U nas zapłacisz kartą
Blizna po ugryzieniu psa - Przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania
Palec opuchnięty po ugryzieniu kota
Najczęściej dzieci i młodzież cierpią na ukąszenia zwierząt, które drażnią je, nie myśląc o konsekwencjach. Statystyki klinik weterynaryjnych podają, że ugryzienia kotów stanowią około 2 przypadków na 10 zwierząt domowych lub dzikich, które miały kontakt z zębami. Porozmawiajmy o tym, co zrobić, jeśli kot ugryzł, a palec jest spuchnięty, jakie choroby można z niego przenieść na ludzi.
Słabo gojące się rany wymagają starannego leczenia, ale zwykle pozostawiają blizny, pozostawiając brzydkie konsekwencje.
Czy muszę udać się do lekarza, jeśli mam pogryziony palec?
Zapaleniu rany palca w miejscu ugryzienia kota towarzyszy zauważalny obrzęk. I tutaj nie musisz uciekać się do samoleczenia, czekając na poważne konsekwencje. Jeśli twój palec jest spuchnięty po ugryzieniu kota, zdecydowanie powinieneś udać się do lekarza. W przeciwnym razie może dojść do infekcji, która może prowadzić do martwicy tkanek prowadzącej do amputacji..
Każdy z poniższych objawów lub skutków ugryzienia palca wymaga pomocy lekarskiej:
- dostatecznie duży obszar obrażeń lub wielokrotnych obrażeń,
- krwawienie nie ustaje dłużej niż 15 minut,
- pogorszenie samopoczucia i gorączka,
- ugryzienie uderzyło w staw palca i spowodowało obrzęk,
- jakiekolwiek zapalenie rany z zaczerwienieniem, obrzękiem, a nawet ropieniem,
- ugryziony przez ulicznego kota.
Im szybciej udasz się do placówki medycznej, tym mniej poważne mogą być konsekwencje. Zwykle, gdy ugryzienie palca jest zaczerwienione i zaognione przez ponad dwa dni, lekarz przepisze antybiotykoterapię w celu wyeliminowania infekcji..
Duże zmiany chorobowe i głębokie rany palca wymagają poważniejszego leczenia surowicą przeciwtężcową. W niektórych przypadkach podaje się lek przeciw wściekliźnie.
Rana po ugryzieniu przez psa – pierwsza pomoc
Gdy niebezpieczeństwo jest już zażegnane (nie ma ryzyka ataku), trzeba jak najszybciej zająć się urazami. Nawet powierzchowne ugryzienie przez psa, a tym bardziej groźniejsze rany wymagają interwencji. Zranienie tego typu jest bowiem bardzo podatne na zakażenia, czasami konieczny może być antybiotyk, szycie, podanie zastrzyku przeciw tężcowi czy serii zastrzyków przeciw wściekliźnie.
Jeżeli doszło jedynie do lekkiego ugryzienia przez psa, po którym rana delikatnie krwawi, warto pozwolić, by przez chwilę krew swobodnie wypływała, bo to pomaga w naturalny sposób usunąć z rany nieczystości, fragmenty uszkodzonych tkanek etc. Jeśli natomiast krwawienie jest silne, trwa dłużej niż kilka minut, a krew ma żywy, jasnoczerwony kolor, najprawdopodobniej uszkodzeniu uległa tętnica – krwotok należy jak najszybciej zatamować. W tym celu zakłada się opatrunek uciskowy . Nie mając do dyspozycji bandaża elastycznego czy na przykład szerokiej opaski kohezyjnej, trzeba użyć czegokolwiek (pasek, szalik), aby ucisnąć kończynę (bo najczęściej to ona ulega pogryzieniu przez psa) powyżej krwawiącej rany.
Kiedy nie ma ryzyka krwotoku (lub został on skutecznie zatrzymany), ranę po ugryzieniu należy zdezynfekować silnym środkiem antyseptycznym. Przy powierzchownym ugryzieniu przez psa również warto to zrobić. Z pyska zwierzęcia do krwi i/lub tkanek miękkich przedostają się drobnoustroje chorobotwórcze, które mogą być przyczyną powikłań w gojeniu rany. Częste objawy w takiej sytuacji to obrzęk, podwyższona temperatura, zmiany ropne.
Po dezynfekcji zakłada się na ranę podstawowy, jałowy opatrunek , aby zabezpieczyć to miejsce przed potencjalnym zabrudzeniem i wtórną infekcją do czasu interwencji lekarskiej i/lub użycia opatrunku specjalistycznego – na przykład hydrożelu czy barierowego opatrunku ze srebrem.
Jak wygląda zakażenie po ugryzieniu psa?
Do objawów sugerujących rozwój infekcji należą:
- zaczerwienienie (tzw. rumień),
- obrzęk,
- podwyższona temperatura,
- nadwrażliwość i bolesność tkanek wokół rany,
- ropny wysięk,
- nieprzyjemny zapach,
- brak postępu gojenia.
Wysięk jednak nie zawsze musi być gęsty. Jeśli jest go bardzo dużo i ma wodnisty charakter, również może być niepokojącym sygnałem. Gromadzi on w sobie wiele drobnoustrojów, a dodatkowo marszczy skórę dookoła rany (maceruje ją). Uniemożliwia to schodzenie się jej brzegów i powstawanie nowego naskórka. Najczęściej o dużym wysięku świadczy biała skóra wokół rany, która wyglądem przypomina nasze palce po zbyt długiej kąpieli.
Z kolei zbyt mały wysięk i suche łożysko rany prowadzą do powstania czarnej martwicy, która również jest pożywką dla bakterii. Przebarwienie rany na kolor żółty lub zielony jest charakterystyczne dla różnych szczepów drobnoustrojów. Natomiast ropna, ciągnąca się i kleista wydzielina fachowo nazywana jest martwicą rozpływną.
Musimy mieć świadomość, że każda rana wygląda inaczej. Nie mając specjalistycznej wiedzy, bardzo ciężko opisać jej wygląd. Dlatego coraz częstszą praktyką jest dobieranie odpowiedniego leczenia jedynie na podstawie wizualnej oceny rany. Zajmuje się tym lekarz chirurg oraz pielęgniarki poradni chirurgicznej lub te wyspecjalizowane w leczeniu ran. Coraz powszechniejsze jest opracowanie rany przez wykwalifikowany personel, a następnie zastosowanie się pacjenta do wytycznych po przesłaniu przez niego zdjęcia rany. Jedynie na jego podstawie można ocenić postęp gojenia oraz konieczność odwiedzenia przez pacjenta poradni specjalistycznej.
Pogryzienie przez psa - leczenie
Poszkodowanemu powinna zostać podana szczepionka przeciwko tężcowi (ze względu na ryzyko zakażenia tężcem), ale pod warunkiem że od otrzymania ostatniej dawki minęło 5 lat. W przeciwnym razie (dotyczy to zwłaszcza dzieci, które są doszczepiane zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych) można odstąpić od podania szczepionki, gdyż osoba zaszczepiona jest już zabezpieczona i nie wymaga dodatkowej profilaktyki.
Obowiązkowe jest także wdrożenie profilaktyki wścieklizny. Ponadto lekarz powinien oczyścić i opatrzyć ranę. Zwykle wskazana jest antybiotykoterapia (z wyjątkiem powierzchownych ran). W domu należy dokładnie obserwować proces gojenia się rany i regularnie zmieniać opatrunki.
