U nas zapłacisz kartą
Bąbel z krwią na skórze - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Skuteczne sposoby na pęcherz na stopie
- Na zwykły bąbel i otarcia skóry powinien wystarczyć plaster z opatrunkiem albo też ochronny preparat w sprayu.
- Gdy pęcherz na stopie jest duży i wypełniony płynem, a skóra wokół niego mocno zaczerwieniona, przekłuj go igłą jednorazową lub zwykłą, wysterylizowaną w spirytusie czy wrzątku. Wtedy płyn fizjologiczny wycieknie. Resztki można delikatnie wycisnąć przez jałowy gazik.
- Jeżeli podejrzewasz, że pęcherz ponownie się wypełni, przeciągnij przez bąbel (to nie boli) bawełnianą nitkę nawleczoną na igłę krawiecką, pozostawiając końce nitki poza pęcherzem. Wydzielina spłynie po niej na zewnątrz.
- Gdy pęcherz jest niewielki, naklej na niego plaster z opatrunkiem.
- Jeśli pęcherz się naderwie, przyklej go z powrotem na uszkodzone miejsce. Następnie przemyj skórę wokół zranienia preparatem zapobiegającym infekcji. Można sięgnąć po preparat zwierający np. poliheksanidynę - substancję, która wspiera proces gojenia ran i nie sprzyja rozwojowi odporności drobnoustrojów. Całość zaklej plastrem z opatrunkiem, ale na noc go zdejmij, żeby do ranki docierało powietrze (sprzyja to gojeniu).
- Na bardzo rozległe otarcia nałóż opatrunek odkażający. Oczyszcza on ranę oraz zabezpiecza ją przed zabrudzeniem, infekcją i kolejnym urazem. Opatrunek nie przywiera do ciała, więc zmienia się go bezboleśnie. Pod nim rana jest cały czas wilgotna, szybciej się goi, bo może oddychać, dlatego mniej boli. Opatrunki te są w kilku rozmiarach.
Czytaj też:
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Swędzące bąble na skórze wywołane wirusem HSV
Swędzące bąble na skórze i śluzówce,wywołane przez wirus opryszczki ludzkiej (Herpes Simplex Virus) lokują się w kilku charakterystycznych miejscach ciała. HSV1 infekuje:
- okolice warg,
- błony śluzowe jamy ustnej,
- spojówkę oraz rogówkę.
Sporadycznie zmiany skórne mogą pojawić się też na dłoniach, na szyi i za uszami, w okolicach nosa i na brodzie. Natomiast HSV2 manifestuje swoją obecność głównie w dolnych partiach ciała, w szczególności na skórze i śluzówce narządów płciowych – w tej odmianie zakażenie przenoszone jest drogą kontaktów seksualnych.
Bąble na skórze są białe, mogą się grupować w większe skupiska o nieregularnych kształtach, osadzone na wspólnym rumieniowym podłożu. W pierwszej kolejności bąble wypełniają się przezroczystym płynem surowiczym, później jednak gromadzi się w nich ropa. Na koniec twardnieją, zamieniając się w nieestetyczne, wysuszone strupy.
Pękając mogą tworzyć bolesne nadżerki. Objawom skórnym towarzyszy świąd i lekka bolesność. Infekcja rozwija się około 7 dni, a trwa d0 4 tygodni.
Jak wyglądają przęcherze oparzeniowe?
Oparzenie termiczne z bąblami
Nazywa się je różnie: bąble, pęcherze lub burchle. Tak czy inaczej, są dla nas nieprzyjemną pozostałością po spotkaniu ze źródłem ciepła, promieniowaniem lub substancją żrącą. Najczęstszą i najbardziej znaną przyczyną powstawania pęcherzy na skórze jest oparzenie termiczne drugiego stopnia. Jeżeli po oblaniu wrzątkiem czy olejem w miejscu uszkodzonym pojawiają się bąble, to znaczy, że mamy do czynienia z nieco głębszym oparzeniem. W przypadku poparzeń pierwszego stopnia skóra będzie tylko zaczerwieniona.
Bąble oparzeniowe są wypełnione płynem surowiczym. W ten sposób organizm buduje naturalną ochronę przed zakarzeniami, dlatego nie należy ich przebijać. Trzeba po prostu zaczekać, aż same zejdą.
Kiedy zbyt wcześnie pęknie pęcherz oparzeniowy, może dojść do zakażenia. Najlepiej jest od razu zdezynfekować to miejsce i zakryć czystym opatrunkiem. Bąbli nie dezynfekujemy, jednak jeśli nie pękną. Jeżeli burchel bardzo nam dokucza, to możemy poprosić lekarza czy może przebić go, zapewniając sterylne warunki.
Ponieważ oparzenia wrzątkiem czy olejem najczęściej zdarzają się podczas gotowania, to najbardziej są na nie narażone ręce, okolice kciuka i palca wskazującego oraz nadgarstka. To jeden z powodów, dla których oparzeni w ogóle decydują się przebić pęcherz.
Bąbel lub bąble oparzeniowe mogą się leczyć do około 2 do 3 tygodni. Po tym czasie pęcherz znika i prawdopodobnie unikniemy pojawienia się blizny. Dużo zależy od tego, czy było to powierzchniowe poparzenie wrzątkiem, czy głębokie oparzenie olejem.
Jak wyglądają burchle?
Zanim zaczniemy porównywanie pęcherzy oparzeniowych z innymi, dobrze będzie powiedzieć więcej o ich wyglądzie. W zależności od stopnia i źródła poparzeń będą wyglądać bardzo różnie. Od bąbla oparzeniowego o średnicy kilku milimetrów do wielkich burchli, przesłaniających sporą część kończyny. Z bąblami niedużej wielkości zwykle radzimy sobie we własnym zakresie. Wewnątrz znajduje się biały lub żółty płyn surowiczy, zwany też limfatycznym. To właśnie wypełnianie się miejsca tym płynem powoduje podniesienie naskórka i powstanie czegoś w rodzaju naturalnej poduszki ochronnej. Kiedy pęknie pęcherz, ten naturalny kompres zostaje zniszczony i zarazki mają bezpośredni dostęp do głębszych warstw naszej skóry.
Jak usunąć narośl ze skóry?
Żadnych podejrzanych zmian skórnych, szczególnie w formie narośli, nie należy usuwać na własną rękę. Trzeba zgłosić się do lekarza (pierwszego kontaktu lub dermatologa) w celu ustalenia, czym jest narośl skórna i jakie stanowi zagrożenie dla zdrowia. Nie wszystkie zmiany skórne są groźne, to lekarz powinien jednak ocenić, czy dana narośl jest bezpieczna i powinna zostać usunięta.
Kontakt z lekarzem jest konieczny, jeśli z naroślą na skórze związane są inne objawy, np. uporczywe swędzenie, wyciekanie ropy czy płynu surowiczego, a zmiana pojawiła się nagle. Wybór metody leczenia zależy od przypuszczalnego rozpoznania. Ponieważ tylko metody chirurgiczne pozwalają na wykonanie badania histopatologicznego i wykluczenia nowotworu.
