U nas zapłacisz kartą
Zapalenie pod pachami - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Zapalenie węzłów chłonnych pod pachą
Cała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną.
Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć.
Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter.
W naszym ciele węzłów chłonnych jest podstawą układu odpornościowego. Z ich pomocą dochodzi do oczyszczenia z wirusów, bakterii, nieprawidłowych komórek (na przykład raka). Ponad sto węzłów chłonnych jest rozrzuconych po całym ciele, ale najbardziej dotyczy to węzłów chłonnych pod pachami, pachwiny i szyi.
Zapalenie węzłów chłonnych pod pachą zwykle występuje na tle zakażenia organizmu. Zazwyczaj węzły chłonne wracają do normy po pewnym czasie, gdy źródło zakażenia zostanie wyeliminowane. Infekcje grzybicze i komórki rakowe mogą wywoływać stan zapalny. Szczególnie ostrożnie do powiększonych węzłów chłonnych pod pachami powinny być leczone kobiety, w przypadku obrzęku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady. Proces zapalny może wskazywać na raka piersi, w takim przypadku lepiej jest zidentyfikować chorobę na wcześniejszym etapie.
Golenie może również przyczyniać się do zapalenia, ponieważ w tym przypadku infekcja przenika przez uszkodzoną skórę. Używanie dezodorantów do złej higieny jest obecnie jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia węzłów chłonnych w pachach. Dezodoranty mają tendencję do zatykania porów, w których pozostają bakterie. Namnażanie się bakterii prowadzi do procesu zapalnego, w którym pierwsze stają się węzły chłonne pod pachą.
Czy można usunąć gruczoły potowe?
Współczesna medycyna zna metody usuwania gruczołów potowych. Stan nadmiernego wydzielania potu jest dla każdego dość uciążliwy, dlatego warto zasięgnąć w tej kwestii opinii lekarza.
Pierwszym krokiem do ewentualnego usunięcia gruczołów potowych powinna być wizyta u lekarza dermatologa, który dokonuje wstępnej diagnozy i określa, czy jest uzasadniona konieczność wizyty u innego specjalisty.
Wskazaniem do tego typu zabiegu jest nadmierna potliwość, potwierdzona badaniami i wykluczająca przyczyny organiczne (chorobowe), takie jak na przykład cukrzyca, czy guzy nadnerczy.
Oto metody trwałego usuwania gruczołów potowych:
- Laserowe usuwanie gruczołów potowych, które polega na wprowadzeniu światła lasera na miejsce narażone na nadpotliwość i zniszczeniu gruczołów potowych pod wpływem ciepła. Chory poddany jest miejscowemu znieczuleniu, sam zabieg trwa do 20 minut.
- Chirurgiczne usuwanie, które polega na nacięciu skóry w miejscu nadmiernej potliwości i wprowadzeniu w jej głąb lasera. Dzięki wysokiej temperaturze laser niszczy gruczoły potowe, ale ten zabieg ma już charakter inwazyjny.
- Zabieg koagulacji frakcyjnej, który polega na użyciu fal radiowych, dzięki którym dochodzi do termicznego zniszczenia gruczołów potowych. Trwały efekt uzyskiwany jest po serii 4 zabiegów.
Kolejną metodą są iniekcje toksyny botulinowej, ale ten zabieg nie przynosi już trwałych rezultatów i trzeba powtarzać go co 12 miesięcy.
Cały proces polega na wstrzyknięciu odpowiedniej ilości preparatu w konkretne miejsce na ciele. Wstrzyknięcia są często stosowane przy usuwaniu gruczołów potowych na dłoniach i na stopach.
Ile kosztuje usunięcie gruczołów potowych?
Cena usuwania gruczołów potowych jest uzależniona od rodzaju zabiegu, umiejscowienia gruczołów i rodzaju używanego sprzętu.
Koszt laserowego usuwania gruczołów potowych pod pachami wynosi średnio 4 000 zł. Cena usunięcia gruczołów potowych na dłoniach toksyną botulinową wynosi szacunkowo od 1 500 do 2 000 zł.
Objawy zapalenia węzłów chłonnych w pachach
Początkowo rozmiar węzłów chłonnych wzrasta, po naciśnięciu pojawia się bolesna wrażliwość, która w ogóle nie powinna być normalna. Stopniowo skóra nad stanem zapalnym staje się czerwonawa. Ten etap choroby może trwać dość długo i ostatecznie przejść bez żadnego leczenia, pod warunkiem, że proces zapalny, który doprowadził do wzrostu węzłów chłonnych (choroba zakaźna, alergie), zostanie wyeliminowany na czas.
