Zmiany skórne w okolicy pępka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Przyczyny swędzącej skóry w ciąży
Świąd to subiektywne, nieprzyjemne odczucie, które powoduje odruchowe drapanie i pocieranie swędzących miejsc. Za wystąpienie tego wrażenia odpowiada pobudzenie receptorów zlokalizowanych w skórze przez specjalne mediatory. Do substancji wzbudzających świąd zalicza się większość mediatorów stanu zapalnego, a przede wszystkim histaminę . Większą podatność na odczuwanie świądu w ciąży tłumaczy się podwyższonym stężeniem estrogenów i progesteronu, które wykazują działanie immunomodulujące. W powstawaniu świądu mają znaczenie także uwarunkowania genetyczne – u ponad 50% kobiet dotkniętych tą dolegliwością stwierdza się antygeny zgodności tkankowej należące do grupy HLA-B8 i HLA-BW16.
We wczesnym etapie ciąży świąd skóry najczęściej jest spowodowany tendencją do jej nadmiernego wysuszania się oraz większą podatnością na odczyny alergiczne. Ponieważ gruczoły piersiowe od samego początku przygotowują się do wytwarzania pokarmu, biust staje się tkliwy i zaczyna rosnąć już w pierwszych tygodniach ciąży. Napinanie i rozciąganie skóry na piersiach wywołuje uczucie swędzenia, które choć jest mało charakterystyczne, można zaliczyć do jednego z pierwszych objawów ciąży.
Choroby pępka
Przyczyną zakażenia pępka zwykle są gronkowce. Zakażenie rozwija się w obrębie kikuta pępowinowego u noworodków. W krajach rozwiniętych występuje rzadko. W pierwszym etapie powoduje zapalenie pępka, ale łatwo może szerzyć się poprzez naczynia pępkowe, co doprowadzi do zapalenia otrzewnej, a w konsekwencji do posocznicy.
Zapalenie pępka częściej dotyczy dzieci z zaburzeniami w układzie odpornościowym. W leczeniu zwykle stosuje się antybiotykoterapię w kierunku niszczenia bakterii odpowiedzialnych za zakażenie.
Czasami miejsce po odpadnięciu pępowiny u niemowlęcia nie goi się prawidłowo. W dnie pępka pojawia się wtedy czerwony, sączący guzek. Jest to tak zwany „ziarniniak pępka”. Ziarniniak jest to przerastająca, zakażona i niegojąca się tkanka ziarninowa.
Stan ten wymaga konsultacji lekarza. Leczenie polega na stosowaniu maści z antybiotykiem, częstego przemywania pępka, a w wybranych przypadkach drobnego zabiegu polegającego na podwiązaniu szypuły ziarniniaka.
Uwypuklenie dna pępka świadczy o obecności przepukliny, czyli otworu w powłokach jamy brzusznej. W wypadku zauważenia przepukliny należy zasięgnąć porady lekarza.
Możliwe jest stosowanie leczenia zachowawczego polegającego na zakładaniu specjalnych plastrów zbliżających mięśnie proste brzucha, co pozwala na zamknięcie otworu przepukliny. Leczenie to przynosi w wielu wypadkach bardzo dobre efekty. Duże przepukliny jednak najczęściej wymagają leczenia operacyjnego.
- Guz pępka (tzw. guz siostry Mary Joseph)
Zwykle cechuje się nieregularnym odgraniczeniem i twardą konsystencją, może być bolesny. Powierzchnia zmiany często jest owrzodziała lub martwicza, może występować krwista, surowicza lub ropna wydzielina.
Zwykle wskazuje na występowanie rozsianych nowotworów: jelita grubego, żołądka, jajnika bądź trzustki, które przedostają się „na zewnątrz” wzdłuż więzadła prowadzącego z jamy brzusznej do pępka. Dość często guzki te są pierwszym objawem niewykrytego wcześniej raka.
Pępek - rodzaje, budowa, choroby. Co warto wiedzieć o pępku?
Pępek - ten mały znak na brzuchu od zawsze fascynował ludzi. Jak powstaje pępek? Czy pępek może zachorować? Kto mieszka w pępku? Czy on w ogóle do czegoś służy? Sprawdź, jakie ciekawostki na temat pępka wciąż odkrywają naukowcy.
Pępek to blizna po pępowinie. W pierwszych 2 tygodniach po urodzeniu resztka pępowiny usycha i odpada, pozostawiając pępek – naszą pierwszą bliznę. Pępek składa się głównie z tkanki łącznej. Pępek jest jednym z tzw. miejsc o zmniejszonym oporze, w którym ściana jamy brzusznej jest słabsza i bardziej podatna na zmiany patologiczne takie jak przepuklina.
Ostatnie badania wykonane na Uniwersytecie Stanowym Północnej Karpiny wykazały, że w pępkach znajduje się aż 2368 gatunków bakterii, z których aż 1458 to odmiany bakterii dotąd nieznane nauce. Do tego okazało się, że każdy pępek ma swoją unikalną florę bakteryjną! Co znaleziono w pępkach badanych? U jednego z nich wykryto bakterie, które dotychczas mieszkały jedynie na japońskich skałach, inny badany miał w pępku tzw. archeowce (prymitywne organizmy jednokomórkowe – przeważnie bez jądra komórkowego i organelli). Ten ostatni przyznał naukowcom, że nie mył się od wielu lat.
Spis treści
- Jak powstaje pępek?
- Co jest pod pępkiem?
- Kształty pępka
- Choroby pępka
- Plastyka pępka
- Strach przed pępkiem
- Tego nie wiedzieliście o pępku
Jak powstaje pępek?
W pierwszych tygodniach ciąży tworzy się pępowina. Sznur pępowinowy mieści w sobie jedną dużą żyłę i dwie mniejsze tętnice, przez które dostarczany jest tlen z krwiobiegu matki i odprowadzane są zbędne produkty przemiany materii.
Naczynia pępowinowe osłonięte są tzw. galaretą Whartona – gąbczastą substancją chroniącą je przed uciskiem podczas ruchów dziecka i w trakcie porodu. Pępowina rośnie wraz z dzieckiem – u bardziej ruchliwych maluchów jest często dłuższa.
Odcięcie pępowiny należy do najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych na świecie. Sznur pępowinowy, łączący noworodka z matką, przecina się dziś nie od razu po przyjściu dziecka na świat, ale chwilę później. W tym czasie do jego krwiobiegu spływa dodatkowe 80-100 ml krwi, a to prawie 1/3 całej objętości krwi noworodka! To jeden z pierwszych „prezentów” od mamy na nowe życie.
Resztka pępowiny zaopatrywana jest plastykową zapinką, zdejmowaną po kilku dniach. W ciągu 2 tygodni kikut na ogół usycha i sam odpada. Proces ten może się jednak wydłużyć. Na szybkość gojenia się pępka mają wpływ: grubość pępowiny, grubość pierścienia skórnego wokół niej, prędkość wysychania kikuta i czynności pielęgnacyjne.