U nas zapłacisz kartą
Zmiany skórne na nosie - Analiza Objawów i Zdjęć
Jak leczyć wypryski na skórze?
Oczywiście zaleca się kontakt z lekarzem dermatologiem. Samodzielna próba leczenia chorób skórnych ma marne szanse powodzenia, a czasem może nawet pogorszyć stan skóry.
W przypadku kontaktowego zapalenia skóry pacjent otrzyma leki antyhistaminowe, zatrzymujące reakcje alergiczne. Zdarza się, że zapalenie zajmuje więcej niż 1/3 powierzchni skóry. Wówczas lekarz może zdecydować się na podanie kortykosterydów, choć stosowanie sterydów wiąże się ze skutkami ubocznymi.
Dodatkowo, w przypadku kontaktowego zapalenia skóry stosujemy punktowo różne żele i maści, które przynoszą ulgę swędzącej i wysuszonej skórze.
Leczenie w przypadku AZS – stosuje się maści i kremy natłuszczające oraz leki przeciwzapalne, takie jak akrolimus czy pimekrolimus. Aby zmniejszyć uczucie świądu, przepisuje się preparaty ze steroidami oraz preparaty antyhistaminowe. Chorzy na atopowe zapalenie skóry powinni pamiętać o regularnym natłuszczaniu i nawilżaniu skóry.
Leczenie trądziku zależy od jego rodzaju i również powinno zostać skonsultowane z dermatologiem. Chorym przepisuje się najczęściej odpowiednie leki, a także ustawia się indywidualną pielęgnacją skóry.
Leczenie wszelkich wykwitów skórnych i innych problemów związanych ze skórą zawsze powinno odbywać się w konsultacji z lekarzem.
Choroby skóry u kota domowego
- Grzybica – problemy skórne w przypadku grzybicy to wyłysienia, którym początkowo nie towarzyszy świąd. Drapanie lub wylizywanie zmienionych obszarów jest skutkiem wtórnych infekcji bakteryjnych. Zdjęcia chorych osobników wskazują, że zwykle pierwsze zmiany pojawiają się w obrębie głowy.
- Alergie – to jedno z najczęstszych schorzeń kotów! Alergia pojawia się, gdy układ odpornościowy nadmiernie reaguje na obce substancje, czyli alergeny (białka). Nadwrażliwość ta może objawiać się jako katar u kota lub świąd skóry.
- Alergiczne pchle zapalenie skóry – u niektórych kotów ślina pcheł powoduje silny świąd, a kot wylizuje lub wygryza sierść głównie w okolicy nasady ogona oraz ud. U kocich alergików wystarczy jedna pchła, by wywołać znaczące objawy, dlatego bardzo istotna jest ciągła profilaktyka przeciwpchelna.
- Świerzb u kota- choroba pasożytnicza (parch), której zmiany lokalizują się przy podstawie ucha, na szyi i karku oraz na łapkach, później stopniowo przechodzą na brzuch i w kierunku odbytu. Świerzb u kota leczy się poprzez podawanie preparatów typu spot-on na kark.
- Atopowe zapalenie skóry - to nadwrażliwość na ogólnie nieszkodliwy czynnik znajdujący się w środowisku. Świąd może być sezonowy lub niesezonowy. Atopowe zapalenie skóry najczęściej dotyka kotów rasowych i tych o dłuższej sierści.
- Ropne zapalenie skóry – może być spowodowane infekcją, stanem zapalnym lub rakiem. Odpowiadają za nie bakterie, które normalnie występują na skórze. Najczęstszym objawem jest nadmierne łuszczenie się skóry, szczególnie na grzbiecie i w pobliżu ogona. Na skórze rozwijają się krosty, a nawet czyraki.
- Rak skóry – rak skóry u kotów może przybierać różne formy jak wrzody, strupy, krosty i guzy. Mogą być one czarne, brązowe, szare, różowe lub czerwone. W przypadku nowotworów w obrębie nosa możesz zauważyć katar u kota, krwawienia lub trudności w oddychaniu.
Rak skóry - rak kolczystokomórkowy
Rak kolczystokomórkowy (ang. Squamous Cell Carcinoma – SCC) jest drugim najczęściej występującym nowotworem skóry. Ponad 80 proc. przypadków SCC dotyczy części ciała eksponowanych na światło słoneczne, najczęściej jest to głowa (okolica oczodołów, nosowo-wargowa, wargi, nos, policzki, uszy), szyja, grzbiety rąk. Wyróżnia się postać przedinwazyjną i inwazyjną raka kolczystokomórkowego. Postać przedinwazyjna (z której może się rozwinąć rak skóry) - choroba Bowena - to rumieniowe tarczki o ostro zaznaczonych granicach, o aksamitnej lub złuszczającej się powierzchni - erytroplazja Queyrata - widoczna jest jako czerwona gładka plama na żołędzi prącia u nieobrzezanych mężczyzn - erytroplakia - to wszelkiego rodzaju czerwone zmiany zlokalizowane na błonach śluzowych Postać inwazyjna (rak skóry) ma charakter brodawkujący lub wrzodziejący. Skóra wokół jest nacieczona, stwardniała, często obecne są wałowato wywinięte brzegi.
Rak brodawkujący - jest to nowotwór występujący na narządach płciowych, w jamie ustnej i w obrębie stóp. Wzrost raka brodawkującego jest bardzo powolny, jego powierzchnia jest pokryta masami rogowymi. Jego przyczyną może być m.in. wirusy brodawczaka ludzkiego HPV 6 i HPV 11.
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.
Rodzaje zmian skórnych
Jako organ o największej powierzchni, skóra pełni funkcję ogromnego płaszcza ochronnego przed różnego rodzaju mikrobami. Z tego względu jest najbardziej narażona na infekcje bakteryjne, wirusowe czy grzybicze. Niekiedy problemy skórne są pierwszym objawem choroby, dlatego każdą niepokojącą zmianę należy obserwować oraz konsultować z lekarzem.
Grupę schorzeń występujących na skórze określa się mianem dermatoz. Ich objawem są wykwity przybierające różne postacie. Dzielą się na pierwotne (pojawiające się na początkowym etapie choroby) oraz wtórne, które można zaobserwować w kolejnych stadiach – należą do nich m.in. blizny, strupy, szczeliny czy łuski. Do zmian pierwotnych zalicza się:
- krostki – niewielkie wykwity z treścią ropną,
- grudki – zmiany neutralnego koloru wystające ponad powierzchnię skóry,
- pęcherze – pojawiają się w wyniku oddzielenia naskórka, są wypełnione płynem surowiczym,
- plamy – miejsca na skórze odróżniające się barwą,
- bąble – mają neutralne lub zaróżowione zabarwienie, lekko wystające ponad skórę,
- guzki – wykwity podskórne, często twarde w dotyku, nie zmieniają wyglądu naskórka.
Można wyróżnić dodatkowe rodzaje zmian skórnych w postaci tzw. zmian barwnikowych, czyli popularnych pieprzyków. Choć są z pozoru niegroźne, te o nieregularnej wielkości oraz ciemnym kolorze należy obserwować – w takim miejscu może bowiem rozwinąć się czerniak (rak skóry).
