U nas zapłacisz kartą
Zmiany grudkowo krostkowe - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jak dbać o skórę po zakończeniu leczenia trądziku różowatego?
Po zakończeniu leczenia zaostrzenia trądziku różowatego, pacjent nie może zapominać, że jego skóra jest niezwykle wrażliwa i podatna na wszelkiego rodzaju podrażnienia. Dlatego też wymaga ona specjalnej pielęgnacji. Podstawowym zadaniem zabiegów kosmetycznych i pielęgnacyjnych jest naprawa uszkodzonej warstwy ochronnej skóry.
Do codziennej pielęgnacji oraz mycia twarzy zalecane są dermokosmetyki przeznaczone do skóry wrażliwej, które nawilżają i zmiękczają skórę, ale nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. Zaleca się unikanie kosmetyków, w których znajdują się substancje zapachowe i barwniki, ponieważ mogą one podrażniać skórę. Ważne jest i to, aby pacjent zmienił nieco swój tryb życia.
Z diety należy wyeliminować pikantne potrawy, ostre przyprawy oraz napoje wysokoprocentowe. Oprócz tego należy unikać nadmiernej ekspozycji na słońce. Przeciwwskazane jest korzystanie z solarium. Równie istotne są techniki relaksacyjne, które pomagają rozładować stres, odprężyć się i dobrze wypocząć.
Łuszczyca krostkowa – jakie są objawy?
Krostkowica objawy to postać krostek wypełnionych ropą. Osiągają one różną wielkość, od kilku milimetrów do 1 cm. Wykwitom towarzyszą zaczerwienienie skóry, świąd. Pojawiające się krosty mają różną intesywność, ale też szybkość zajmowania ciała. Przy zaognionych objawach łuszczyca krostkowa pojawia się szybko, nawet w ciągu kilku godzin. Różny jest również jej przebieg. Niekiedy krostkowica ogranicza się tylko do zmian skórnych, natomiast grono pacjentów skarży się na bóle głowy, mdłości, gorączkę i dreszcze – objawy typowe dla przeziębienia. Krostkowica jest uciążliwa, bowiem krostki występują równolegle z łuskami skóry, charakterystycznymi dla podstawowej odmiany łuszczycy. Stąd bardzo często pojawiający się objaw Nikolskiego – czyli spełzanie naskórka podczas pocierania. Jest on objawem ostrego przebiegu krostkowicy i powinien być niezwłocznie skonsultowany z lekarzem.
Krostkowica jest rzadkim typem łuszczycy, dotykającym zazwyczaj ludzi w średnim wieku. Zdarzają się zachorowania u dzieci, jednak wówczas choroba ma łagodną postać i w miarę szybko poddaje się leczeniu. Krostkowica to łuszczyca, więc genezy jej rozwoju trudno szukać w jednym, konkretnym źródle. Ma ona podłoże genetyczne, ale jej rozwój podyktowany jest spadkiem odporności organizmu.
Łuszczyca krostkowa jest chorobą autoimmunologiczną – układ odpornościowy zaczyna wytwarzać limfocyty i przeciwciała skierowane przeciw antygenom własnego organizmu. Charakteryzuje się wzmożoną produkcją komórek naskórka. Wpływ na rozwój choroby mają również czynniki środowiskowe, bezpośrednio działające na kondycję organizmu. Są to: palenie papierosów i regularne picie alkoholu, przyjmowanie silnych leków (antybiotyków, sterydów, interferonu, leków hormonalnych), niewyleczone i zaniedbane stany zapalne skóry z wykwitami, ciąża, niewystarczająca ilość snu, chroniczne zmęczenie i brak odpoczynku, choroby przewlekłe (cukrzyca typu 1, dna moczanowa), silny stres.
Jakie są sposoby leczenia zapalenia okołoustnego?
W leczeniu zapalenia okołoustnego podstawową rolę odgrywa wyeliminowanie czynników potencjalnie wywołujących i zaostrzających chorobę. Dlatego niezbędne jest odstawienie miejscowych glikokortykosteroidów, unikanie innych substancji powodujących podrażnienie i zastosowanie pielęgnacji preparatami nawilżająco-natłuszczającymi (emolientami). Można zastosować miejscowo antybiotyki, a także inhibitory kalcyneuryny. Natomiast lekiem z wyboru są antybiotyki z grupy tetracyklin podawane doustnie. W przypadku zmian opornych na leczenie lekarz może rozważyć doustną izotretynoinę (ze zwrócenieniem szczególnej uwagi na jej teratogenność i inne możliwe działania niepożądane).
