U nas zapłacisz kartą
Alergiczna Choroba Skóry - Krzyżówka Zrozumienia i Leczenia
Na podstawie objawów oraz przyczyn, alergiczne choroby skóry są dzielone na:
- wyprysk atopowy,
- pokrzywkę,
- obrzęk typu Quinckego,
- wyprysk kontaktowy.
Wyprysk, zwany potocznie egzemą (od gr. ekdzema), jest jednym z częściej spotykanych objawów stanu zapalnego skóry. Jeśli stan zapalny spowodowany jest uczuleniem, mówimy o tzw. wyprysku atopowym.
Wypryski stanowią dość powierzchowne zmiany naskórka i górnych warstw skóry: występuje zaczerwienienie, silny świąd, pojawiają się drobne grudki, które następnie przekształcają się w podebrane przeźroczystym płynem pęcherzyki. Pęcherzyki te pękają, a zmiany stają się zlewne. Cała powierzchnia skóry dotknięta chorobą jest wilgotna, sącząca, często przez zabrudzenie ulega nadkażeniu bakteryjnemu. Wyprysk atopowy ma tendencję do nawracania po kolejnym zetknięciu z alergenem. Miejsca, w których wyprysk pojawiał się wielokrotnie są najczęściej szorstkie, przebarwione na szaro-różowy kolor, naskórek jest zgrubiały (tzw. zliszajowacenie).
Wyprysk może ujawnić się już w wieku niemowlęcym, spotykany jest u dzieci od około trzeciego miesiąca życia. Ta postać choroby dotyczy najczęściej twarzy (czoło, policzki). Przyczyną są zazwyczaj alergeny pokarmowe. U dzieci w wieku przedszkolnym, wyprysk zajmuje najczęściej zgięcia łokciowe i kolanowe, jest silnie swędzący, w okresie dojrzewania zmiany mogą pojawić się z powrotem na twarzy lub na tułowiu, szybko liszajowaceją, u dorosłych zmiany są przewlekłe, czasami trwają wiele lat, dotyczą niekiedy dużych powierzchni skóry, a z powodu bardzo silnego świądu noszą nazwę „”świerzbiączki””.
U 1/3 do 1/2 osób dorosłych, chorych na astmę, stwierdzano wyprysk we wczesnym dzieciństwie. Nie oznacza to, że każde dziecko ze stwierdzonym wypryskiem zachoruje na astmę, lecz że u części dzieci choroba skóry może być zwiastunem skłonności do atopii i chorób alergicznych w wieku dorosłym.
Autor
Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.
Polecane artykuły
Białe plamy na paznokciach — co mogą oznaczać?
Zapalenie mieszków włosowych — jak się objawia i jak leczyć tę przypadłość?
Trądzik — problem nastolatków i dorosłych. Jak skutecznie leczyć trądzik pospolity?
Grzybica skóry – przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie
Jak powstaje łupież? Jak sobie z nim radzić?
Pokrzywka alergiczna - co ją wywołuje?
Pokrzywkę wywołuje kontakt z alergenami. Wśród nich możemy wyróżnić alergeny pokarmowe oraz leki. Najczęściej są to mleko, orzechy, skorupiaki, jaja, soja czy pszenica. Wśród leków wywołujących pokrzywkę alergiczną wyróżniamy m. in. penicylinę. Pokrzywka alergiczna nie występuje zbyt często, może także stanowić jeden z objawów wstrząsu anafilaktycznego, będącego stanem zagrożenia życia.
Jeśli czujesz, że jest Ci duszno, gorąco, serce zaczyna bić szybciej i puchną wargi, to może być objaw szoku anafilaktycznego i należy jak najszybciej wezwać pogotowie!
Co z pokrzywką niealergiczną?
Znacznie częściej spotyka sie pokrzywkę niealergiczną (pseudoalergiczną). Różni się od alergicznej tym, że nie angażuje układu odpornościowego (reakcja zależna od przeciwciał IgE). Przebieg choroby jest podobny, więc często określa się ją mianem alergicznej. Mogą ją wywołać:
- żywność - truskawki, pomidory, homary, bakłażany czy ser,
- dodatki do żywności - benzoesan sodu, glutaminian sodu, tartrazyna,
- leki - niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak aspiryna czy ibuprofen. Należy pamiętać, że dla osób uczulonych na aspirynę najbezpieczniejszym lekiem przeciwgorączkowym jest paracetamol.
