U nas zapłacisz kartą
Białe pryszcze na penisie - przyczyny i sposoby leczenia
Pryszcz na penisie, jak leczyć?
Najlepszym sposobem leczenia pryszczy jest pozostawienie ich w spokoju. Pryszcz na penisie prawdopodobnie ustąpi sam, jeśli obszar będzie czysty i suchy. Choć może to być kuszące, nigdy nie powinieneś go wyciskać. To może je pogorszyć i spowodować infekcję. Może to również rozprzestrzenić bakterie, co może prowadzić do jeszcze większej liczby pryszczy. Jeśli guzek nie zniknie sam, porozmawiaj z dermatologiem o metodach leczenia.
Nie wyleczysz pryszcza prącia za pomocą leków dostępnych bez recepty, tak jak w przypadku pryszczów na innych częściach ciała. Ponieważ skóra w tym obszarze jest cieńsza i bardziej wrażliwa. Typowe produkty trądzikowe, takie jak nadtlenek benzoilu i kwas salicylowy, mogą być zbyt ostre dla tego obszaru. W rezultacie może dojść do znacznej wysypki i swędzenia.
Jeśli masz ogniska pryszczy w okolicy narządów płciowych, możesz rozważyć rozmowę z lekarzem na temat leków przeciwtrądzikowych, które możesz przyjmować doustnie. Antybiotyki mogą pomóc usunąć nadmierne bakterie, które mogą przyczyniać się do powstawania trądziku, ale są one przyjmowane tylko przez krótki okres czasu.
Inną opcją jest izotretynoina, silna pochodna witaminy A. Ten lek na receptę jest przyjmowany na ciężki trądzik (zwykle torbielowaty trądzik guzkowy).
Prosaki na penisie
Nieco innego rodzaju krostami występującymi na narządach płciowych są prosaki. Czym są te wykwity? To torbiele zastoinowe związane z nadaktywnością gruczołów łojowych, będące efektem niewłaściwego, nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych.
Prosaki na prąciu, jądrach i w innych miejscach ciała mogą powstawać spontanicznie i bez wyraźnej przyczyny, ale też pojawiają się:
- po ustąpieniu ran pęcherzykowych,
- po zabiegach dermabrazji (mechanicznego ścierania skóry) i radioterapii,
- w wyniku długotrwałego leczenia środkami sterydowymi oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.
Dzielą się na pierwotne, które są niemal powszechne u noworodków (występują u około 40-50 procent maluchów, głównie na twarzy ale też na narządach płciowych - dane: D. Berk i S.J. Bayliss) oraz wtórne, pojawiające się w późniejszych latach życia.
W pierwszym z wymienionych przypadków podłoże najprawdopodobniej jest genetyczne.
Jak wyglądają prosaki? Są podobnie do plamek Fordyce'a. Zbierający się pod skórą łój powoduje niewielkie uwypuklenia w kolorze białym. Po mocniejszym naciśnięciu albo przebiciu, tłusta i kleista wydzielina powinna uchodzić na zewnątrz. Ich średnica z reguły wynosi 1-2 mm.
Prosaki na członku także nie są związane z żadnym zakażeniem, alergią czy kwestiami natury higienicznej. Nie bolą, nie swędzą, nie szczypią, nie utrudniają też współżycia seksualnego, przynajmniej w czysto technicznym aspekcie.
Czy są zaraźliwe? Nie, nie ma możliwości przenoszenia ich, aczkolwiek tak, jak większość zmian chorobowych występujących w strefach intymnych, mogą budzić nie najlepsze skojarzenia i obawy.
Z tego też powodu dotknięte nimi osoby często powstrzymują się od aktywności seksualnej lub też spotykają z niechęcią ze strony partnerów. Stąd liczne zapytania o diagnostykę i metody leczenia.
Białe krostki na penisie - prosaki i kaszaki. Jak się ich pozbyć?