W przypadku zapalenia okołoustnego możliwe jest całkowite ustąpienie zmian skórnych bez trwałych następstw, np. w postaci bliznowacenia. Choroba może być jednak przewlekła i wymagać okresowej kontroli dermatologicznej.
Łuszczyca krostkowa: rodzaje
Do grupy łuszczyc krostkowych zalicza się kilka jednostek, w których zmiany skórne pojawiające się u chorych zasadniczo są podobne, aczkolwiek umiejscowione są one w różnych rejonach ciała. Różnice obejmują również obecność dodatkowych (poza dermatologicznymi) objawów danej postaci łuszczycy krostkowej, a także stopień ciężkości choroby. Biorąc pod uwagę powyższe, wymieniane są: Łuszczyca krostkowa uogólniona (nazywana również łuszczycą typu von Zumbuscha) - uznawana jest za najcięższą postać łuszczycy. W jej przypadku u chorych ropne krosty pojawiają się zasadniczo na całej powierzchni ciała (zwykle z wyjątkiem twarzy), poza nimi u pacjentów zauważalne może być również znaczne zaczerwienienie skóry i objaw Nikolskiego (zjawisko, w którym po pocieraniu skóry dochodzi do spełzania naskórka). Charakterystyczne dla łuszczycy krostkowej uogólnionej jest to, że pacjenci doświadczają również i tzw. objawów ogólnych, takich jak gorączka, ból głowy, nudności czy ogólne poczucia osłabienia, bóle stawów i dreszcze. Łuszczycę krostkową dłoni i stóp - zmiany pojawiają się w obrębie dłoni i palców rąk, a także w obrębie podeszew i palców stóp. Charakterystyczne dla niej jest to, że pacjenci doświadczają bólu (ze względu na umiejscowienie krost we wspomnianych lokalizacjach) oraz że częściej na łuszczycę krostkową dłoni i stóp cierpią kobiety. Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp może współistnieć u chorego z innymi zmianami łuszczycowymi (np. wynikającymi z chorowania na łuszczycę zwykłą) lub może ona je poprzedzać. Ciągłe krostkowe zapalenie skóry kończyn - najbardziej ograniczona postać łuszczycy krostkowej - w jej przypadku zmiany łuszczycowe pojawiają się w obrębie paliczków dalszych palców rąk i stóp.
Charakterystycznym dla łuszczycy krostkowej objawem są właśnie krosty, które mają różną wielkość (sięga ona zwykle kilka milimetrów) i które są wypełnione treścią ropną. Choć pozornie może wydawać się inaczej, to tak naprawdę zawartość krost jest jałowa - nie są w niej obecne bakterie, a znajdują się w niej białe krwinki. Dość interesujące jest to, że u chorego zmiany skórne mogą pojawiać się w bardzo krótkim czasie - chociażby w przypadku łuszczycy krostkowej uogólnionej krosty mogą pojawić się na większości powierzchni ciała nawet w ciągu niecałej jednej doby. Poza krostami u chorych na łuszczycę krostkową objawy obejmują również zaczerwienienie skóry czy różne inne zmiany skórne - może być tak, że u pacjenta będą obecne również i typowe płytki łuszczycowe. Występować mogą również i wspominane wcześniej ogólne objawy łuszczycy krostkowej (w postaci uogólnionej).
Krostkowica, czyli łuszczyca krostkowa. Na jakich częściach ciała występuje i jak ją leczyć?
Krostkowica to odmiana łuszczycy. Objawia się suchą skórą i wzmożonym namnażaniem się komórek naskórka, który w efekcie się łuszczy. Łuszczyca krostkowa nie jest zakaźna, ale powinna być leczona przez specjalistę.
Krostkowica, znana również jako łuszczyca krostkowa, to jedna z najcięższych odmian łuszczycy. Jest chorobą przewlekłą i jednocześnie trudną do leczenia. Osoba nią dotknięta powinna być pod stałą kontrolą specjalisty i przygotować się na długie leczenie. Dobrą wiadomością jest to, iż podobnie jak w przypadku innych odmian łuszczycy, również łuszczyca krostkowa nie jest zakaźna i niemożliwe jest jej przenoszenie przez dotyk. W zależności od umiejscowienia zmian na ciele, wyróżnia się następujące rodzaje krostkowicy: łuszczyca krostkowa uogólniona (występująca na obszarze całego ciała), łuszczyca krostkowa dłoni i stóp.
Łuszczyca głowy – jak przebiega leczenie skóry głowy?