Alergiczne choroby skóry. Sprawdź objawy i choroby alergii pokarmowej i skórnej
Skóra stanowi ogromną powierzchnię kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym. Jej zadaniem jest zabezpieczenie ustroju przed niekorzystnymi czynnikami, takimi jak np. zmiany temperatury, wilgotności i składu powietrza, zmiany ciśnienia itp. W wielu wypadkach powtarzające się zetknięcie skóry ze stopami metali (np. chromu, niklu), tworzywami sztucznymi czy środkami chemicznymi, powoduje wystąpienie uczulenia skóry, rozwój nadwrażliwości na coraz większą ilość substancji, a z czasem – powstanie rozległych zmian chorobowych.
Skóra jest jednym z narządów ludzkiego organizmu i jako taka uczestniczy prawie we wszystkich zjawiskach w nim zachodzących. Oznacza to, że przeciwciała, jakie mogą powstać w wyniku uczulenia na alergen docierający drogą oddechową lub pokarmową – obecne są w mniejszych lub większych ilościach także w skórze. Potwierdzeniem tego jest fakt, że przedostanie się niewielkiej ilości alergenu pokarmowego lub wziewnego przez naskórek do głębszych warstw skóry, wywołuje jej podrażnienie, zaczerwienienie, obrzęk i świąd. Zjawisko to jest wykorzystywane przy wykonywaniu tzw. testów skórnych. Potwierdzają one uczulenie organizmu na alergen, niezależnie czy pierwotnym miejscem kontaktu z nim jest skóra czy inne narządy (oczy, nos, płuca, przewód pokarmowy). U części chorych reakcja alergiczna przebiega w kilku narządach równocześnie. Zmiany skórne kojarzą się najczęściej z objawami ze strony przewodu pokarmowego lub układu oddechowego (z astmą).
Wyprysk kontaktowy
Wyprysk kontaktowy jest objawem miejscowego uczulenia. Może pojawiać się tak u osób zdrowych, jak i skłonnych do reakcji alergicznych. Powstaje wskutek przewlekłego stykania się skóry z substancją mającą właściwości alergenowe. Wyprysk przybiera postać drobnej, swędzącej wysypki na powierzchni 1-2 cm2, przechodzącej w sączące pęcherzyki. Pojawia się np. na przegubie pod klamerką zegarka, w miejscu zetknięcia ze skórą bransoletki, pierścionka czy też na płatkach uszu pod wpływem kolczyków.
Reakcja uczuleniowa występuje szybciej i łatwiej, jeśli skóra w miejscu kontaktu jest wilgotna lub zmacerowana. Miejsca, gdzie pojawia się i utrzymuje wyprysk kontaktowy, łatwo ulegają podrażnieniu przez inne, skądinąd nieszkodliwe substancje, co nasila stan zapalny i powoduje rozprzestrzenianie się zmian i nasilenie dolegliwości (świąd, ból).
Liczba alergenów odpowiedzialnych za wyprysk kontaktowy sięga kilkudziesięciu tysięcy.
Źródła wyprysków:
- kosmetyki: kremy, mydła, perfumy, kredki do ust i oczu,
- sztuczna biżuteria (plastik i metale – chrom, nikiel),
- protezy zębowe,
- odzież z tworzyw sztucznych (bielizna, skarpetki), guma.
Również w przypadku wyprysku kontaktowego jak najszybsze przerwanie styczności z alergenem powoduje ustąpienie zmian skórnych.
Trudności w rozpoznawaniu rodzaju alergenu bywają tu większe niż w przypadku pokrzywki, ponieważ wyprysk kontaktowy pojawia się dopiero w 24 do 48 godzin po zetknięciu z substancją uczulającą. Do identyfikacji alergenów służą tzw. próby płatkowe, w czasie których potencjalne alergeny zostają umieszczone na powierzchni skóry (najczęściej pleców).
Wyprysk kontaktowy wywołany przez substancję, z którą człowiek styka się bardzo często, na przykład w miejscu pracy, może być ciężką, uporczywą chorobą. Konieczna bywa wtedy zmiana zajęcia, a w leczeniu stosuje się preparaty steroidowe (miejscowo lub ogólnie). W przypadkach dużego nasilenia zmian, konieczne niekiedy jest wielomiesięczne lub wieloletnie leczenie, a jeśli zmiany dotyczą dłoni, mogą uniemożliwić wykonywanie dotychczasowego zawodu.
