U nas zapłacisz kartą
Objawy Skórne Chłoniaka - Jak Rozpoznać I Co Oznaczają?
CHŁONIAK SKÓRNY T-KOMÓRKOWY: DIAGNOSTYKA I WYKRYWANIE
W większości przypadków chłoniaków skórnych T-komórkowych wstępna diagnoza ustalana jest przez dermatologa wraz z patomorfologiem.
Podstawowym badaniem umożliwiającym rozpoznanie CTCL jest ocena histopatologiczna skóry, sporadycznie uzupełniana histopatologiczną oceną węzła chłonnego lub fragmentu zajętego narządu. W przypadku podejrzenia CTCL dodatkowo należy wykonać ocenę immunofenotypową, która daje możliwość zaklasyfikowania chłoniaka do grupy chłoniaków z komórek T, B lub NK.
W sytuacjach wątpliwych, gdy podstawowy panel badań nie daje jednoznacznego rozpoznania, można go uzupełniać również badaniami pomocniczymi, np. badania molekularne, badania obrazowe: rentgenowskie – RTG, tomografii komputerowej – TK.
Rozpoznanie: chłoniak skórny T-komórkowy, uzupełnia się również o ocenę rozległości zmian skórnych, stopień ich zaawansowania klinicznego, jak również ocenę czynników wpływających na rokowanie. Przeprowadzenie tak dokładnej diagnostyki jest kluczowe w doborze odpowiedniej metody terapii, jak również w ocenie skuteczności zastosowanego leczenia.
Chłoniaki - nowotwory, których pierwsze objawy łatwo pomylić z. grypą!
15 września przypada Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach. Z tej okazji Stowarzyszenie Wspierające Chorych na Chłoniaki „Sowie Oczy” oraz Stowarzyszenie Przyjaciół Chorych na Chłoniaki „Przebiśnieg” zachęca pacjentów do podzielenia się swoim doświadczeniem w ramach kampanii #EverythingChanges.
Chłoniaki to grupa nowotworów rozwijających się w układzie limfatycznym organizmu. Powstają w wyniku nieprawidłowego wzrostu komórek układu odpornościowego, najczęściej limfocytów B lub T, i stanowią rzadki, ale bardzo zróżnicowany zespół chorób. Wyróżniamy kilkadziesiąt podtypów chłoniaków. Dzielą się na dwie główne grupy: chłoniaki ziarnicze (dawniej zwane ziarnicą złośliwą) oraz chłoniaki nieziarnicze: agresywne (chłoniak rozlany z dużych komórek B) oraz indolentne o powolnym, wieloletnim przebiegu (np. przewlekła białaczka limfatyczna czy chłoniak grudkowy).
Rozpoznanie chłoniaka skóry – jak wygląda diagnoza?
Diagnoza wstępna chłoniaka skórnego ustalana jest w oparciu o obraz kliniczny, podstawą jednak jest badanie histopatologiczne wycinka skórnego . Zdarza się, że rozpoznanie stawia się na podstawie oceny wyglądu mikroskopowego węzła chłonnego.
Biopsji skóry nie należy pobierać z okolic łojotokowych, skóry brzucha czy ognisk martwicy. Zaleca się także, by na minimum 2 tygodnie przed wykonaniem biopsji miejsce, z którego będzie ona pobierana, nie było smarowane emolientami . Zdarza się, że konieczne będzie kilkukrotne pobranie biopsji. Zaleca się, by każdy wycinek miał minimum 4 mm, preparat może zostać utrwalony w formalinie.
Badany materiał należy poddać immunofenotypowaniu . Jest to specjalistyczne badanie mające na celu oznaczenie, do której linii komórkowej przynależą dane komórki: T, B, czy NK. Dzięki temu badaniu możliwe jest rozpoznanie, z jakim nowotworem mamy do czynienia.
U każdego chorego należy wykonać morfologię krwi obwodowej . Jeśli u pacjenta stwierdzono erytrodermię lub rozległe zmiany skórne, limfocyty krwi obwodowej także należy poddać immunofenotypowaniu.
Diagnostyka chłoniaków skóry musi być w każdym przypadku uzupełniona o ocenę stopnia zaawansowania klinicznego choroby. Oceny rozległości zmian skórnych dokonać można za pomocą reguły dziewiątek . Zgodnie z tą regułą powierzchnia głowy oraz każdej z kończyn górnych stanowią po 9% powierzchni całego ciała. Kończyny dolne odpowiadają za 18% każda. Genitalia stanowią 1%.
