U nas zapłacisz kartą
Czy Choroba Bowena Powoduje Swędzenie? Wszystko, Co Powinieneś Wiedzieć
Przyczyny raka prącia
Bezpośrednie przyczyny raka prącia nie są dobrze znane, wyróżnia się natomiast czynniki ryzyka, które predestynują do zapadnięcia na tę chorobę. W największym stopniu na ten rodzaj nowotworu są narażeni mężczyźni, którzy nie dbają właściwie o higienę miejsc intymnych, z powodu zarówno zwykłych zaniechań, jak też ograniczeń anatomicznych.
Zauważa się, że szczególnie duży odsetek zachorowań notowany jest u panów ze stulejką, a więc nieprawidłowym zwężeniem napletka, uniemożliwiającym jego swobodne zsuwanie z żołędzi. Defekt ten nie tylko komplikuje współżycie seksualne, ale też utrudnia dokładne mycie miejsc zlokalizowanych pod napletkiem, wskutek czego gromadzą się tam zabrudzenia, osady złuszczonego naskórka, resztki ejakulatu i moczu, bakterie i wirusy.
Inne czynniki ryzyka, to:
- zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (typ HPV 16),
- zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV),
- przewlekłe stany zapalne miejsc intymnych,
- wczesny wiek inicjacji seksualnej,
- duża liczba partnerek seksualnych,
- palenie papierosów.
W jakim wieku można zachorować na raka prącia? W szczególności dotyka on mężczyzn między 50 a 70 rokiem życia, ale w ostatnich latach notuje się coraz więcej przypadków w młodszych grupach wiekowych. Współcześnie już co czwarty chory ma mniej niż 50 lat.
Wspomnieć należy, że chorobę w pełnej, złośliwej postaci często poprzedzają zmiany przednowotworowe, takie jak:
- erytroplazja Queyrata (rogowacenie czerwone) - rak przedinwazyjny błon śluzowych samej żołędzi,
- choroba Bowena - inna z odmian raka przedinwazyjnego ograniczająca się do błony podstawnej naskórka,
- grudkowatość bowenoidalna (bowenoid papulosis) - rzadka choroba błon śluzowych narządów rozrodczych objawiająca się zmianami grudkowymi.
Choroba Bowena– diagnostyka
Dużą rolę w procesie diagnostycznym przy podejrzeniu, że rozwija się na naszej skórze choroba Bowena albo inny nowotwór, odgrywa sam pacjent. Oczywiście nie jest on sam w stanie rozpoznać u siebie choroby, ale uważne obserwowanie zmian pojawiających się na skórze i nie ignorowanie niepokojących oznak są nie do przecenienia. Przede wszystkim stan swojej skóry trzeba regularnie analizować. Raz w miesiącu należy uważnie oglądnąć odsłaniane i zakryte pod ubraniem okolice ciała. To jest dobry moment, aby zadać sobie pytanie, kiedy ostatnio sprawdziłem/ sprawdziłam, czy na skórze nie ma jakiś nowych zmian i zaczerwienień? Niestety, o ile działania profilaktyczne w zakresie niektórych nowotworów są już silnie zakorzenione w świadomości społecznej, na przykład regularne samobadanie piersi przez kobiety, czy wykonywanie okresowych cytologii, o tyle prewencyjne czynności związane z wczesnym wykrywanie raka skóry nadal mają duży obszar do zagospodarowania. Ponadto raz w roku powinien zbadać nas dermatolog. Jest to zalecenie nierzadko pomijane przez pacjentów. zwykle nie myślimy o ryzyku rozwinięcia się na naszej skórze raka To duży błąd, ponieważ proste badanie lekarskie, zupełnie bezbolesne (polega na analizie zmian pod dermoskopem) może okazać się kluczowe dla naszego zdrowia.
Niekiedy seniorzy są kierowani do dermatologów przez swoich lekarzy pierwszego kontaktu podczas wizyt odbywanych z zupełnie innych powodów. Interniści stwierdzają bowiem na skórze pacjentów niepokojące zmiany.
Badanie dermatologiczne jest pierwszym krokiem w diagnostyce choroby Bowena. Przy podejrzeniu choroby onkologicznej niezbędne jest następnie wykonanie badania histopatologicznego. Jego wynik dostarcza informacji o tym, czy nowotwór na skórze ma postać inwazyjną czy przedinwazyjną (choroba Bowena).
Choroba Bowena a rokowania
Biorąc pod uwagę wczesny charakter zmian oraz wolną ich progresję, rokowania w chorobie Bowena są bardzo dobre. Ogniska rozwijają się zazwyczaj przez wiele miesięcy lub lat, i co więcej, istnieje wiele opcji terapeutycznych. Jeżeli zmiany skórne zostaną usunięte odpowiednio wcześnie, nie ulegną dalszej transformacji w raka płaskonabłonkowego skóry. Szacuje się, że progresja choroby Bowena w raka płaskonabłonkowego skóry ma miejsce w od 3,3% do 5% nieleczonych przypadków.
