Alergia na sierść - Objawy Skórne i Ich Przyczyny

Diagnostyka alergii na sierść zwierząt

Pierwszym krokiem do rozpoznania alergii na sierść zwierząt jest zaobserwowanie niepokojących objawów typowych dla uczulenia. W takim wypadku należy udać się do lekarza alergologa, niezależnie od tego, czy jesteśmy w stanie powiązać je ze specyficzną sytuacją, taką jak kontakt z kotem czy nie.

Specjalista przeprowadzi wywiad, podczas którego zbada historię pacjenta, częstotliwość, rodzaj i nasilenie objawów oraz ich ewentualne powiązanie z kontaktem ze zwierzętami. Następnie wykona prosty test na uczulenie na sierść i inne alergeny. Pozwoli on określić:

  • czy alergia występuje,
  • na jakie alergeny pacjent jest nadwrażliwy,
  • jaki jest stopień nasilenia alergii.

Badanie polega na wstrzyknięciu małej ilości alergenu w przedramię pacjenta (w przypadku testu śródskórnego), nałożeniu kropelki roztworu z alergenem na rękę, a następnie delikatnym nakłuciu skóry igłą (test punktowy) lub kontaktu skóry badanego z krążkiem bibuły nasączonym alergenem (test płatkowy).

W miejscu podania uczulającej substancji może pojawić się zaczerwienienie i bąbel. Następnie średnicę rumieńca ocenia się według 5-o stopniowej skali:

  • 0 - brak uczulenia, wielkość bąbla jak przy próbie kontrolnej z czystym roztworem soli fizjologicznej,
  • + - brak uczulenia, wielkość bąbla mieści się w przedziale między średnicą próby z solą fizjologiczną, a próby z histaminą,
  • ++ - występuje słabe uczulenie, bąbel spowodowany przez alergen jest mniejszy lub taki sam jak spowodowany przez histaminę,
  • +++ - występuje średnie uczulenie, bąbel spowodowany przez alergen jest taki sam jak spowodowany przez histaminę lub większy,
  • ++++ - występuje silne uczulenie, bąbel spowodowany przez alergen jest znacznie większy niż ten pojawiający się przy histaminie.

Wymienione testy są proste, bezbolesne, a razem z czasem oczekiwania na wynik trwają jedynie kilkanaście minut. W wielu przypadkach są wystarczające do ustalenia przyczyny występowania objawów alergicznych u pacjenta. Lekarz może też zlecić badanie krwi, które polega na pomiarze poziomu swoistych przeciwciał IgE, występujących w krwi pacjenta w odpowiedzi na określone alergeny, w tym na alergeny sierści zwierząt. Cały proces diagnostyczny może zająć od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od dostępności badań oraz od reakcji organizmu pacjenta na testy.

Które zwierzęta uczulają?

  • Alergia na kota - ogromna liczba kotów w otoczeniu sprawia, że alergeny z kociej sierści mogą znajdować się w powietrzu nawet w domach, w których nie ma tych zwierząt. Alergeny kocie znajdują się głównie w gruczołach łojowych - silniejsze są u samców, które mają ich więcej (badania pokazują, że kastracja zmniejsza wydzielanie wydzielanie łoju, a pośrednio zmniejsza ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych u właściciela). Najczęstsze objawy uczulenia na sierść kota to kaszel, duszności oraz katar.
  • Alergia na psa - źródłem alergenów jest naskórek psa. To, czy są one silne, czy nie, zależy od rasy zwierzęcia (a więc wyglądu sierści - najgroźniejsze są psy, które linieją) oraz od jego płci. Najczęstsze objawy alergii na sierść psa to katar, zapalenie spojówek, pokrzywka. Czasami alergia może spowodować wystąpienie astmy oskrzelowej.
  • Alergia na królika - alergeny występują w ślinie, naskórku i moczu królika. Najsilniej uczulają króliki długowłose, które częściej się wylizują, zostawiając na futrze resztki śliny z alergenami. Uczulenia objawia się katarem, łzawieniem oczu, kaszlem.
  • Alergia na ptaki domowe - uczulenie wywołane jest reakcją organizmu na pierze. Najczęściej uczulają papużki, kanarki, ale również ptaki, z którymi nie mamy bezpośredniej styczności, np. gołębie czy kury przebywające w naszym otoczeniu. Objawy to katar, duszności, napady kichania.
  • Alergia na świnkę morską - zwierzak ten ma bardzo silne alergeny - 2 na 3 właścicieli świnki cierpi na uczulenie na jej sierść. Objawia się to nieżytem nosa, łzawieniem oczy, zapaleniem spojówek, niekiedy obrzękiem gardła i uczuciem drapania w jamie ustnej.
  • Alergia na chomika - podobnie, jak u królika, za alergię odpowiedzialne są białka znajdujące się w ślinie, łoju oraz moczu. Uczulenie na sierść chomika może objawiać się katarem, wysypką, zapaleniem spojówek.

Alergia na psa – jak można sobie z nią radzić?

Objawy towarzyszące uczuleniu na psa można nieco zmniejszyć poprzez regularne i częste kąpanie zwierzaka. Zabieg należy przeprowadzać 2 razy w tygodniu . Konieczne jest też częste odkurzanie (odkurzaczem z filtrem HEPA) i dokładne mycie podłóg oraz powierzchni mebli. Jeśli zmagasz się z objawami uczulenia na sierść psa, zrezygnuj z dywanów i tapicerowanych mebli . Takie powierzchnie bardzo trudno jest wyczyścić, by pozbyć się alergenów. Natomiast legowiska zwierzęcia, w których występuje bardzo wysokie stężenie alergenów, należy prać nie rzadziej niż raz w tygodniu. Pamiętaj też o regularnym wietrzeniu pomieszczeń.

Alergia na sierść objawia się intensywniej u posiadaczy samców (szczególnie starszych, które bardziej gubią naskórek). Dlatego też pomocna w złagodzeniu symptomów uczulenia może być kastracja zwierzęcia.

Wielu wielbicieli psów, którzy zmagają się z uczuleniem, decyduje się na psy ras tzw. hipoalergicznych. Tymczasem, jak wynika z badań, stężenie najbardziej alergizującego białka Can f 1 często jest u nich wyższe niż u pozostałych ras. To, że reagujesz mniej intensywnie w obecności psa hipoalergicznego, może być zatem efektem placebo.

Różne przyczyny mogą prowadzić do pojawienia się tego objawu, od niewinnych reakcji na zmiany temperatury czy proces ząbkowania, aż po stany wymagające uwagi medycznej, takie jak infekcje wirusowe czy atopowe zapalenie skóry.

Czytaj dalej...

W obecnych czasach, ze względu na zmieniający się styl życia, a często również postępujące zanieczyszczenie środowiska, u coraz większej liczby osób zostaje wykrywana alergia na skórze lub różne zmiany o podłożu alergicznym, takie jak krosty uczuleniowe.

Czytaj dalej...

Najskuteczniejsze domowe sposoby na alergię to unikanie kontaktu z substancjami powodującymi bezpośrednie reakcje uczuleniowe, takimi jak nikiel czy lateks, a także eliminacja z diety składników zawierających alergeny szkodliwe dla danej osoby.

Czytaj dalej...

Za przykład może posłużyć nietolerancja cukru znajdującego się w mleku laktozy spowodowana niedoborem rozkładającej ją na dwie cząsteczki cukrów glukozy i galaktozy enzymu laktazy, umożliwiającej trawienie mleka.

Czytaj dalej...