotezą autoimmunologiczną, istnieją również inne teorie wyjaśniające zniszczenie gruczołów łojowych. Niektórzy autorzy podają, że związane jest ono z zaburzeniami w rogowaceniu, które prowadzą do zatkania przewodów wyprowadzających i w konsekwencji do powstania zapalenia na drodze reakcji na ciało obce. Kolejna hipoteza jako przyczynę tego stanu podaje nieprawidłowy metabolizm lipidów [4, 15].
Fot. 1. Pies, foxterier, w wieku 5 lat z zapaleniem gruczołów łojowych. Widoczne wyłysienia, przerzedzenie włosów, rumień i przebarwienie skóry. Fot. 2. Pies z fot. 1, okolica grzbietu. Widoczny rumień, łuski oraz znajdujący się na włosach łój.
