Zdjęcia chłoniaka limfocytarnego skóry - Piękno w detalu

Objawy – rumień wędrujący

Moment usunięcia kleszcza warto sobie zanotować, bowiem jeśli faktycznie był nosicielem krętka Borrelia i doszło do zakażenia, mamy ponad 50% szans, że w miejscu ugryzienia (lub ewentualnie w innym) pojawi się w przeciągu od 3 dni do 3 miesięcy (najczęściej 2-3 tygodnie) okrągłe zaczerwienie – rumień wędrujący. Nazywa się tak, ponieważ z czasem (dni- tygodnie) powiększa się, „wędruje” po ciele. Z reguły nie daje innych objawów, choć czasem swędzi, dlatego, jeśli pojawi się np. na plecach – może być przeoczony.

U zaledwie 1% chorych może pojawić limfocytoma – pojedynczy, ciemnoczerwony guzek, wielkości średnio do 5 cm. Pojawia się kilka tygodni lub nawet miesięcy (!) po ugryzieniu, bez związku z pojawieniem się lub nie, rumienia wędrującego. Nierzadko choremu trudno jest sobie przypomnieć i powiązać ten objaw z ukąszeniem kleszcza. Pojawia się zwykle na płatkach usznych, mosznie i brodawkach sutkowych i –jeżeli nie będzie leczona - może utrzymywać się nawet przez lata! Nierzadko towarzyszy mu lokalne powiększenie węzłów chłonnych, jako objaw czynnej infekcji.

Zmiana może przypominać pierwotnego chłoniaka skóry lub przerzuty nowotworu do węzłów chłonnych. Jednak badanie histopatologiczne oraz badanie w kierunku boreliozy może łatwo zróżnicować pomiędzy tymi chorobami.

Leczenie chłoniaków skóry – jak przebiega?

Podstawą w leczeniu chłoniaków skóry jest precyzyjna diagnostyka , ponieważ poszczególne typy chłoniaków różnią się między sobą złośliwością, przebiegiem klinicznym oraz odpowiedzią na różne metody terapeutyczne.

Na chwilę obecną w większości sytuacji niemożliwe jest całkowite wyleczenie pacjenta z chłoniaka skóry . Ważne jest więc, by dobrać leczenie tak, by było ono nie tylko skuteczne, ale przede wszystkim bezpieczne i poprawiało jakość życia pacjenta.

Terapia ziarniniaka grzybiastego zależna jest od nasilenia zmian. We wczesnym etapie choroby terapię prowadzi zwykle lekarz dermatolog, korzystając z miejscowych glikokortykosteroidów, miejscowych cytostatyków, czy terapii PUVA. Terapia PUVA polega na podaniu pacjentowi 8-metoksypsolarenu lub 5-metoksypsolarenu, a następnie poddaniu go naświetlaniu promieniowaniu UVA o długości fal 320-400 nm. U pacjentów stosuje się też radioterapię, pochodne witaminy A (beksaroten) oraz interferon. Chemioterapia wskazana jest jedynie w leczeniu paliatywnym.

Metodą z wyboru w terapii zespołu Sezary’ego jest fotofereza pozaustrojowa . Jest to metoda polegająca na odseparowaniu limfocytów z krwi obwodowej, uwrażliwieniu ich, np. za pomocą metoksalenu, a następnie poddaniu działaniu UVA i reinfuzji do krwiobiegu. Jest to rodzaj terapii o działaniu immunomodulującym. Inne metody stosowane w terapii zespołu Sezary’ego to skojarzone leczenie interferonem, metotreksatem i beksarotenem. Stosuje się także niskie dawki alemtuzumabu.

Przebieg kliniczny chłoniaków skóry wywodzących się z komórek B z reguły jest łagodny, a rokowanie jest bardzo dobre . Leczenie pcMZL u chorych z potwierdzonym zakażeniem Borrelia burgdorferi należy rozpocząć od antybiotykoterapii V-penicyliną lub doksycykliną. Jeśli zmiany są nieliczne, można rozważyć chirurgiczne usunięcie lub radioterapię. Przy licznych zmianach stosuje się miejscowe glikokortykosteroidy. Stosowany jest także interferon, podawany bezpośrednio do zmian skórnych. Chemioterapię stosuje się rzadko – tylko w przypadku bardzo rozsianych zmian lub w przypadku rozsiania nowotworu poza skórę.

