Choroba skóry - tajemniczy świat mieczaka

Wirus mięczaka zakaźnego – objawy, przyczyny i sposoby leczenia

Mięczak zakaźny (Mollusculum contagiosum) to wirusowe schorzenie skóry wywołane przez wirusa MCV – czyli wirusa mięczaka zakaźnego. Ta choroba skóry dotyka głównie dzieci w wieku szkolnym oraz osoby z obniżoną odpornością. Czym objawia się to schorzenie skóry i jakie są możliwości jego leczenia?

Wirus mięczaka zakaźnego (moluscum contagiosum virus – MCV) to wirus należący do grupy wirusów ospy (Poxvirus). Wyróżniamy cztery podtypy tego wirusa: MCV I, MCV II, MCV III oraz MCV IV – jednak przebieg kliniczny choroby jest taki sam, bez względu na podtyp wirusa. Podtyp I tego wirusa odpowiada za większość zakażeń występujących u dzieci. Wirus ten występuje na całym świecie, jednak częściej można go spotkać w rejonach tropikalnych. Wirus namnaża się w komórkach naskórka, nie powoduje wiremii – czyli nie namnaża się we krwi. Okres wylęgania (czyli czas od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów) jest różny – może wynosić od 2 do 12 tygodni.

Wirus mięczaka zakaźnego – leczenie

Mięczak zakaźny ma zazwyczaj łagodny, samoograniczający się przebieg i nie zawsze wymaga leczenia. Wskazaniami do leczenia są przede wszystkim:

  • liczne, nieustępujące samoistnie zmiany skórne,
  • ciągle pojawiające się nowe wykwity,
  • autoinokulacja – czyli przenoszenie wirusa w inne okolice ciała, co prowadzi do rozprzestrzeniania się zakażenia.

Dostępne leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie:

  • podofilotoksyny w kremie – substancja ta powinna być stosowana miejscowo na skórę. Należy pamiętać, że preparaty z podofilotoksyną w kremie można stosować od 12 roku życia i nie powinny być stosowane przez kobiety w ciąży i kobiety karmiące,
  • antybiotyków miejscowo – gdy doszło do nadkażenia bakteryjnego wykwitów skórnych,
  • jodopowidonu – czyli substancji zawierającej jod, która wykazuje działania bakteriobójcze. Nie poznano dokładnie mechanizmu przeciwwirusowego tego związku, jednak od wielu lat znajduje on zastosowanie w leczeniu mięczaka zakaźnego. Działanie bakteriobójcze tego związku wspomaga leczenie nadkażeń bakteryjnych.

Metody inwazyjne, znajdujące zastosowanie w leczeniu mięczaka zakaźnego, to:

  • laseroterapia – charakteryzuje się dobrą skutecznością,
  • krioterapia ciekłym azotem – czasami konieczne jest powtarzanie zabiegów, co 2 – 4 tygodnie,
  • usuwanie mechaniczne, łyżeczkowanie, usuwanie po nakłuciu jałową igłą – można je zastosować, gdy wykwity są nieliczne.

U osób bez zaburzeń odporności mięczak zakaźny przebiega łagodnie i ustępuje samoistnie. Nie istnieje obecnie szczepienie ochronne przeciwko mięczakowi zakaźnemu. Profilaktyka zakażenia polega przede wszystkim na unikaniu bezpośredniego kontaktu, kontaktów seksualnych oraz dzielenia przedmiotów z osobami zakażonymi. W przypadku atopowego zapalenia skóry należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji skóry i jej natłuszczaniu, co poprawia stan bariery naskórkowej i chroni przed zakażeniem wirusem MCV.

Autor

Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.

Polecane artykuły

Białe plamy na paznokciach — co mogą oznaczać?

Zapalenie mieszków włosowych — jak się objawia i jak leczyć tę przypadłość?

Trądzik — problem nastolatków i dorosłych. Jak skutecznie leczyć trądzik pospolity?

Grzybica skóry – przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie

Jak powstaje łupież? Jak sobie z nim radzić?

Choroba Bowena to wczesna odmiana raka płaskonabłonkowego skóry, który obejmuje tylko naskórek i nie nacieka jeszcze głębszych warstw skóry, ale ma możliwość rozrośnięcia się na rozległe powierzchnie skóry.

Czytaj dalej...

O ile wykrycie alergenów wziewnych jako przyczyny dolegliwości jest stosunkowo łatwe, szczególnie gdy jednocześnie występują objawy ze strony dróg oddechowych, o tyle identyfikacja alergenu pokarmowego jest trudna i wymaga niekiedy długotrwałego stosowania diet , usuwających podejrzane produkty z jadłospisu.

Czytaj dalej...

Ostatecznie jednak zamiast działania na własną rękę lepiej stosować wskazaną przez lekarza, a dodatkowo dostarczać organizmowi wartościowych witamin i minerałów zawartych w odpowiednio zbilansowanej diecie oraz suplementach diety.

Czytaj dalej...

W łuszczycy skóry głowy stosuje się lotiony, szampony bez drażniących substancji i żele o działaniu keratolitycznym oraz oliwkę z kwasem salicylowym , którą można na noc wetrzeć w skórę głowy, a następnie obwiązać ręcznikiem lub folią.

Czytaj dalej...