U nas zapłacisz kartą
Zmiany grudkowo krostkowe - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Świąd i zmiany grudkowe skóry
Od kilku miesięcy męczy mnie ostry świąd skóry. Pojawia się on zazwyczaj wtedy, gdy kładę się do łóżka Na skórze pojawiają się malutkie grudki i pęcherzyki ropne. Po drapaniu wylewa się żółta wydzielina, następie robią się strupy i blizny. Lekarz początkowo podejrzewał, że przyczyną może być słońce, później detergenty (np. proszek do prania czy płyn do mycia naczyń), następna diagnoza to świerzb. W przypadku każdej nietrafnej diagnozy stosowałam odpowiednie maści i tabletki i nic nie pomogło. Jestem tym bardzo zmęczona, ponieważ objawy są niezwykle silne. Co to może być? Proszę o odpowiedź.
dr med. Jolanta Maciejewska
Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Z Pani opisu wynika, że problem stanowi świąd skóry. Może on towarzyszyć określonym zmianom skórnym, a także przebiegać bez zauważalnych zmian na skórze. Często uogólniony świąd skóry bywa objawem innych chorób układowych, jak np. przewlekłej niewydolności nerek, cholestazy wątrobowej, choroby hematologicznej, endokrynologicznej lub neurologicznej. Pacjent w każdym przypadku musi być traktowany indywidualnie.
Wiele chorób dermatologicznych może przebiegać ze świądem, należą do nich: atopowe zapalenie skóry, wyprysk alergiczny, łuszczyca czy choroby pasożytnicze - wszawica lub świerzb. Klasycznym objawem świerzbu jest intensywny świąd, który największą intensywność osiąga wieczorem oraz w nocy. Znaczenie diagnostyczne mają zmiany skórne z typowym przecinkowatym lub nieregularnym tunelem o długości od kilku milimetrów do kilku centymetrów, utworzonym przez samicę świerzbowca, która jest widoczna na końcu tego tunelu jako ciemna kropka. W przypadku świerzbu typowa lokalizacja zmian to przestrzenie międzypalcowe, paliczki bliższe, zgięciowa powierzchnia nadgarstka, a u dzieci często dłonie i podeszwy stóp. Okolica brodawek sutkowych oraz przednie fałdy pachowe są rzadko zajęte.
Domowe sposoby na trądzik różowaty
Objawy trądziku różowatego można skutecznie łagodzić wykorzystując sprawdzone, domowe sposoby na tę przypadłość. Oczywiście całkowite wyleczenie trądziku różowatego nie jest możliwe, ale właściwa pielęgnacja skóry zniweluje nieestetyczne rumieńce w centralnej części twarzy.
Jednym z bardziej cenionych ziół w zwalczaniu objawów trądziku różowatego jest rumianek, ponieważ wpływa on na zaczerwienienia na twarzy. Rumianek znany jest jako roślina, która działa przeciwzapalnie oraz przeciwbakteryjnie, dzięki czemu pomoże złagodzić objawy trądziku różowatego.
Osoby zmagające się z trądzikiem różowatym powinny także pić zieloną herbatę, ponieważ chroni ona organizm przed wolnymi rodnikami. Zielona herbata podobnie jak rumianek wykazuje właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Dodatkowo zielona herbata zabezpiecza skórę przed nadmiernym promieniowaniem UV.
Domowym sposobem na trądzik różowaty są także płatki owsiane, które nierzadko pomagają usuwać zmiany i zaczerwieniania na skórze twarzy. Płatki owsiane posiadają bowiem antyoksydanty, które idealnie sprawdzają się w pielęgnacji skóry, zwłaszcza tej dotkniętej trądzikiem różowatym.
Trądzik różowaty można zwalczać również znanym i popularnym olejkiem lawendowym. Aby terapia była skuteczna, należy raz na jakiś czas nasączyć wacik olejkiem i przykładać do na zaczerwienione miejsca. Po regularnym stosowaniu olejku lawendowego na zmienioną chorobowo skórę można zauważyć znaczne zmniejszenie się zaczerwienień na twarzy.
Trądzik różowaty - co to jest?
Trądzik różowaty to przewlekły stan zapalny skóry, który występuje głównie u osób dojrzałych i przeważnie kobiet. Najczęściej występuje na środkowej części twarzy, w postaci rumienia i poszerzonych naczyń krwionośnych, grudek oraz krost. Początkowo zmiany skórne pojawiają się na policzkach brodzie, nosie i czole. Już na tym etapie należy pomyśleć o leczeniu, które spowalniałoby rozwój choroby (np. odpowiednia pielęgnacja).
Przebieg trądziku różowatego ma charakter przewlekły z okresami zaostrzeń i remisji. Zdarza się, że w pewnej grupie pacjentów pojawiają się nawet zwłóknienia gruczołów łojowych, co często doprowadza do rhinophyny (przerost ograniczony). Chociaż dokładne przyczyny trądziku nie są znane, to dużo mówi się o roli zaburzeń naczynioruchowych. Wpływ mogą mieć również geny oraz reakcje alergiczne. Trądzik różowaty może również powstawać u osób cierpiących na nadciśnienie tętnicze krwi lub schorzenia żołądkowe.
Również osoby, u których z natury występuje cera naczynkowa, są narażone na pojawienie się tej przypadłości. Do pielęgnacji trądziku różowatego poleca się przede wszystkim kosmetyki hipoalergiczne o właściwościach łagodzących i nawilżających.
National Rosacea Society dokonało klasyfikacji trądziku różowatego na jego różne postacie:
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
Łuszczyca krostkowa – leczenie
Leczenie łuszczycy krostkowej wymaga stałej kontroli dermatologicznej. Terapia jest dostosowana indywidualnie i zależy od stopnia zaawansowania choroby, ogólnej kondycji pacjenta, a także stanu zdrowia. Krostkowica to choroba będąca skutkiem ubocznym słabej odporności organizmu, dlatego terapia skierowana jest na wygaszenie zmian skórnych, przy jednoczesnym nieobciążaniu organizmu lekami. Leczenie łuszczycy krostkowej obejmuje antybiotykoterapię i miejscowe działanie przeciwzapalne.
Pozytywne efekty przynosi stosowanie maści salicylowych, które wyciszają zaognione miejsca i przyspieszają odpadanie martwego naskórka. Nieoceniona przy leczeniu krostkowicy jest fototerapia, która łagodzi stan zapalny pojawiających się wykwitów. Łuszczyca krostkowa jest najtrudniejszą formą łuszczycy i bardzo często dochodzi do jej nawrotów. Zaleczona, pozostaje w uśpieniu i może powrócić nawet za kilkanaście lat.