Jeśli stan zapalny trwa nadal, pacjent czuje się gorzej z upływem czasu, zwiększa się bolesność węzłów chłonnych, pojawiają się osłabienie, nudności i wzrasta temperatura.
Jeśli ogniska ropne pojawiają się w stanach zapalnych węzłów chłonnych, objawy stają się bardziej wyraźne. Temperatura może wzrosnąć do wartości krytycznej, pacjent jest w gorączce, stan pogarsza się dosłownie co godzinę. W zaatakowanym węźle chłonnym odczuwany jest pulsujący ból, jeśli zakażenie rozprzestrzeniło się na całe ciało, źródło zapalenia często traci swoje znaczenie.
Zapalenie węzłów chłonnych pod pachą jest ostre i przewlekłe i dzieli się na typ specyficzny i niespecyficzny.
Najczęściej są to bakterie gronkowcowe, ale paciorkowce i inne bakterie ropotwórcze bardzo rzadko wywołują stan zapalny. Źródłem zapalenia mogą być również produkty rozpadu w ognisku ropnym: (ropiejące rany, róży, czyraki, pęcherzyki, zapalenie szpiku kostnego, zakrzepowe zapalenie żył, wrzody troficzne).
Bakterie i ich produkty rozpadu z krwi przepływają do węzłów chłonnych, powodując proces zapalny.
Specyficzny typ zazwyczaj rozwija się na tle dość poważnych chorób, takich jak gruźlica, syfilis, rzęsistkowica itp. W tym przypadku objawy zapalenia w węzłach chłonnych są ściśle związane z objawami choroby podstawowej.
[4]
Dlaczego węzły chłonne się powiększają?
Węzły chłonne ulegają powiększeniu na skutek odpowiedzi immunologicznej, czyli wtedy gdy nasz układ odpornościowy namierzy „intruza”, który wtargnął do naszego organizmu – wirusa, bakterię, grzyba itp. Wówczas w obrębie węzła chłonnego zaczynają proliferować (namnażać się) obecne tam komórki: limfocyty, czyli tzw. komórki pamięci immunologicznej, komórki plazmatyczne, odpowiadające za wytwarzanie przeciwciał oraz makrofagi, inaczej komórki żerne, których zadaniem jest niszczenie drobnoustrojów. Zwiększona produkcja limfocytów, np. w przebiegu toczącej się infekcji, będzie skutkowała powiększeniem węzłów chłonnych. A co to oznacza? O powiększonych węzłach chłonnych mówimy wtedy, gdy ich średnica przekracza 1 cm. W przypadku węzłów chłonnych pachwinowych za wartość prawidłową uznaje się 1,5-2 cm średnicy. Węzły chłonne powiększone na skutek infekcji są z reguły bolesne i miękkie, nie zbijają się w charakterystyczne pakiety i można je przesuwać.
Jak już wspominaliśmy, powiększenie węzłów chłonnych pachowych może świadczyć zarówno o niewinnej infekcji, jak i poważnej chorobie. Szukając przyczyny, należy wziąć pod uwagę:
- chorobę wirusową,
- chorobę grzybiczą,
- chorobę bakteryjną,
- chorobę endokrynologiczną
- chorobę autoimmunologiczną,
- chorobę nowotworową.
Powiększone węzły pod pachami a choroby piersi
W przypadku wykrycia zgrubień lub guzków w okolicach pach oraz piersi można mieć do czynienia ze stanami zapalnymi gruczołu piersiowego. To niepożądany stan występujący zwłaszcza u kobiet w okresie połogu, co jest wywołane nadmierną produkcją pokarmu. Zastój mleka w przewodach mlecznych powoduje namnażanie się bakterii. Objawy towarzyszące powiększeniu węzłów chłonnych są wówczas podobne jak podczas infekcji wirusowych i bakteryjnych. Kolejną przyczyną powiększonych węzłów w okolicach pach może być nowotwór, najczęściej w postaci raka sutka (nazywanego potocznie rakiem piersi). W jego przebiegu zauważalne jest jednostronne powiększenie węzłów chłonnych pod pachami, które nie są bolesne w dotyku. Często grupują się w tzw. pakiety i są nieprzesuwalne.
Zdaniem lekarzy przyczynami powiększonych węzłów pod pachami mogą być: reakcje na zażywane lekarstwa (antybiotyki, leki przeciwpadaczkowe i wiele innych), białaczka, chłoniaki, choroba Hashimoto, toczeń układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, urazy w obrębie ramienia, pach i klatki piersiowej, odczynowe powiększenie węzłów chłonnych, choroby spichrzeniowe oraz reakcje poszczepienne.
Zobaczcie, po czym rozpoznać, że nasze piersi chorują:
