U nas zapłacisz kartą
Blizny i przebarwienia na twarzy - Jak sobie z nimi radzić?
Blizny a przebarwienia
Blizny i przebarwienia na twarzy to również niezwykle częsty problem, z którym borykają się osoby na całym świecie o różnym fototypie skóry. Blizny potrądzikowe są nieestetyczne i łatwo zauważalne, a ich pozbycie się to nierzadko długotrwały proces.
Skąd w takim razie biorą się blizny i przebarwienia potrądzikowe? To zmiany skórne, które powstają w wyniku nieprawidłowego procesu gojenia niedoskonałości i uszkodzenia skóry właściwej. Blizny potrądzikowe powstają w momencie, gdy tkanka łączna włóknista w momencie gojenia nie wypełnia całego ubytku tkanki.
Dlaczego jednak dochodzi do powstania przebarwień i blizn potrądzikowych? Istnieje kilka przyczyn tego problemu. Po pierwsze, może to być uraz mechaniczny, czyli uszkodzenie gojącej się skóry poprzez próbę wyciskania niedoskonałości czy rozdrapywania (jest to także niehigieniczne, gdyż może prowadzić do roznoszenia mikroorganizmów na inne części twarzy).
Inną, równie częstą przyczyną powstawania przebarwień i blizn potrądzikowych jest nieodpowiednia pielęgnacja i stosowanie kosmetyków niedopasowanych do potrzeb skóry. To także nieodpowiednia fotoprotekcja, a często także jej całkowity brak.
Warto także zwrócić uwagę, że blizny po trądziku mogą mieć zarówno kształt pogrubionych wypukłych guzków, wgłębień czy wspomnianych przebarwień.Zanikowe blizny potrądzikowe
są najczęstszym występującym typem opisywanych zmian skóry. Nierzadko blizny potrądzikowe cechuje nierówna i stożkowata struktura skóry, co jest szczególnie widoczne w okolicy policzków czy brody.
Jeżeli chodzi natomiast o przebarwienia, mogą one przyjmować postać niewielkich ledwo zauważalnych kropek, jak i uwidaczniać się na skórze jako plama o różnym zabarwieniu od jasnoróżowego do ciemnobrązowego i nieregularnym kształcie. Mogą powstawać w wyniku promieniowania słonecznego (posłoneczne), bodźca chemicznego (chemiczne) czy stanowić efekt przebytej choroby, w tym przypadku trądziku (pozapalne).
Blizny na twarzy i ciele – co warto o nich wiedzieć?
Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z przebarwieniami w postaci nierównomiernych plamek czy widoczną blizną na twarzy, która tworzy w skórze wgłębienie, jest to defekt kosmetyczny, który może dotyczyć każdej osoby, bez względu na wiek. Co więcej, w zależności od tego, jaki czynnik jest odpowiedzialny za ich powstanie, blizny mogą wystąpić na różnych częściach ciała, czego przykładem może być blizna po urazie czy w przypadku kobiet – po cięciu cesarskim.
Blizny pozapalne, ale także blizny na twarzy po wypadku czy blizny na twarzy po ospie, jeśli są łatwe do zauważenia, mogą stanowić problem nie tylko estetyczny, ale i natury psychicznej. Ich obecność nierzadko sprawia, że posiadające je osoby nie są w stanie zaakceptować swojego wyglądu i odczuwają dyskomfort, również podczas kontaktów z innymi. Czym w takim razie jest blizna na policzku lub innej części ciała?
Blizna (łac. cicatrix) to zmiana, który powstaje w momencie gojenia się rany. Zastępuje ubytek skóry, która została uszkodzona na skutek konkretnego urazu lub choroby (np. zranienia, przecięcia, oparzenia, zabiegu chirurgicznego, czy przebytego trądziku). Tworzenie się blizny to naturalny proces naprawczy.