Białe krostki na penisie to najczęściej prosaki, kaszaki lub plamki Fordyce'a. Czy są groźne? Kiedy należy się martwić? Sprawdź, jakie są skuteczne metody leczenia białych plamek na członku oraz poznaj domowe sposoby na tę dolegliwość.
- Białe krostki na penisie zazwyczaj są objawem niegroźnej choroby gruczołów łojowych.
- Prosaki, kaszaki i plamki Fordyce'a występują powszechnie u noworodków, chłopców w wieku dojrzewania i dorosłych mężczyzn.
- Leczenie tego typu zmian ma charakter zabiegowy, z reguły jednak w ogóle nie jest wymagane.
Krostki na penisie – dlaczego się pojawiają?
Penis narażony jest na działanie wielu różnych czynników, które mogą powodować infekcje intymne u mężczyzn oraz sprawić, że na penisie zaczną pojawiać się białe lub czerwone krostki. W większości przypadków powodem dość wstydliwego problemu jest nieprzestrzeganie zasad higieny, przegrzewanie okolic intymnych, pojawienie się stanów zapalnych, które związane są z drażnieniem delikatnego, męskiego narządu np. zbyt ciasną odzieżą oraz bielizną, a także alergie kontaktowe.
Kolejnym powodem pojawienia się krostek na penisie mogą być choroby przenoszone drogą płciową. Czerwone plamki i krostki mogą być też objawem zakażeń o podłożu bakteryjnym oraz wirusowym, które są dość częstym powikłaniem przygodnego seksu bez zabezpieczenia. Warto wiedzieć, że np. grzybicą można zarazić się także podczas seksu oralnego, jeżeli partnerka cierpi na grzybicę jamy ustnej lub gardła.
Jak leczyć białe krostki na penisie?
Jak leczyć białe krostki na żołędzi, napletku, trzonie członka czy jądrach? O dostępnych metodach terapii prosaków zostało powiedziane wyżej.
Jeśli chodzi o plamki Fordyce'a, leczenia nie zaleca się w ogóle, a jeśli już, to wyłącznie z przyczyn estetycznych. W grę wchodzą zabiegi elektrokoagulacji oraz wysuszania prądem, może też być zastosowany laser CO2, który wywołuje kontrolowany uraz fototermiczny wybranych tkanek.
Jest to metoda skuteczna, ale droga, dlatego zasadność jej stosowania w leczeniu całkowicie niegroźnych zmian bywa kwestionowana.
Oprócz tego białe pryszcze na penisie można traktować maścią z retinoidami, na przykład tretinoiną albo retinolem, które ułatwiają złuszczanie naskórka i mogą w pewnym stopniu udrażniać kanaliki gruczołów łojowych.
Białe krosty na prąciu i jądrach będące kaszakami usuwa się podobnie, aczkolwiek ze względu na możliwe powikłania w postaci zmian zapalnych, niekiedy jest to nie obligatoryjne, a zalecane.
Najczęściej stosowany jest zabieg chirurgicznego nacinania, po którym znajdująca się wewnątrz treść swobodnie wypływa na zewnątrz. Jeśli jednak wdaje się zapalenie, lekarz powinien usunąć całą torebkę, a w razie konieczności, zaordynować także antybiotykoterapię.
Alternatywą dla działań chirurgicznych są zabiegi wykonywane w gabinetach medycyny estetycznej. Kaszaki można wypalać laserem CO2 lub też wymrażać (krioterapia).
Tak jak zostało już wspomniane wyżej, leczenie powinno być prowadzane przez specjalistów. Konsultacja ma charakter dermatologiczny, a usuwanie - chirurgiczny.
Nie należy podejmować działań na własną rękę, jako że są one nieefektywne, a w dodatku grożą powstawaniem ran lub zakażeń.
W procesie diagnostyki niezwykle ważne jest też różnicowanie z innymi potencjalnymi schorzeniami, które mogą być znacznie groźniejsze, a których pacjent nie jest w stanie samodzielnie rozpoznać.<
