U nas zapłacisz kartą
Blizna po ugryzieniu psa - Przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania
Zwichnięte lub rozciągnięte łapy u psa: objawy i leczenie
Najczęstszą konsekwencją urazów kończyn lub nadmiernego obciążenia aparatu więzadłowego jest zwichnięcie lub rozciągnięcie przedniej łapy (barku), stawu biodrowego lub kolanowego psa. Te patologie są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ jednej z nich prawie zawsze towarzyszy druga. Jednocześnie istnieją istotne różnice między zwichnięciem a skręceniem, zarówno pod względem stopnia uszkodzenia stawu i nasilenia objawów, jak i złożoności leczenia..
- traumatyczne - związane z &nieśmiałe urazy w wyniku upadków z dużej wysokości, wypadków drogowych, aktywnych gier lub uszkodzeń podczas porodu,
- wrodzony - spowodowany patologiami rozwoju wewnątrzmacicznego płodu w czasie ciąży.
Ponadto, zgodnie z etiologią, zwichnięcia kończyn dzieli się na następujące typy:
- paralityk &nieśmiały - spowodowany zanikiem mięśni podtrzymujących staw.
- patologiczny - jest konsekwencją chorób układu mięśniowo-szkieletowego,
- „Zwykłe” - gdy rozciągnięte więzadła nie są w stanie w pełni podeprzeć stawu i przy najmniejszym wzroście obciążenia następuje ponowne zwichnięcie.
Skręcenia mogą być lekkie do umiarkowanych. Ciężkie jest już zerwanie więzadeł, któremu zwykle towarzyszy zwichnięcie i wyróżnia się jako odrębny rodzaj urazu.
Jeśli mówimy o patogenezie, to zwichnięcie lub rozciągnięcie przedniej łapy u psa ma z reguły traumatyczne pochodzenie, a naruszenie integralności stawu biodrowego jest najczęściej spowodowane wewnętrznymi zmianami patologicznymi. Ponadto takie naruszenia anatomicznej geometrii i integralności aparatu więzadłowego mogą wystąpić z różnych powodów na każdym stawie każdej kończyny..
„Profilaktyka” pogryzień przez psy
W tym miejscu trzeba wyraźnie podkreślić, że jeśli pies nie jest specjalnie szkolony do atakowania ludzi, zazwyczaj tego nie robi. Może ugryźć, gdy czuje się zagrożony – dobrze więc nie dawać zwierzęciu takiego powodu. Nie zaczepia się „obcych” psów, nie okazuje im agresji, ani nawet nie głaska bez pozwolenia właściciela. Za taką czy inną reakcję zwierzaka zawsze odpowiada człowiek – jego „pan” i/lub niekiedy także niestety osoba ugryziona przez psa.
Niezależnie jednak od tego, kto jest w danej sytuacji winny, gdy zwierzę szykuje się do ataku, dając wcześniej łatwo rozpoznawalne sygnały (warczenie, napięte ciało, uniesiony ogon, najeżona sierść, wyszczerzone zęby, świdrujący wzrok), należy zareagować w określony sposób. Jeśli nie można uniknąć „konfrontacji”, chroniąc się w bezpiecznym miejscu, trzeba zachować spokój – żadnych gwałtownych ruchów, bo one mogą nasilać agresję psa. Nie należy też patrzeć w oczy zwierzęciu. Optymalne może być pozostanie w bezruchu z rękami zasłaniającymi kark i ramionami ciasno przylegającymi do szyi, dzięki czemu zbliżone do siebie łokcie osłaniają twarz. Inną opcją jest pozycja „na drzewo”, w której ręce zasłaniają czuły obszar genitaliów i podbrzusza. Takie postawy (a jest ich kilka) mogą znacząco złagodzić konsekwencje potencjalnego ugryzienia przez psa
Pogryzienie przez psa - leczenie
Poszkodowanemu powinna zostać podana szczepionka przeciwko tężcowi (ze względu na ryzyko zakażenia tężcem), ale pod warunkiem że od otrzymania ostatniej dawki minęło 5 lat. W przeciwnym razie (dotyczy to zwłaszcza dzieci, które są doszczepiane zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych) można odstąpić od podania szczepionki, gdyż osoba zaszczepiona jest już zabezpieczona i nie wymaga dodatkowej profilaktyki.
