U nas zapłacisz kartą
Zmiany skórne na nosie - Analiza Objawów i Zdjęć
Zasady pielęgnacji kociej skóry
Leczenie oraz profilaktyka chorób kociej skóry w dużej mierze opiera się na prawidłowej pielęgnacji oraz diecie. Sierść kota należy regularnie wyczesywać, bo choć często się myją, potrzebują także naszej pomocy. Zwierzęta krótkowłosym wystarczy chwila szczotkowania lub kąpieli co kilka tygodni, ale koty długowłose lub chore (niemające siły na pielęgnację) potrzebują większej uwagi.
Szczotkowanie ogranicza ilość połykanych przez koty włosów, ale wciąż należy pamiętać o preparatach odkłaczających. Ich stosowanie zmniejsza ryzyko tworzenia się kul włosowych (pilobezoarów), które mogą blokować przewód pokarmowy.
Pielęgnacji wymagają także kocie uszy! Regularnie należy sprawdzać ich czystość oraz usuwać gromadzący się brud, który jest siedliskiem mikroorganizmów mogących prowadzić do infekcji. Boisz się robić to samodzielnie? Zgłoś się do lekarza weterynarii, który wyczyścić uszy kota oraz zademonstruje Ci, jak należy to zrobić w domu.
Jak diagnozuje się zmiany skórne u kotów domowych?
Choroby skóry u kota domowego są bardzo różne, choć ich objawy bywają podobne. Zanim zacznie się leczenie, konieczne jest zatem postawienie właściwej diagnozy. Na przyczynę choroby wskazuje często lokalizacja zmian, ale przypuszczenia powinny zostać potwierdzone badaniami cytologicznymi, biopsją skóry, zeskrobiną oraz zastosowaniem lampy Wooda. Lekarz weterynarii może wykonać także badania włosów, morfologię oraz biochemię, a także testy moczu.
W zależności od zleconych badań może minąć kilka dni, zanim pojawią się wyniki. W tym czasie wprowadza się próbne leczenie mające złagodzić objawy, a lekarz weterynarii może ocenić, jak Twój kot reaguje na leki pierwszego wyboru. W celu dokładnej diagnozy oraz wyleczenia zmian skórnych wymagana jest więcej niż jedna wizyta! Problemy tego typu wymagają bowiem długotrwałej terapii, a włosy odrastają nawet kilkanaście tygodni.
Polecane karmy weterynaryjne dla kotów
Zdarza się, że problemy skórne są wtórną reakcją organizmu na inne choroby ogólnoustrojowe. Przykładowo białaczka lub FIV u kota obniżają ogólną odporność organizmu, co powoduje, że koty łatwiej zarażają się pasożytami lub chorują na grzybicę. Sprawdź także ten artykuł o najczęstszych chorobach u kotów.
Zmiany skórne na twarzy
Jeżeli chodzi o miejsce występowania wykwitów, bez wątpienia źródło największych utrapień stanowią zmiany na skórze twarzy. Zwykle jest to problem natury estetycznej, który może wywoływać u chorego niską samoocenę czy nawet alienację społeczną. Do najczęstszych przyczyn chorób skórnych można zaliczyć różne odmiany trądziku. Jego młodzieńcza wersja powodowana jest zmianami hormonalnymi, które zaburzają pracę gruczołów łojowych. Powstałe wypryski można zaobserwować na nosie, czole lub brodzie. Mogą też obejmować całą twarz, a często również dekolt i plecy. Poważniejszy problem stanowią tu choroby skóry twarzy związane z upośledzeniem układu autoimmunologicznego, jak trądzik różowaty czy atopowe zapalenie skóry, które towarzyszą choremu przez całe życie.
Leczenie chorób skórnych powinno przebiegać pod okiem dermatologa. Lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań mających na celu wykluczenie poważniejszych schorzeń wewnętrznych. W zależności od przyczyn terapia wymaga niekiedy podania antybiotyków doustnych oraz zastosowania leków miejscowych. W aptekach dostępne są Dermatologia, problemy skórne, które wspomagają leczenie okresowo występujących wykwitów. Zawarte w nich substancje przeciwbakteryjne oraz wysuszające pozwalają przyspieszyć gojenie się różnego rodzaju krost. W przypadku AZS niezbędna jest zmiana stosowanych kosmetyków oraz środków myjących na produkty z emolientami.
Mówi się, że skóra jest wizytówką człowieka. Zadbaj więc o jej zdrowy wygląd świadomą pielęgnacją oraz kontrolą wszelkiego rodzaju zmian. Gdy coś wzbudzi Twój niepokój, nie zwlekaj z wizytą u dermatologa. Nie zapominaj o zbilansowanej diecie i pamiętaj, że stan skóry często odzwierciedla kondycję Twojego zdrowia. Na pojawiające się wykwity skórne zastosuj polecane przez lekarza leki oraz kosmetyki, które znajdziesz m.in. w Aptece Corax.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