Zaawansowanie kliniczne chłoniaków skóry ocenia się za pomocą skali TNMB (ang. tumor-nodes-metastasis-blood, guz-węzły chłonne-przerzuty-krew). Są to skale biorące pod uwagę m.in. rodzaj zmian skórnych, ich rozległość, zajęcie węzłów chłonnych, zajęcie narządów wewnętrznych oraz obecność lub brak zmian we krwi obwodowej.
Objawy chłoniaka skóry – jakie są?
Pierwotne chłoniaki skóry różnią się między sobą także obrazem klinicznym.
Ziarniniak grzybiasty charakteryzuje trójetapowy przebieg . Na każdym z etapów pacjentom towarzyszy świąd . W okresie pierwszym zmiany skórne są niecharakterystyczne: rumieniowe, rumieniowo-złuszczające, pojawiające się głównie na częściach ciała nieeksponowanych na słońce. W okresie naciekowym zmiany skórne będą miały postać płaskich nacieków. Nacieki pojawiają się w obrębie wcześniejszych zmian, jak i na skórze, która wcześniej była niezajęta przez chorobę. Okres guzowaty charakteryzuje się występowaniem wrzodziejących guzów – występują one u około 20% pacjentów z ziarniniakiem grzybiastym.
Zespół Sezary’ego charakteryzowany jest jako triada objawów :
- złuszczanie i zaczerwienienie minimum 90% powierzchni skóry,
- powiększone węzły chłonne,
- obecność charakterystycznych, atypowych limfocytów T o jądrze komórkowym przypominającym zakręty mózgowe.
Limfocyty te, zwane komórkami Sezary’ego, obecne są w skórze, węzłach chłonnych i krwi obwodowej. Komórki Sezary’ego można znaleźć także u 25% chorych na ziarniniaka grzybiastego w jego dwóch ostatnich stadiach. Do objawów zespołu Sezary’ego należy zaliczyć także łysienie czy bardzo silny świąd .
Pierwotny skórny pozawęzłowy chłoniak ze strefy brzeżnej objawia się w postaci licznych czerwonych lub czerwono-sinych grudek lub guzów zlokalizowanych na skórze tułowia i ramion . Rzadko zmiany wrzodzieją, mogą też ustępować samoistnie.
Pierwotny skórny chłoniak z ośrodków rozmnażania charakteryzuje się występowaniem niebolesnych, płaskowyniosłych, rumieniowatych zmian na powierzchni skóry głowy, szyi i tułowia . Zmiany są zwykle gładkie i nie wrzodzieją, choć mogą się łuszczyć. W większości przypadków zmiany są pojedyncze i małe (
Pierwotny skórny chłoniak rozlany z dużych komórek B typu kończynowego objawia się w postaci zmian guzkowych na jednej lub obu kończynach dolnych . Zmiany mają kolor od czerwonego po fioletowy. W przeciwieństwie do innych chłoniaków skóry, ma on tendencję do rozsiewania się poza skórę.
Jak rozpoznać chłoniaka?
- Często objawy nowotworu mogą być podobne do tych występujących podczas grypy, bądź przy zwykłym zmęczeniu. Zaliczamy do nich utratę wagi, powiększone węzły chłonne, uporczywy świąd skóry, nocne poty – objawy te łatwo przeoczyć a mogą być zapowiedzią poważnej choroby – nowotworu układu chłonnego - podkreśla prof. dr n. med. Wojciech Jurczak, Katedra i Klinika Hematologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie. W momencie zaobserwowania u siebie takich objawów, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć bądź potwierdzić podejrzenie chłoniaka. - Przez miesiące ignorowałam sygnały, które jak się później okazało, były objawami chłoniaka. Byłam cały czas zmęczona i swędziała mnie skóra, ale byłam zbyt zajęta pracą, aby się tym zająć – przyznaje Ewa, pacjentka żyjąca z chłoniakiem. - W końcu znalazłam czas by odwiedzić lekarza. Od razu dostrzegł, co się dzieje, otrzymałam odpowiednie leczenie i opiekę. Poczułam wielką różnicę. Obecność mojej córki podczas wizyty u lekarza onkologa znaczyła dla mnie bardzo wiele. Diagnoza chłoniaka była dla mnie bardzo trudna. W jedną sekundę mój świat zawalił się. Jednak fakt, że córka była ze mną, sprawił ogromną różnicę. Dały mi siłę, której tak bardzo potrzebowałam - mówi Maria, pacjentka chora na chłoniaka grudkowego.
- niebolesne powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, pachowych, pachwinowych lub
w innych umiejscowieniach, - gorączkę,
- osłabienie,
- znaczną utratę wagi ciała,
- podwyższoną temperaturę bez wyraźnej przyczyny,
- obfite nocne poty, zwłaszcza nocne,
- długo utrzymujący się kaszel lub duszność,
- uporczywy świąd skóry.