Obowiązkowe jest także wdrożenie profilaktyki wścieklizny. Ponadto lekarz powinien oczyścić i opatrzyć ranę. Zwykle wskazana jest antybiotykoterapia (z wyjątkiem powierzchownych ran). W domu należy dokładnie obserwować proces gojenia się rany i regularnie zmieniać opatrunki.
Palec opuchnięty po ugryzieniu kota
Najczęściej dzieci i młodzież cierpią na ukąszenia zwierząt, które drażnią je, nie myśląc o konsekwencjach. Statystyki klinik weterynaryjnych podają, że ugryzienia kotów stanowią około 2 przypadków na 10 zwierząt domowych lub dzikich, które miały kontakt z zębami. Porozmawiajmy o tym, co zrobić, jeśli kot ugryzł, a palec jest spuchnięty, jakie choroby można z niego przenieść na ludzi.
Słabo gojące się rany wymagają starannego leczenia, ale zwykle pozostawiają blizny, pozostawiając brzydkie konsekwencje.
Czy muszę udać się do lekarza, jeśli mam pogryziony palec?
Zapaleniu rany palca w miejscu ugryzienia kota towarzyszy zauważalny obrzęk. I tutaj nie musisz uciekać się do samoleczenia, czekając na poważne konsekwencje. Jeśli twój palec jest spuchnięty po ugryzieniu kota, zdecydowanie powinieneś udać się do lekarza. W przeciwnym razie może dojść do infekcji, która może prowadzić do martwicy tkanek prowadzącej do amputacji..
Każdy z poniższych objawów lub skutków ugryzienia palca wymaga pomocy lekarskiej:
- dostatecznie duży obszar obrażeń lub wielokrotnych obrażeń,
- krwawienie nie ustaje dłużej niż 15 minut,
- pogorszenie samopoczucia i gorączka,
- ugryzienie uderzyło w staw palca i spowodowało obrzęk,
- jakiekolwiek zapalenie rany z zaczerwienieniem, obrzękiem, a nawet ropieniem,
- ugryziony przez ulicznego kota.
Im szybciej udasz się do placówki medycznej, tym mniej poważne mogą być konsekwencje. Zwykle, gdy ugryzienie palca jest zaczerwienione i zaognione przez ponad dwa dni, lekarz przepisze antybiotykoterapię w celu wyeliminowania infekcji..
Duże zmiany chorobowe i głębokie rany palca wymagają poważniejszego leczenia surowicą przeciwtężcową. W niektórych przypadkach podaje się lek przeciw wściekliźnie.
Pogryzienie przez psa - co robić? Pierwsza pomoc i leczenie po ugryzieniu przez psa
Pogryzienie przez psa wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej, nawet jeśli konsekwencją ataku zwierzęcia są tylko powierzchowne rany. Lekarz powinien oczyścić i opatrzyć rany oraz - co najważniejsze - podać szczepionkę przeciwko tężcowi i wdrożyć profilaktykę wścieklizny. Sprawdź, co robić przy pogryzieniu przez psa, jak wygląda pierwsza pomoc i na czym polega leczenie poszkodowanego.
Pogryzienie przez psa może się skończyć tylko na powierzchownych zadrapaniach i otarciach albo na rozległych i głębokich ranach, które stanowią bezpośrednie zagrożenie życia. Najczęściej jednak doznaje się wielu ran kąsanych i szarpanych o różnym stopniu rozległości.
Niekiedy mogą one wydawać się niewielkie, jednak nie należy ich lekceważyć, gdyż mogą okazać się głębokie. U starszych dzieci i dorosłych najczęściej dochodzi do pogryzienia nogi, jednak u małych dzieci obrażeniu ulega zwykle górna połowa ciała - głowa, twarz i szyja.
Spis treści