Podsumowując, choroba Bowena to forma tzw. przedinwazyjnego raka płaskonabłonkowego skóry, który występuje głównie na skórze narażonej na działanie promieni słonecznych. Istnieje wiele skutecznych metod leczenia, dzięki czemu rokowania w chorobie Bowena są zazwyczaj znakomite. Nie mniej jednak, należy podkreślić iż istotne jest zapobieganie temu schorzeniu, polegające na unikaniu nadmiernej ekspozycji na słońce oraz stosowaniu kremów ochronnych z wysokim filtrem przeciwsłonecznym.
1. https://emedicine.medscape.com/article/1100113-overview
2. https://www.msdmanuals.com/
3. https://www.nhs.uk/conditions/bowens-disease/
- zdrowego stylu życia,
- ciąża i połóg,
- zdrowy rozwój dziecka,
- sprawność, mobilność i suplementacja
- relaks, stres i psychologia,
- zapobieganie i leczenie raka.
Otrzymasz też dwa e-booki: "Pięć pytań do dietetyka" oraz "Pięć pytań do farmaceuty".
Jak wygląda rak skóry? Objawy i leczenie nowotworu skóry
Co to jest naczyniak? Jego występowanie, rodzaje oraz sposoby leczenia. Naczyniaki limfatyczne
Choroba von Hippla-Lindaua i jak ją leczyć?
Glejak – rodzaje, objawy, przyczyny i leczenie. Jak szybko rozwija się glejak? Powikłania po operacji glejaka
Co to jest insulinoma? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Jak wygląda rak prącia?
Rak prącia jest nowotworem złośliwym wywodzącym się z komórek skóry i błon śluzowych penisa, zwykle zlokalizowanym na żołędzi lub napletku. Występuje rzadko. W krajach zachodnich stanowi 0,4-0,6 procent wszystkich męskich chorób onkologicznych, a szacowana zapadalność wynosi 1/100 000 osób. W Polsce rocznie jest diagnozowany u około 200 osób rocznie, a przeciętnie 100 pacjentów z jego powodu umiera (wszystkie dane: B. Itrych i inni/M. Hrab i inni).
Najczęstszą postacią histopatologiczną schorzenia jest rak płaskonabłonkowy, zwany też kolczystokomórkowym - jest on rozpoznawany w 90-95 procentach przypadków (dane: j.w.). Rozwija się z komórek nabłonka występujących na pograniczu skóry i błon śluzowych.
Zdecydowanie rzadziej rozpoznawany jest rak podstawnokomórkowy, który wywodzi się z nierogowaciejących komórek warstwy podstawnej naskórka. Sporadycznie zdarzają się też inne nowotwory złośliwe tej części ciała, a więc czerniaki i mięsaki, przy czym należy zaznaczyć, że są to raki. Rakami nie są też nowotwory prącia niezłośliwe oraz zmiany dermatologiczne występujące w tym miejscu ciała, takie jak rogowacenie białe (leukoplakia), liszaj twardzinowy, zanikowy i płaski.
Warto w tym miejscu przypomnieć ogólną zasadę: choć w potocznej mowie pojęcia te są używane zamiennie, w rzeczywistości nie każdy nowotwór to rak. Natomiast każdy rak jest nowotworem.
Tak jak wszystkie inne złośliwe schorzenia onkologiczne, rak penisa rozwija się stopniowo i może dawać przerzuty. Dlatego też w praktyce klinicznej oraz literaturze naukowej opisuje się stadia jego zaawansowania z wykorzystaniem standardowej klasyfikacji TNM.
Oceniane są trzy główne parametry, a więc wielkość i umiejscowienie guza (T), ilość i wielkość przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych (N) oraz występowanie przerzutów do tkanek i narządów odległych (M).
W międzynarodowej klasyfikacji chorób i zaburzeń ICD-10 opisywany jest ogólnie nowotwór złośliwy prącia (kod C60) oraz kilka jego postaci wyróżnionych ze względu na lokalizację (napletek - C60.0, żołądź - C60.1, trzon C.60.2, a także zmiany przekraczające granice - C60.8). W nowszej wersji tego zestawienia, czyli ICD-11, schorzenia tego typu mają kod 2C81.
Choroba Bowena– leczenie
Jest wiele metod stosowanych w leczeniu choroby Bowena. Wybór będzie zależał od m.in. umiejscowienia zmiany czy jej rozległości. Wachlarz jest szeroki – od farmakoterapii po chirurgiczne wycięcie nowotworu.
Możliwe jest stosowanie kremu na skórę zawierającego 5% fluorouracyl albo imikwimod (chemioterapia lokalna) . Zastosowanie znajduje również krioterapia (wymrażanie zmian rakowych) lub usunięcie zmian laserem (waporyzacja laserowa). Zmiany chorobowe można również naświetlać stosując radioterapię i metody fotodynamiczne.
Do chirurgicznych metod należy wycięcie guza albo łyżeczkowanie. Przy zmianach umieszczonych na genitaliach stosuje się dedykowaną technikę chirurgiczną, tak zwaną metodę Mohsa. Polega ona na kontrolowanym wycinaniu zmiany. Każdy usunięty fragment poddaje się ocenie histopatologicznej aż do momentu uzyskania marginesu zdrowej tkanki.
