U nas zapłacisz kartą
Figowka - Tajemnicza Choroba Skóry i Jej Objawy
Figówka gronkowcowa – przyczyny
Jak wskazuje nazwa, przyczyną przewlekłego, ropnego stanu zapalnego mieszków włosowych jest zakażenie gronkowcem. Jak do niego dochodzi? Na skórze człowieka znajdują się liczne bakterie, nie tylko te niechorobotwórcze. Czasami naturalną florę bakteryjną skóry mogą zasiedlić bakterie patogenne - gronkowiec złocisty i paciorkowce ropne, które wywołują ropne choroby skóry (piodermie). Jednak do ich rozwoju dochodzi dopiero wtedy, gdy zostanie uszkodzona skóra, np. w wyniku skaleczenia, zadrapania, otarcia naskórka, co często zdarza się podczas golenia. Wówczas może dojść do wniknięcia bakterii w głąb mieszków włosowych i rozwoju zapalenia. Przewlekła postać takiego stanu zapalnego to figówka.
Objawami figówki są liczne krosty i grudki, które tkwią w ujściach mieszków włosowych. Każda ze zmian wygląda, jakby była przebita włosem. Zmiany te częściowo zasychają, tworząc strupy, pozostałe mogą tworzyć nacieki i guzy ropne.
Ponadto stan zapalny prowadzi do zniszczeń brodawek włosowych, a co za tym idzie – do wypadania włosów (ale same włosy nie są zniszczone), na miejscu których mogą powstawać blizny. Zwykle jednak po wyleczeniu włosy odrastają Na szczęście w większości przypadków choroba nie powoduje zmniejszenia ilości owłosienia.
Figówka. Profilaktyka krok po kroku
Zapobieganie figówce polega na stosowaniu się do kilku prostych zasad:
Higiena
Regularne mycie skóry, szczególnie po intensywnym wysiłku fizycznym, oraz unikanie dzielenia się ręcznikami czy odzieżą z innymi osobami.
Ostrożność przy goleniu
Używanie ostrych i czystych maszynek do golenia oraz stosowanie kremów lub żeli łagodzących może zmniejszyć ryzyko uszkodzeń skóry.
Noszenie przewiewnej odzieży
Unikanie ciasnej odzieży, która może ocierać skórę, szczególnie podczas upałów.
Unikanie drażniących kosmetyków
Stosowanie łagodnych, hipoalergicznych produktów do pielęgnacji skóry.
Zaskórniki nie są zazwyczaj szkodliwe dla zdrowia, ale mogą stanowić problem estetyczny i. Kurze łapki to określenie zmarszczek tworzących się na skórze wokół oczu. Związane są przede. Świerzb to pasożytnicza choroba wywołana przez roztocza Sarcoptes scabiei. Te mikroskopijne. Łojotokowe zapalenie skóry wpływa na skórę głowy, ale może występować również na innych. Skóra jest naszym największym narządem i pełni kluczową rolę w ochronie organizmu przed. To, co jemy ma znaczący wpływ na zdrowie skóry, odzwierciedlając się w jej kondycji.Od pewnego czasu pod moją dolną wargą ust wyskakuje mi pęcherz/bąbel, który piecze, czasami znika i znów się po pewnym czasie pojawia. Przez to zanika mi trochę w tym miejscu czerwieni wargowej.
Mam 33 lata a będąc w wieku szkolnym, ukazywały się u mnie omdlenia oraz bóle w klatce piersiowej. Po czasie leczyłem się na depresję ciężką spowodowaną nerwicą lękowa, od tamtej pory minęło 5 lat i nigdy nie robiłem poważniejszych badan, lecz od niedawna zaczęła się u mnie mocna utrata.
Miałem wysypkę na ciele, dermatolog stwierdził ze świerzb, przepisał maść, jednak minął tydzień od zastosowania, wczoraj smarowałem się drugi raz, jak lekarz kazał, a poprawy nie widać, a wręcz mam wrażenie ze ciało swędzi mnie bardziej niż przed i wyskakują mi małe czerwone strasznie swędzące.
Figówka. Diagnostyka i leczenie
Diagnozowanie figówki zwykle opiera się na badaniu klinicznym. Lekarz dermatolog ocenia zmiany skórne i przeprowadza wywiad z pacjentem. W niektórych przypadkach, zwłaszcza jeśli infekcja jest oporna na leczenie lub nawraca, może być konieczne wykonanie badań mikrobiologicznych. Pobiera się próbkę wydzieliny z krosty, którą następnie bada się w laboratorium w celu identyfikacji patogenu i określenia jego wrażliwości na antybiotyki.
Leczenie figówki zależy od przyczyny i nasilenia objawów. W przypadku łagodnych zakażeń często wystarczy leczenie miejscowe, natomiast cięższe przypadki mogą wymagać terapii ogólnoustrojowej.
1. Leczenie miejscowe:
- Antyseptyki: stosowanie środków antyseptycznych, takich jak chlorheksydyna, pomaga w dezynfekcji skóry i zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji.
- Antybiotyki miejscowe: maści lub kremy zawierające antybiotyki (np. mupirocyna, klindamycyna) są skuteczne w leczeniu bakteryjnych zakażeń mieszków włosowych.
- Środki przeciwgrzybicze: w przypadku infekcji grzybiczych stosuje się kremy lub maści przeciwgrzybicze, takie jak ketokonazol lub mikonazol.
2. Leczenie ogólnoustrojowe:
- Antybiotyki doustne: w przypadku cięższych lub nawracających infekcji bakteryjnych konieczne może być stosowanie antybiotyków doustnych, takich jak cefaleksyna czy klindamycyna.
- Leki przeciwgrzybicze: doustne leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol lub itrakonazol, są stosowane w przypadku głębokich infekcji grzybiczych.