U nas zapłacisz kartą
Zmiany nowotworowe na skórze - Objawy, Diagnoza i Leczenie
Jak leczyć raka skóry?
Podstawowym czynnikiem, który przesądza o leczeniunowotworów skóry jest wynik badania obrazowego i histopatologicznego. Głównym sposobem leczenia jest chirurgiczne wycięcie guzaz pewnym marginesem sąsiadujących zdrowych tkanek. To właśnie leczenie operacyjne pozwala na radykalne usunięcie zmian na skórze.
Kolejną formą leczenia jest radioterapia, stosowana u tych osób, które nie mogą być poddane zabiegowi chirurgicznemu. Tą metodą jest głównie leczony rak płaskonabłonkowy i podstawnokomórkowy.
Bezinwazyjną metodą jest natomiast terapia fotodynamiczna, która działa w oparciu o reakcję fototoksyczną. W ten sposób niszczone są komórki nowotworowe bez uszkadzania tkanek zdrowych. W przypadku mniejszych guzków (do 5 mm) stosowany jest laser CO2. Natomiast chorzy z dużymi obszarami skórnymi, zajętymi przez zmiany nowotworowe poddawani są leczeniu powierzchownemu.
Po zakończeniu leczenia każdy pacjent ma zalecane wizyty kontrolne. Ich zadaniem jest monitorowanie stanu zdrowia, ewentualnych nawrotów choroby czy przerzutów. Ogromne znaczenie ma profilaktyka raka skóry. Polega ona przede wszystkim na unikaniu zbyt długiego przebywania na słońcu i stosowaniu kremów ochronnych z wysokimi filtrami.
Chłoniak skóry typu T (ziarniniak grzybiasty, Mycosis fungoides)
To rzadki nowotwór skóry. występuje u osób między 40. a 60. rokiem życia, częściej u mężczyzn. Jest spowodowany niekontrolowanym rozrostem komórek T w skórze. Najczęstsze typy/rodzaje chłoniaka skórnego T-komórkowego to ziarniniak grzybiasty oraz Zespół Sezary'ego.
Choroba Pageta - we wczesnym etapie choroby na skórze pojawiają się plamy rumieniowe, które wywołują świąd i uczucie pieczenia. Może z nich sączyć się wydzielina. Następnie mogą się pojawić nadżerki (często krwawiące).Zmiany występują zwykle w okolicy zewnętrznych narządów płciowych: srom, odbyt, prącie i worek mosznowy - są to okolice bogate w gruczoły apokrynowe i ekrynowe. Rzadziej nowotwór obejmuje górną część ud, pośladki, pachy i okolicę pępka. Znane są pojedyncze przypadki lokalizacji zmian nowotworowych w obszarach skóry pozbawionych gruczołów apokrynowych np.: w przewodach słuchowych zewnętrznych, na powiekach, w przełyku, w cewce moczowej.
Rak neuroendokrynny Merkla
Zmiany w obrębie znamienia budzące niepokój - bo sugerujące czerniaka - określa się skrótem ABCD, gdzie: A to asymetria, zmiana kształtu znamienia z okrągłego na niesymetryczne, B to brzegi nierówne lub postrzępione, C to kolor (od ang. colour), czyli zmiana zabarwienia, np. ściemnienie, rozjaśnienie lub różne zabarwienie na jednym znamieniu, D to rozmiar (od ang. diameter) – każde znamię o średnicy większej niż 6 mm powinno być dokładnie zbadane
Mięsak Kaposiego - jako nowotwór pochodzenia naczyniowego szerzący się w obrębie skóry objawia się obecnością niebolesnych, rosnących guzków (lub zlewnych plam lub nacieczeń) najczęściej w okolicach podudzia lub na stopach (stanowią one tak zwaną postać zapalną – charakterystyczną dla początku choroby skóry). Po pewnym czasie zmiany te zlewają się w większe formy, tworząc fioletowe lub ciemnoczerwone plamy (postać naczyniakowa) by w końcu stwardnieć i zgrubieć (postać guzowata – ostatnia faza rozwoju mięsaka Kaposiego). Guzom potrafią towarzyszyć owrzodzenia i krwotoki, utrata masy ciała, gorączka i pocenie się. Choroba zwykle atakuje obie kończyny (niekoniecznie na raz), a z czasem potrafi zająć również narządy płciowe, uda, twarz, tułów lub nawet organy wewnętrzne.
Niegroźne choroby skóry u psa
Drobne krostki czy plamy na skórze psa nie zawsze wskazują na nowotwór, czy inne poważne schorzenie. Oto co mogą oznaczać często pojawiające się zmiany skórne u psów:
- krostki – najczęściej świadczą o ropnym zapaleniu skóry, ale mogą być też objawem zakażenia pasożytniczego, jeśli towarzyszy im świąd,
- strupki – występują na tle chorób pasożytniczych.
- czarne plamy – zwykle to niegroźne zmiany pigmentacyjne,
- zaczerwienienie – może świadczyć o atopowym zapaleniu skóry, świądzie czy grzybicy.
Grzybica skóry u psa
Popularną dolegliwością dotykającą skórę psów bywa też grzybica. Objawy, które wskazują na takie schorzenie to:
- grudki na skórze,
- czerwone obwódki wokół zmian,
- łuszczący się naskórek,
- plackowate łyse miejsca na skórze, czyli nadmierne wypadanie sierści.
Za wystąpienie choroby skóry psa odpowiadają dermatofity, czyli grzyby. Na skórze psa może być widoczny również jasny nalot lub łupież. W przypadku zauważenia zjawiska przerzedzania sierści psa, problem warto skonsultować z lekarzem.
Nużyca u psa
Zmiany skórne u psa mogą wskazywać także na nużycę, czyli demodekozę. Choroba występuje najczęściej u szczeniaków i psów w starszym wieku. Za jej wywołanie odpowiedzialny jest pasożyt. Schorzenie bywa niebezpieczne w czasie spadku odporności u pupila.
- nużycę palcową widoczną jako rumień między palcami,
- nużycę uogólnioną widoczną na całym ciele,
- nużycę miejscową, dotyczącą najczęściej okolic głowy i pyska.
Nużycę miejscową leczy się głównie środkami roztoczobójczymi, a uogólnioną często również lekami doustnymi i zastrzykami.
Atopowe zapalenie skóry u psa
Atopowe zapalenie skóry u psów to forma alergii, a samą alergię określa się jako nadwrażliwą reakcję organizmu na konkretną substancję chemiczną zwaną alergenem.