Blizna na twarzy i ciele to tak naprawdę tkanka bliznowata (włóknista) zawierająca dużą ilość usieciowanych włókien kolagenowych, która nie posiada już gruczołów, komórek barwnikowych czy mieszków włosowych oraz charakteryzuje się brakiem elastyczności. To z kolei sprawia, że w wyraźny sposób odznacza się od pozostałej skóry, co również wpływa na jej widoczność. Może także tworzyć charakterystyczne wgłębienia, czego przykładem są blizny zanikowe po przebytym trądziku.
Jak usunąć blizny
Jak powstają blizny i jak dbać o skórę z blizną
Często nieduże blizny powstają wskutek działań człowieka, który nie pozwala skórze zagoić się powoli i samoistnie. Dlatego też nie należy ran rozdrapywać czy też zdrapywać strupków. Nie należy wyciskać niedoskonałości skóry, szczególnie ropnych zmian trądzikowych. Wyciskanie prowadzi do rozsiewania się choroby, zaś po zagojeniu na twarzy pozostają brzydkie, małe blizny i zagłębienia w skórze.
Niekiedy rany są zbyt głębokie, aby skóra mogła się zagoić bez śladu. O takie blizny, szczególnie blizny pooperacyjne, należy szczególnie dbać. Blizny nie znikną, jednak możemy znacznie zatuszować ich widoczność. Ważne jest, aby nie naciągać skóry. Jeśli blizna tworzy się w miejscach zgięcia na łokciach czy na nogach, nie należy ćwiczyć tego miejsca zbyt intensywnie, aby nie powodować rozciągania się blizny. Po operacjach na brzuchu lub cesarskim cięciu należy dbać, aby nie doszło do nadwagi. Skóry z blizną nie należy wystawiać na promieniowanie słoneczne, nie opalać się ani nie korzystać z solarium przez co najmniej rok. Słońce pobudza odkładanie się kolagenu w bliznach, przez co blizna może stać się większa, ciemniejsza i bardziej widoczna.
Blizny pooperacyjne
Szczególnie widoczne i szpecące są blizny pooperacyjne, gdyż zbyt duży uraz nie pozwala skórze zabliźnić się bez śladu. Na estetykę skóry wpływa także czas, gdyż z upływem czasu może powstać zgrubiała, czerwona blizna. Czerwona blizna pooperacyjna powstaje w wyniku zaburzeń w czasie gojenia się i będzie się utrzymywała na ciele przez wiele lat. Dlatego też blizny po szwach należy odpowiednio pielęgnować.
Po zabiegu warto stosować specjalne plastry na blizny pooperacyjne. Po zagojeniu się rany stosujemy maści z dodatkiem witaminy C, retinoidów, kwasu glikolowego czy witaminy E. Na blizny po szwach dobrze działa również delikatny masaż.
Aby usunąć lub zamaskować blizny po szwach stosuje się nowoczesne metody medycyny estetycznej jak mezoterapia, złuszczanie chemiczne, mikrodermabrazja czy laseroterapia. Jeśli już powstała zgrubiała, czerwona blizna najlepszą metodą jest usunięcie jej chirurgicznie.
Od czego robią się przebarwienia?
O czym świadczą przebarwienia na twarzy? Co jest ich najczęstszą przyczyną u Polek?
dr Agnieszka Bańka-Wrona: Pojawienie się przebarwień na twarzy oznacza, że w wyniku działania promieniowania słonecznego pobudzone zostały w skórze procesy syntezy barwnika – melaniny. Dzieje się tak, bo melanina produkowana jest w naszej skórze, aby ochronić ją przed działaniem promieniowania UV.
Dlatego zawsze, gdy dłużej wystawiamy twarz na słońce, na skórze pojawia się opalenizna. Zwykle wtedy barwnik rozłożony jest równomiernie. Z czasem jednak, z kolejnymi ekspozycjami na promieniowanie słoneczne, barwnik w niektórych miejscach gromadzi się nadmiernie, a w skórze dochodzi do powstania uszkodzeń posłonecznych – wtedy pojawia się dodatkowo zlokalizowana hiperpigmentacja, czyli ciemne plamy na skórze.
