U nas zapłacisz kartą
Bolesne zaczerwienienie na nosie - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Rumień - przyczyny, rodzaje, objawy, leczenie
Rumień (z łac. erythema), czyli lokalne zaczerwienienie powierzchni skóry, to jeden z najczęstszych objawów dermatologicznych. Zmiany rumieniowe mogą być spowodowane miejscowym podrażnieniem, a także stanowić objaw stanu zapalnego lub infekcji w obrębie skóry. W niektórych schorzeniach z rumieniem współistnieją rozmaite objawy towarzyszące - w takich przypadkach rumień może stać się "samodzielną" jednostką chorobową. Niekiedy zmiany rumieniowe ustępują samoistnie, inne natomiast wymagają odpowiednio dobranego leczenia. Dowiedz się, jakie są przyczyny powstawania rumienia, które rodzaje rumienia występują najczęściej, jak rozpoznać rumień oraz jak przebiega jego leczenie.
Spis treści
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Rumień (z łac. erythema) to miejscowe zaczerwienie skóry, które może pojawić się u każdego, w każdym wieku, a jego przyczyny mogą być bardzo różnorodne.
Na jakie składniki zwracać uwagę przy wyborze emulsji do pielęgnacji podrażnionej skóry powiek i okolic oczu?
- Składniki łagodzące podrażnienia – np. alglycera i D – panthenol . Alglycera to niezwykle wszechstronnie działający składnik, który łączy łagodzące działanie kwasu glicyretynowego i alantoiny. D – panthenol ma wiele zastosowań. Choć kojarzy się głównie jako środek na poparzoną skórę, jest też często składnikiem kosmetyków, gdyż wspomaga procesy regeneracyjne naskórka.
- Składniki redukujące świąd – np. SymCalmin . Jest to unikalny i opatentowany składnik modulujący nadwrażliwość skóry. Ma właściwości łagodzące i przeciwświądowe.
- Składniki ograniczające rumień i zaczerwienienia – np. siarczan dekstranu.
- Składniki nawilżające i regenerujące – np. Corneosticker DS, kwas hialuronowy, naturalna betanina, skwalan. Corneosticker DS ta substancja działa jak aktywny opatrunek, który pomaga w odbudowie warstwy rogowej naskórka często zaburzonej przez najróżniejsze czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Kwas hialuronowy i naturalna betanina dbają o odpowiedni poziom nawilżenia naskórka. Z kolei skwalan uzupełnia niedobory lipidów warstwy rogowej naskórka oraz regeneruje i nawilża podrażnioną skórę.
- Prebiotyki – pomagają w utrzymaniu prawidłowego ekosystemu i chronią przed rozwojem niekorzystnej dla skóry mikroflory bakteryjnej.
Warto zatem zwrócić szczególną uwagę na delikatną skórę powiek i wokół oczu oraz wprowadzić odpowiednią pielęgnację. Pamiętajmy, że specjalne traktowanie tych miejsc zmniejsza ryzyko przemieszczania się bakterii lub alergenów odpowiedzialnych za świąd, podrażnienie i zaczerwienienie skóry wokół oczu.
- http://www.magazynokulisty.pl/artykul/115/Alergiczne-kontaktowe-zapalenie-sk%C3%B3ry-powiek-i-okolicy-oczodo%C5%82%C3%B3w,
- http://www.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-skory,wyprysk-kontaktowy-alergiczny-i-niealergiczny—leczenie-i-objawy,artykul,1695717.html.
Rumień: przyczyny
Zmiany rumieniowe na skórze mogą występować w przebiegu wielu chorób o różnych podłożach. Źródłem ich powstawania jest rozszerzenie i napływ krwi do cienkich naczyń (tzw. kapilar) położonych w powierzchownych warstwach skóry. Do typowych przyczyn takiego stanu należą infekcje, urazy i rany skóry, a także stany zapalne. Rumień jest wówczas objawem przekrwienia powstającego w celu zwiększenia przepływu krwi. Wraz z krwią do miejsca docelowego docierają komórki układu odpornościowego, cząsteczki przekazujące informacje o stanie zapalnym, a także czynniki ułatwiające gojenie i naprawę tkanek. Do uszkodzenia skóry objawiającego się rumieniem dochodzi również w przebiegu oparzeń słonecznych lub oddziaływania innych rodzajów promieniowania (na przykład podczas radioterapii). Innym czynnikiem, powodującym rozszerzenie naczyń (w tym również w skórze), jest histamina. Jest to substancja uwalniana w organizmie m.in. w przebiegu reakcji alergicznych. Zmiany rumieniowe na skórze mogą więc towarzyszyć różnego rodzaju alergiom. Do innych schorzeń współistniejących z rumieniem należą niektóre choroby tkanki łącznej. Ciekawym przykładem jest toczeń rumieniowaty układowy, w przebiegu którego na twarzy może występować charakterystyczny rumień w kształcie motyla. Oprócz wyżej wymienionych przyczyn powstawania rumienia, w dermatologii wyodrębniona została grupa tzw. dermatoz rumieniowych. Są to choroby skóry, których głównym objawem jest rumień, cechujący się szczególnymi właściwościami. Oprócz charakterystycznego wyglądu zmian skórnych, możliwe jest również występowanie dodatkowych objawów. Najważniejsze rodzaje rumienia przedstawiono poniżej.
- rumień polekowy (rumień trwały)
Rumień polekowy i rumień trwały to różne nazwy tej samej jednostki chorobowej. Jak sama nazwa wskazuje, zmiany skórne - okrągłe lub owalne, brązowe plamy - są spowodowane zażywaniem określonych leków. Pacjenci często sami zauważają przyczynę przebarwień, gdyż zwykle pojawiają się one w tym samym miejscu po zażyciu konkretnego leku. Podstawą diagnostyki jest dokładnie zebrany wywiad dotyczący przyjmowanych środków, a leczenie polega na odstawieniu leku powodującego zmiany. Rumień polekowy może pojawić się na skórze po zażyciu różnych farmaceutyków, statystycznie najczęściej wywołują go antybiotyki, sulfonamidy, środki hormonalne oraz przeciwalergiczne.