U nas zapłacisz kartą
Zmiany skórne po kontakcie z roślinami - Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia
Zabiegi na zmiany skórne twarzy
Bardzo popularnymi zabiegami, wykonywanymi w gabinetach medycyny estetycznej, są te przy użyciu toksyny botulinowej i kwasu hialuronowego.
Toksyna botulinowa, popularnie zwana jadem kiełbasianym, służy do terapii zmarszczek mimicznych. Wstrzykuje się ją przy użyciu jednorazowej strzykawki, zaopatrzonej w bardzo cienką igłę. Zabieg trwa krótko, zazwyczaj nie dłużej niż 15-20 minut.
Toksyna botulinowa zaczyna działać już po dwóch, trzech dniach od momentu wstrzyknięcia. Pełny efekt widoczny jest po około tygodniu i utrzymuje się średnio przez pół roku. W jego efekcie zmarszczki zostają całkowicie lub częściowo wygładzone, bez wpływu na ogólną mimikę twarzy.
W przypadku zmarszczek statycznych, pojawiających się z wiekiem, zwykle stosowany jest kwas hialuronowy. To substancja występująca w naszym organizmie, jesteśmy do niej przyzwyczajeni, a więc rzadko zdarzają się reakcje odrzuceniowe.
Kwas hialuronowy używany jest do:
- wypełniania bruzd i zmarszczek,
- modelowania twarzy, nosa, ust, linii żuchwy,
- podniesienia linii brwi,
- niwelowania cieni pod oczami.
Efekt zabiegu, wykonanego przy użyciu kwasu hialuronowego, utrzymuje się nawet dwa lata.
Zmiany na skórze - które zmiany skórne świadczą o chorobie?
Na twojej skórze pojawiła się niepokojąca zmiana? A może przybył ci do kolekcji nowy pieprzyk? Albo znamię, które masz od dzieciństwa, powiększyło się, zmieniło kształt lub kolor? Nie wpadaj w panikę, tylko oceń znamiona u dermatologa.
- Co to jest znamię barwnikowe?
- Jak wykrywać zmiany na skórze?
- Zmiany na skórze a medycyna estetyczna
- Leczenie zmian na skórze
- Zmiany na skórze twarzy
- Zabiegi na zmiany skórne twarzy
- Konsultacja lekarska zmian skórnych
- Powikłania po zabiegu medycyny estetycznej
Raakcje alergiczne
Reakcje alergiczne wywołane roślinami mogą być natychmiastowe (odpowiedź typu I) lub opóźnione (odpowiedż typu IV).
Reakcja nadwrażliwości typu natychmiastowego kojarzy się często z atopią, przebiega w postaci pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego, wstrząsu anafilaktycznego. Reakcje tego typu są spowodowane związkami pochodzenia roślinnego, zawartymi w artykułach spożywczych lub będących składnikami kosmetyków. Ogrodnicy rzadko są narażeni na ryzyko wystąpienia tej reakcji, ale u osobników atopowych może dochodzić do zaostrzenia zmian wypryskowych po ekspozycji na trawy. Do roślin ozdobnych oraz używanych w gospodarstwie domowym, mogących prowadzić do rozwoju reakcji nadwrażliwości typu natychmiastowego, należą Verbena hybrids i kulisty karczoch (Cynara scolimus). Do nadwrażliwości krzyżowej dochodzi pomiędzy spokrewnionymi gatunkami owoców liczi i mango lub między gatunkami nie spokrewnionymi, takimi jak arbuz i pyłki traw lub jabłka i pyłki brzozy.
Duży problem społeczny stanowi alergia typu reakcji natychmiastowej na preparaty gumowe. Alergenami w tych produktach są białka powierzchniowe, które są niedostatecznie wyekstrahowane z surowca pochodzącego z drzew tropikalnych - Havea brasiliensis. U osób uczulonych na gumę może dochodzić do wystąpienia reakcji krzyżowych na owoce, tj. banany czy jabłka.
Spożycie surowców roślinnych może prowadzić do wystąpienia zmian pokrzywkowych.
Reakcje nadwrażliwości typu pierwszego mogą prowadzić do nasilenia zmian wypryskowych, szczególnie u osób stykających się z żywnością (zawodowe białkowe zapalenie skóry). Donoszono, że marynaty ogórkowe oraz truskawki są przyczyną pokrzywki.
Reakcja elergiczna typu czwartego powstaje w postaci osutki w kilka godzin lub dni po kontakcie z rośliną, w miejscu ekspozycji. Do głównych roślin uczulających należą gatunki Rhus, np. sumak jadowity, pierwiosnek cieplarniany (Primula obconica), przedstawiciele rodziny stokrotek (Compositae), bluszcz (Hedera helix), astroemeria, cebulki oraz drzewa iglaste. Primula obconica wywołuje charakterystyczną osutkę w kształcie prążków zlokalizowanych w obrębie powierzchni zgięciowych przedramion i rąk. Rośliny z rodziny Compositae mogą prowadzić do zapalenia skóry twarzy, co jest spowodowane kontaktem z ich cząsteczkami unoszącymi się w powietrzu. Bluszcz angielski (Hedera helix) powoduje powstanie reakcji obrzękowych o zabarwieniu żywoczerwonym. Jego cebulki mogą wywoływać odczyny alergiczne lub podrażnienie prowadzące do powstania bolesnych pęknięć naskórka na opuszkach palców. Do uczulenia może dojść również w wyniku kontaktu z wyciągami leczniczych środków ziołowych, jak łopian lekarski (Arctium lappa) czy składników rumianku (Chamaemelum nobile) i Matricariae recutita. Spożycie Tanaccum parthenium (złocień - maruna) doprowadza do powstania zapalenia skóry u osób uczulonych. Spokrewnione z rodziną Compositae - Lauraccae, Magnoliaceae, Jubulaccae mogą powodować takie same reakcje ze strony skóry. Gatunki Rhus (Toxicodendron) są główną przyczyną występowania alergicznego zapalenia skóry, szczególnie w USA, gdzie jest ona bardzo często spotykana. Do innych przedstawicieli sumaka jadowitego, wywołujących alergiczne stany zapalne skóry, należą orzechy nerkowca (Anocardium occidentale), badulla (Senecarpus coriaccae) na subkontynencie indyjskim, jak również Rhus verniciflua i Rhus succedaneum w Nowej Zelandii. Hedera helix zawiera alergizujące farkarinole.
Jak wykrywać zmiany na skórze?
Wykrywanie zmian złośliwych skóry w jak najwcześniejszym stadium jest możliwe dzięki samokontroli oraz nadzorowi dermotoskopowemu lub wideodermatoskopowemu.
Badanie dermatoskopowe pozwala na obserwację struktury i koloru naskórka oraz górnych warstw skóry, wykorzystując 10–20-krotne powiększenia.
W monitorowaniu „szarej strefy” pomocna jest wideodermatoskopia. Jest to bezbolesne badanie, które umożliwia zapisanie obrazu w formie cyfrowej, archiwizowanie go i porównywanie zmian zachodzących w czasie. Czas trwania badania to ok. 15–20 min.
Stosowanie zaawansowanych metod diagnostycznych, takich jak wideodermatoskopia, przyczynia się nie tylko do wcześniejszego wykrywania i usuwania zmian złośliwych, ale pozwala również z większą precyzją potwierdzić łagodny charakter zmian i brak konieczności ich usuwania, co wiąże się z uniknięciem niewielkiego, ale jednak nieprzyjemnego zabiegu chirurgicznego i stresu.