Do czego może prowadzić ignorowanie przebarwień?
dr Agnieszka Bańka-Wrona: Jeśli już raz na naszej skórze pojawią się przebarwienia, to zwykle oznacza, że będą nam one towarzyszyły już zawsze. Szczególnie jeśli nie włączymy prawidłowego postępowania dermatologicznego. Dodatkowo w pewnych typach przebarwień, na przykład w melazmie, brak leczenia zwykle oznacza stopniowe nasilanie się zmian – to oznacza, że obszary hiperpigmentacji będą się powiększać.
Badania psychologiczne pokazują, że pacjentom z przebarwieniami obniża się jakość życia – wstydzą się tych zmian skórnych, czują się „brudni”. Z moich obserwacji wynika, że czasem takie emocje wywołuje nawet pojedyncza plama barwnikowa na twarzy! Obok więc aspektów wizualnych, nieleczone przebarwienia oznaczają obniżenie samooceny, obniżenie nastroju.
Jak można zapobiegać powstawaniu przebarwień na skórze?
dr Agnieszka Bańka-Wrona: Podstawą zapobiegania powstawaniu przebarwień na skórze jest skuteczna fotoprotekcja – to bowiem promienie UV powodują, że barwnik w ogóle jest w skórze produkowany. Jak wygląda skuteczna fotoprotekcja? To regularne stosowanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym minimum SPF 30, optymalnie SPF 50, reaplikacja tych kremów co 2-3 godziny, szczególnie w dni z wysokim indeksem UV, kiedy przebywamy na zewnątrz, unikanie bezpośredniej ekspozycji na promienie słoneczne w godzinach między 12 a 15, noszenie nakrycia głowy, okularów przeciwsłonecznych filtrem UV. Ważnym elementem zapobiegania powstawania przebarwień jest także stosowanie w porannej pielęgnacji kremów zawierających składniki blokujące syntezę melaniny oraz antyoksydantów.
Leczenie blizn - Jak długo goją się blizny na twarzy?
Blizna zaczyna się goić już w momencie powstania rany. Proces ten dzieli się na 4 fazy. Pierwsza z nich to faza zapalna. W miejscu rany tworzy się skrzep. Faza druga to moment oczyszczania się rany. Trwa ok. 7 dni. Faza trzecia, gojenia, trwa kilka tygodni. W miejscu ubytku tworzy się tkanka łączna. Ostatnia faza to faza przebudowy. Może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat, w zależności od rodzaju i głębokości rany, jej pielęgnacji. Zarówno proces gojenia się blizny, jak i jej ostatecznej przebudowy zależy również od takich czynników, jak wiek czy stan zdrowia. U osób z np. cukrzycą procesy te mogą być dłuższe. Wraz z wiekiem spada też produkcja kolagenu w skórze, który jest niezbędny do budowy blizny.
Warto jednak pamiętać, że masz wpływ na ostateczny wygląd blizny. Odpowiednia pielęgnacja rany oraz mobilizacja bliny to klucz do tego, aby blizna na twarzy:
- nie ograniczała mimiki,
- była jaśniejsza i gładsza,
- nie rozwinęła się w bliznowca.
Mobilizacja blizny to proces, który należy rozpocząć od razu po zagojeniu się rany. Wykonuj delikatny masaż okolicy blizny, jak i samej blizny, gdy smarujesz ją maścią. Masaż poprawia ukrwienie skóry, zwiększając dotlenienie i odżywienie tkanek. Jest to kluczowe w procesie ich regeneracji. Mobilizacja blizny pozwoli Ci uniknąć wystąpieniu zrostów, bólu, przykurczu stawów i mięśni. Ruchoma, elastyczna blizna na twarzy to przede wszystkim efekt Twoich działań i pielęgnacji.
