U nas zapłacisz kartą
Przykre doświadczenie - Bolący pryszcz na wargach sromowych
Czyrak warg sromowych – przyczyny powstawania
Czyrak na wardze sromowej, a także w każdym innym miejscu ciała świadczy o obniżonej odporności. Jego podstawową przyczyną jest gronkowiec złocisty. Bakterię tę nosi spora część ludzi, natomiast uaktywnia się ona przede wszystkim właśnie przy obniżonej odporności organizmu, do której mogą prowadzić przemęczenie, przebyta infekcja, radykalna dieta, niedożywienie, wychłodzenie organizmu. W takim przypadku bardzo prawdopodobne staje się ryzyko przedostania się gronkowca do mieszków włosowych, gruczołów łojowych lub ran na skórze. Gronkowiec złocisty nie wywołuje bowiem tylko czyraka warg sromowych lub w ogóle czyraka, ale także wiele innych chorób. Jeśli czyrak na wardze sromowej po wyleczeniu pojawia się ponownie, to można podejrzewać, że jego przyczyną jest choroba skóry lub przewlekła choroba ogólnoustrojowa. Czyraki pojawiają się często u pacjentów cierpiących na:
- niewyrównaną cukrzycę (często czyraki są także jednymi z pierwszych objawów rozwijającej się cukrzycy),
- otyłość,
- choroby nerek,
- anemię,
- choroby nowotworowe,
- niedobory immunologiczne.
Nie bez znaczenia w przypadku powstawania czyraków są także ewentualne predyspozycje genetyczne.
Czyrak warg sromowych – leczenie
Czyraka warg sromowych dość łatwo zdiagnozować. Czasami wymaga się jedynie diagnostyki różnicowej ze względu na podobieństwo do niesztowicy, choć zmiany skórne spowodowane przez tę chorobę występują przede wszystkim na kończynach dolnych i pośladkach.
Sposób, w jaki leczy się czyraka warg sromowych, w dużej mierze zależy m.in. od chorób towarzyszących tej zmianie skórnej i stopnia jej rozrostu. Czasami czyraki znikają same. Zdecydowanie natomiast nie można ich wyciskać, ponieważ może to prowadzić do wystąpienia niebezpiecznych dla zdrowia powikłań. Najgroźniejszy scenariusz to ewentualne przedostanie się gronkowca do krwi, co w ostateczności może się skończyć nawet śmiercią pacjentki. Zawsze więc w przypadku pojawienia się takiej zmiany jak czyrak, należy udać się do dermatologa, zamiast samodzielnie usuwać zmianę.
Leczenie czyraka warg sromowych nastawione jest na usunięcie zmiany skórnej. Chodzi również o złagodzenie bólu. W tym celu stosuje się środki antyseptyczne, które jednocześnie zapobiegają roznoszeniu się bakterii. Jeśli czyrak nie pęka samoistnie, wykonuje się nacięcie martwiczych tkanek. Czasami stosuje się również antybiotykoterapię w celu zwalczenia zakażenia bakteryjnego. Dodatkowo, można sięgnąć po naturalne metody leczenia wspomagające walkę z czyrakiem. Regularnie pita mikstura na bazie kurkumy, czosnku i mleka stanowi bardzo dobrą profilaktykę przeciwczyrakową. Nie zaleca się natomiast przemywania czyraka warg sromowych różnego rodzaju płynami. Rozwiązania takie jak mikstura z czosnku lub olejek herbaciany można natomiast stosować przy analogicznych zmianach na plecach szyi czy pośladkach.
Bibliografia
- A. Goździcka-Józefiak, Wirusologia , Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.
- R. Lasek i in., Wszystko o bakteriach i wirusach , Wydawnictwo Dragon, Bielsko-Biała 2020.
- M. Wróblewska i in., Choroby wirusowe w praktyce klinicznej , PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2017.
Oceń artykuł
Diagnostyka zapalenia gruczołu Bartholina
Diagnostyka zapalenia gruczołu Bartholina jest ważnym krokiem w ustaleniu odpowiedniego leczenia. Proces diagnostyczny może obejmować:
Lekarz przeprowadzi dokładne badanie okolic genitalnych, aby ocenić stan zapalny, obecność czopu śluzowego, a także rozmiar i lokalizację zmiany. Lekarz zapyta o objawy, historię medyczną oraz ewentualne czynniki ryzyka. W przypadku podejrzenia infekcji bakteryjnej może zostać zlecone badanie próbki wydzieliny w celu zidentyfikowania konkretnych patogenów. W rzadkich przypadkach, gdy diagnoza jest niejasna, może być zalecone wykonanie ultrasonografii lub innego badania obrazowego.
Ważne jest, aby w przypadku podejrzenia zapalenia gruczołu Bartholina nie polegać wyłącznie na samodiagnozie i zdjęciach dostępnych w internecie, takich jak te ilustrujące jak wygląda czop śluzowy . Każdy przypadek jest indywidualny i wymaga profesjonalnej oceny medycznej.
Przyczyny zapalenia gruczołu Bartholina
Zapalenie gruczołu Bartholina jest dolegliwością, która dotyka wiele kobiet, a zrozumienie jego przyczyn jest kluczowe w zapobieganiu i leczeniu. Główną przyczyną zapalenia gruczołu Bartholina jest zablokowanie przewodu wyprowadzającego śluz, co prowadzi do gromadzenia się wydzieliny i tworzenia się cysty. Istnieje kilka czynników, które mogą przyczynić się do tego stanu:
- Infekcje bakteryjne : Najczęściej zapalenie spowodowane jest przez bakterie takie jak Escherichia coli, a także patogeny przenoszone drogą płciową, np. chlamydie czy gonokoki.
- Zaniedbanie higieny intymnej : Nieodpowiednia higiena może zwiększać ryzyko infekcji i zapalenia gruczołu.
- Urazy mechaniczne : Urazy okolic intymnych, na przykład podczas stosunku seksualnego, mogą uszkodzić przewody gruczołu i przyczynić się do zablokowania.
- Zmiany hormonalne : Hormony wpływają na wydzielanie śluzu i mogą zmieniać jego konsystencję, co sprzyja powstawaniu zatorów.