U nas zapłacisz kartą
Bólące pryszcze na czole - Przyczyny, Leczenie i Skuteczne Sposoby Zapobiegania
Krosty z tyłu głowy i strupy w okolicach skroni
Krosty z tyłu głowy, a także w okolicach skroni mogą być jednym ze skórnych objawów kiły - groźnej choroby układowej przenoszonej przez błony śluzowe w trakcie kontaktów seksualnych, spowodowanej przez bakterię względnie beztlenową Treponema palidum (krętek blady).
Rozprzestrzeniające się w organizmie zakażenie z czasem prowadzi do wystąpienia objawów także na twarzy i na owłosionej skórze głowy, zwłaszcza na potylicy.
W przebiegu tzw. kiły drugorzędowej, po upływie kilku miesięcy od zakażenia, pojawia się tak zwana osutka. Jest to wysypka, na którą składają się grudki, krostki, plamki i inne wypryski oraz przebarwienia.
Co niezwykle istotne, u wielu pacjentów w ciągu 2-3 miesięcy od wystąpienia osutki, rozpoczyna się proces łysienia kiłowego. Jest ono bardzo charakterystyczne, ponieważ na głowie powstają niewielkie „wygryzione” łyse placki, zlokalizowane zazwyczaj tam, gdzie włosy trzymają się najlepiej, a więc na potylicy i skroniach.
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
Jak pozbyć się trądziku na czole i skroniach?
Łagodne postaci trądziku, szczególnie te ograniczone do jednej okolicy, np. czoła lub skroni, można wyleczyć za pomocą odpowiedniej codziennej pielęgnacji skóry. Świetnie sprawdzą się preparaty bez recepty do stosowania miejscowego. Na szczególną uwagę zasługują kosmetyki zawierające w swoim składzie:
- kwas salicylowy – pomaga usunąć martwe komórki naskórka z powierzchni skóry,
- kwas azelainowy – działa przeciwbakteryjnie oraz przeciwzapalnie,
- retinoidy np. adapalen – regulują procesy odnowy naskórka, zmniejszają łojotok, usuwają przebarwienia skóry, działają przeciwstarzeniowo.
W przypadku niepowodzenia tej metody, należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem - specjalistą z dziedzin chorób skóry. Decyzja lekarza do radykalności zastosowanego leczenia powinna uwzględniać nasilenie zmian oraz ich ewolucję w czasie.
O ile redukcję łagodnego trądziku można uzyskać już za pomocą preparatów OTC (bez recepty) lub dermokosmetyków, to często jednak trwałe wyleczenie można osiągnąć jedynie dzięki lekom miejscowym lub doustnym dostępnym wyłącznie na receptę (recepta online).
Leczenie farmakologiczne zmian trądzikowych rozpoczyna się od zastosowania preparatów miejscowych zawierających antybiotyki, takie jak erytromycyna czy klindamycyna. Działają przeciwbakteryjnie oraz przeciwzapalnie. Stosuje się je jedynie w skojarzeniu z preparatami miejscowymi zawierającymi nadtlenek benzoilu lub retinoidy.
W leczeniu ogólnym wykorzystuje się antybiotyki doustne oraz retinoidy. Te drugie cieszą się dużą popularnością wśród dermatologów ze względu na wysoką skuteczność.
Kuracja pochodnymi witaminy A w zależności od nasilenia zmian może trwać od kilku do kilkunastu miesięcy. W trakcie terapii należy bezwzględnie stosować kremy z filtrem, aby uniknąć podrażnień oraz oparzeń skóry. Ze względu na działanie teratogenne retinoidów, kobiety powinny dodatkowo przyjmować doustną antykoncepcję przez cały czas trwania terapii i miesiąc po jej zakończeniu.