Rodzaje pierwotnych chłoniaków skóry

Pierwotne chłoniaki skóry są zróżnicowaną grupą nowotworów układu chłonnego. Limfocyt B, limfocyt T lub limfocyt NK (ang. Natural killer, naturalni zbójcy) to komórki układu chłonnego, których podstawowym zadaniem są reakcje odpornościowe. Limfocyty, tak jak i inne komórki, mogą ulec transformacji nowotworowej. Rodzaj komórki limfocytarnej, z której wywodzi się choroba określa obraz kliniczny i podatność na stosowane leczenie/ chemioterapię. Najczęściej (w 65%) rozrostowi chłoniakowatemu ulegają limfocyty T (CTCL, ang. Cutaneous T-cell Lymphoma, czyli pierwotne chłoniaki skóry T-komórkowe) i stąd wywodzi się popularne stwierdzenie, że limfocyt T lubi skórę. Naciek skóry limfocytami T występuje również w przebiegu innych przewlekłych procesów zapalnych, dlatego przy niezbyt nasilonych objawach klinicznych pierwotny chłoniak skóry T-komórkowy, może stanowić poważne problemy diagnostyczne.

W 25% chłoniaków skórnych choroba wywodzi się z limfocytów B (CBCL, ang. Cutaneus B-cell lymphoma, pierwotne chłoniaki skóry B-komórkowe), a w 10% z limfocytów NK. Chłoniaki skórne T komórkowe (CTCL) mogą mieć przebieg*:

  • powolny (ziarniniak grzybiasty – 44%, pierwotny skórny chłoniak z dużych komórek anaplastyczny – 8%),
  • łagodny (lymphomatoid papulosis – 12%),

• lub bardziej agresywny (zespół Sezarego – 3%).

Podobnie chłoniaki B komórkowe mogą przybierać postać:

  • bardziej łagodną (chłoniak skórny grudkowy – 11%, chłoniak strefy brzeżnej – 7%),
  • lub agresywną (chłoniak rozlany z dużych komórek B – 4%).

Choroba ma status rzadkiej – CTCL 0,7/100000/rok, CBCL 0,3/100000/rok. Oznacza to, że w Warszawie, która ma ok. 1 735 000 mieszkańców, mamy tylko około 17 nowych zachorowań rocznie. W związku z tym wiedza i doświadczenie lekarzy dotyczące tej heterogennej jednostki chorobowej są niewielkie. Często chorzy są latami nieskutecznie leczeni z powodu błędnie rozpoznanego, np. atopowego zapalenia skóry lub łuszczycy. Potrzebna jest więc szeroko zakrojona akcja informacyjna dla dermatologów, hematologów, onkologów i lekarzy rodzinnych na temat chłoniaków pierwotnych skóry.

U podłoża powstania nowotworu leżą zmiany genetyczne mutacje , które zmieniają biologię i zachowanie komórek, nadając im takie cechy jak zdolność do niekontrolowanego wzrostu, naciekania okolicznych tkanek, tworzenia przerzutów.

Czytaj dalej...

Mięsak Kaposiego - jako nowotwór pochodzenia naczyniowego szerzący się w obrębie skóry objawia się obecnością niebolesnych, rosnących guzków lub zlewnych plam lub nacieczeń najczęściej w okolicach podudzia lub na stopach stanowią one tak zwaną postać zapalną charakterystyczną dla początku choroby skóry.

Czytaj dalej...

Rzadziej obserwuje się zespół móżdżkowy, napady drgawkowe, uszkodzenie nerwów czaszkowych, zaburzenia wewnątrzwydzielnicze moczówka prosta i zespół hipowentylacyjny spowodowany podwyższonym stężeniem kwasu mlekowego w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Czytaj dalej...

W przypadku chłoniaka T-komórkowego skóry w początkowych stadiach naciek chorobowy to mieszanina komórek zapalnych i nowotworowych, dlatego obraz często pozostaje niejednoznaczny ze względu na samą biologię choroby i wymaga powtarzania biopsji.

Czytaj dalej...