U nas zapłacisz kartą
Wyprysk krzyżówka - Przewodnik po Chorobie Skóry
Diagnostyka chorób skóry
Do właściwego rozpoznania dermatozy niezbędne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z pacjentem oraz dokładne obejrzenie zmian skórnych. Czasami pomocne lub wręcz konieczne są badania dodatkowe, które pomagają w wykryciu lub wykluczeniu danej jednostki chorobowej. Objawy chorób skóry są bardzo różnicowane. Atopowe zapalenie skóry przebiega z suchością, świądem i zaczerwienieniem skóry. Swędzące grudki mają różną lokalizację. Ogniska zapalne u osób dorosłych najczęściej występują w okolicy zgięć stawów, na twarzy i szyi. AZS podobnie jak ŁZS (łojotokowe zapalenie skóry) to choroba przewlekła, w przebiegu której występują naprzemiennie okresy zaostrzeń i wycofania się objawów. U pacjentów z ŁZS gruczoły łojowe są nadmiernie aktywne. Silny łojotok sprzyja namnażaniu się na powierzchni skóry grzybów. Dolegliwości charakterystyczne dla tej dermatozy to nasilone złuszczanie owłosionej skóry głowy, a także zlokalizowane w innych obszarach ciała czerwone, plackowate zmiany skórne z tendencją do łuszczenia się. Za łagodną postać łojotokowego zapalenia skóry uważany jest często łupież. Oprócz złuszczania komórek naskórka, pacjent może skarżyć się też na swędzenie oraz wypadanie włosów.
Pokrzywka fizykalna lub pokrzywka alergiczna przebiega z wystąpieniem dość charakterystycznych swędzących bąbli pokrzywkowych, które wystają nieco ponad powierzchnię skóry.
Zmiany chorobowe, które pojawiają się w wyniku infekcji wirusowej, bakteryjnej lub grzybiczej również są bardzo zróżnicowane. Wykwity mogą wystąpić na skórze lub błonach śluzowych. Zajmują różny obszar ciała i mają odmienną lokalizację.
W diagnostyce należy wziąć pod uwagę również obecność dodatkowych - nieskórnych objawów. Czasami zmiany dotyczą nie tylko skóry, ale również włosów i paznokci. Niektórym chorobom skóry towarzyszyć mogą takie dolegliwości jak nadmierna potliwość, osłabienie, gorączka i inne objawy grypopodobne.
Klasyfikacja [ edytuj | edytuj kod ]
Ze względu na etiologię schorzenia, choroby skóry dzieli się na:
- bakteryjne (np. liszajec zakaźny, czyrak, róża),
- grzybiczne (np. grzybice – stóp, paznokci, pachwin itp.),
- pasożytnicze (np. wszawica, świerzb),
- wirusowe (np. zakażenie opryszczkowe, półpasiec, brodawki),
- autoimmunologiczne (np. pęcherzyca zwykła lub bujająca),
- alergiczne (np. pokrzywka, AZS, wyprysk kontaktowy alergiczny),
- uwarunkowane genetycznie (np. łuszczyca, bielactwo nabyte),
- wywołane czynnikami fizykalnymi (np. pokrzywka fizykalna, oparzenia, fotodermatozy),
- zawodowe (np. różyca, wyprysk zawodowy),
- choroby tkanki łącznej (np. twardzina układowa, toczeń rumieniowaty układowy),
- osutki polekowe (np. osutka plamista, rumień wielopostaciowy polekowy),
- nowotwory (np. rak podstawnokomórkowy skóry, rak kolczystokomórkowy skóry).
Ze względu na lokalizację zmian chorobowych wyróżnia się dermatozy:
- błon śluzowych (np. grzybice, nowotwory),
- naczyniowe skóry (np. plamice),
- gruczołów potowych (np. nadmierne pocenie się),
- gruczołów łojowych (np. łojotokowe zapalenie skóry, trądzik),
- włosów i paznokci (np. łysienie, wrastający paznokieć),
- zaburzenia barwnikowe (np. znamię melanocytowate).
Ze względu na cechy wykwitów pierwotnych/typ zmian skórnych wyodrębniono choroby:
- rumieniowe (np. rumień trwały lub guzowaty),
- rumieniowo-złuszczające (np. łupież różowy Giberta),
- grudkowe (np. liszaj płaski),
- pęcherzowe (np. pęcherzyce),
- łuszczycę,
- choroby łuszczycopodobne (np. liszaj rumieniowaty).
Ze względu na charakterystyczny obraz mikroskopowy szczególnie wyróżniono:
- ziarniniaki,
- nowotwory złośliwe (np. czerniak złośliwy),
- chłoniaki (np. chłoniaki typu B).
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Czy na raka podstawnokomórkowego się umiera?
Chociaż rak podstawnokomórkowy prawie nigdy nie rozprzestrzenia się na inne miejsca w organizmie, to może powodować oszpecenie. W rzadkich przypadkach może rozprzestrzenić się na inne części ciała. Jeśli tak się stanie, może zagrażać życiu.
– Jeśli miałeś dużo ekspozycji na słońce w swoim życiu i masz pryszcz, który nie ustępuje, pozwól komuś spojrzeć na niego przez dermatoskop – mówi. – Jeżeli wychwycisz te rzeczy wcześnie, możemy użyć kremów do chemioterapii, aby się ich pozbyć bez konieczności wycinania czegoś z twarzy. Ale jeśli jest na to za późno, będziemy musieli je wyciąć, co może skończyć się blizną na twarzy. Dlatego prosimy o czujność podczas sprawdzania skóry i zawsze nakładanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym. Wiemy, że zmniejszają one ryzyko ich wystąpienia.
Wczesne wykrycie raka podstawnokomórkowego może zmniejszyć blizny spowodowane usunięciem guza. Co roku poddawaj się kontroli pod kątem raka skóry u dermatologa lub lekarza pierwszego kontaktu. Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany skórne, umów się na wizytę u lekarza.
Czerniak nie jest nieuleczalny. Grunt to się o nim dowiedzieć
Słońca coraz więcej, tymczasem eksperci apelują o rozsądek. Wciąż nie chronimy skóry. Widać to po liczbie zachorowań na czerniaka, która w ciągu ostatniej dekady wzrosła w Polsce aż dwukrotnie.…