U nas zapłacisz kartą
Skuteczne sposoby na pozbycie się bolesnych pryszczów na policzkach
Domowe sposoby na pryszcze podskórne
Trądzik podskórny jest trudny do wyleczenia, dlatego stosowanie domowych sposobów nie zawsze pozwala uzyskać pożądane rezultaty, a czasami może wręcz powodować nasilenie dolegliwości.
W przypadku niewielkich zmian zaleca się kilka sposobów:
- maseczki z miodu i cynamonu – mają silne działanie antybakteryjne i przeciwzapalne, dzięki czemu mogą pomóc w redukcji stanu zapalnego,
- ocet jabłkowy – ma właściwości regulujące pH skóry, dlatego może pomóc zredukować produkcję sebum,
- maseczki z zielonej glinki – pomagają oczyścić pory i zmniejszyć stan zapalny,
- aloes – ma działanie przeciwzapalne i przyspiesza gojenie się skóry.
Wypełnij formularz medyczny, aby
rozpocząć e-konsultację lekarską
bez wychodzenia z domu.
Trądzik na policzkach - przyczyny
Mimo szerokiego występowania, etiopatogeneza tej dermatozy do dziś nie została w pełni poznana. Uważa się, że jest to choroba wieloczynnikowa. Wśród nich wymienia się głównie:
- zmiany hormonalne, głównie w okresie dojrzewania,
- genetyczne,
- dieta bogata w produkty o wysokim indeksie glikemicznym
- nietolerancje pokarmowe,
- brak higieny,
- niektóre leki np. sterydy.
- źle dobrane dermokosmetyki.
Istnieje szereg czynników mogących powodować zaostrzenie już występującego trądziku. Zaliczamy do nich:
- promieniowanie UV,
- palenie papierosów,
- alkohol,
- nadmierny stres,
- zaburzenia hormonalne związane z cyklem menstruacyjnym,
- stosowanie niewłaściwej pielęgnacji skóry.
Trądzik na czole
Częste zmiany zapalne w środkowej części czoła mogą oznaczać problemy z jelitami. W takim wypadku należy przyjrzeć się diecie. Może być to związane ze spożywaniem zbyt dużej ilości cukrów oraz dań typu fast food. Warto w tym wypadku wykonać dalszą diagnostykę sprawdzającą kondycję jelit oraz zadbać o zbalansowaną dietę bogatą w świeże owoce i warzywa oraz zdrowe tłuszcze. W przypadku zmian trądzikowych na czole należy wyeliminować z jadłospisu nabiał oraz produkty o wysokim indeksie glikemicznym.
Jeśli zmiany pojawiają się w okolic między brwiami wato przyjrzeć się pracy wątroby. Diagnostykę najlepiej zacząć od prób wątrobowych, stężenia bilirubiny całkowitej oraz białka całkowitego. Badania sprawdzające kondycję wątroby powinno się wykonywać profilaktycznie raz do roku. Warto również przyjrzeć się diecie, czy nie obciąża zbytnio narządu. Należy wyeliminować alkohol oraz tłuste jedzenie.
Czym jest trądzik?
Potocznie trądzik jest utożsamiany z trądzikiem pospolitym (zwyczajnym), należącym do grupy chorób łojotokowych. To bardzo częsta, przewlekła choroba zapalna skóry, dotykająca przede wszystkim osób w okresie dorastania (wg różnych szacunków nawet 60-100% osób w drugiej i trzeciej dekadzie życia). W tej grupie wiekowej występuje głównie u mężczyzn. W populacji powyżej 25 r.ż. trądzik dotyka częściej kobiet.
Na pojawienie się zmian trądzikowych najbardziej narażone są osoby młode – szczyt zapadalności przypada między 15. a 19. rokiem życia. Mimo to choroba coraz częściej dotyczy również dorosłych, którzy okres dojrzewania mają już za sobą.
Charakterystyka trądziku pospolitego - jak wygląda?
U podłoża choroby leżą cztery równoległe procesy chorobotwórcze:
- Nadprodukcja łoju (łojotok).
- Nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych.
- Kolonizacja gruczołów łojowych przez bakterie Cutibacterium acnes.
- Stan zapalny.
Wykwitem pierwotnym w trądziku zwyczajnym jest mikrozaskórnik, który przekształca się w zaskórniki otwarte oraz zamknięte. Te drugie mogą stanowić podłoże dla rozwoju stanu zapalnego. Występują także grudki, krostki oraz guzki. Obraz zmian trądzikowych jest na tyle charakterystyczny, że diagnozę można postawić bez potrzeby wykonywania jakichkolwiek badań.
Zmiany trądzikowe lokalizują się zwykle w obrębie tzw. rynny łojotokowej (skóra pleców wzdłuż kręgosłupa oraz klatka piersiowa) oraz strefy T (skóra twarzy - głównie czoło, nos, broda). Mogą być także obecne w innych miejscach na ciele np. pośladkach.
W zależności od obrazu klinicznego trądziku pospolitego wyróżnia się kilka jego rodzajów:
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
