Choroba skóry - tajemniczy świat mieczaka
Wirus mięczaka zakaźnego – objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Mięczak zakaźny (Mollusculum contagiosum) to wirusowe schorzenie skóry wywołane przez wirusa MCV – czyli wirusa mięczaka zakaźnego. Ta choroba skóry dotyka głównie dzieci w wieku szkolnym oraz osoby z obniżoną odpornością. Czym objawia się to schorzenie skóry i jakie są możliwości jego leczenia?
Wirus mięczaka zakaźnego (moluscum contagiosum virus – MCV) to wirus należący do grupy wirusów ospy (Poxvirus). Wyróżniamy cztery podtypy tego wirusa: MCV I, MCV II, MCV III oraz MCV IV – jednak przebieg kliniczny choroby jest taki sam, bez względu na podtyp wirusa. Podtyp I tego wirusa odpowiada za większość zakażeń występujących u dzieci. Wirus ten występuje na całym świecie, jednak częściej można go spotkać w rejonach tropikalnych. Wirus namnaża się w komórkach naskórka, nie powoduje wiremii – czyli nie namnaża się we krwi. Okres wylęgania (czyli czas od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów) jest różny – może wynosić od 2 do 12 tygodni.
Wirus mięczaka zakaźnego – leczenie
Mięczak zakaźny ma zazwyczaj łagodny, samoograniczający się przebieg i nie zawsze wymaga leczenia. Wskazaniami do leczenia są przede wszystkim:
- liczne, nieustępujące samoistnie zmiany skórne,
- ciągle pojawiające się nowe wykwity,
- autoinokulacja – czyli przenoszenie wirusa w inne okolice ciała, co prowadzi do rozprzestrzeniania się zakażenia.
Dostępne leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie:
- podofilotoksyny w kremie – substancja ta powinna być stosowana miejscowo na skórę. Należy pamiętać, że preparaty z podofilotoksyną w kremie można stosować od 12 roku życia i nie powinny być stosowane przez kobiety w ciąży i kobiety karmiące,
- antybiotyków miejscowo – gdy doszło do nadkażenia bakteryjnego wykwitów skórnych,
- jodopowidonu – czyli substancji zawierającej jod, która wykazuje działania bakteriobójcze. Nie poznano dokładnie mechanizmu przeciwwirusowego tego związku, jednak od wielu lat znajduje on zastosowanie w leczeniu mięczaka zakaźnego. Działanie bakteriobójcze tego związku wspomaga leczenie nadkażeń bakteryjnych.
Metody inwazyjne, znajdujące zastosowanie w leczeniu mięczaka zakaźnego, to:
- laseroterapia – charakteryzuje się dobrą skutecznością,
- krioterapia ciekłym azotem – czasami konieczne jest powtarzanie zabiegów, co 2 – 4 tygodnie,
- usuwanie mechaniczne, łyżeczkowanie, usuwanie po nakłuciu jałową igłą – można je zastosować, gdy wykwity są nieliczne.
U osób bez zaburzeń odporności mięczak zakaźny przebiega łagodnie i ustępuje samoistnie. Nie istnieje obecnie szczepienie ochronne przeciwko mięczakowi zakaźnemu. Profilaktyka zakażenia polega przede wszystkim na unikaniu bezpośredniego kontaktu, kontaktów seksualnych oraz dzielenia przedmiotów z osobami zakażonymi. W przypadku atopowego zapalenia skóry należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji skóry i jej natłuszczaniu, co poprawia stan bariery naskórkowej i chroni przed zakażeniem wirusem MCV.
Autor
Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.
Polecane artykuły
Białe plamy na paznokciach — co mogą oznaczać?
Zapalenie mieszków włosowych — jak się objawia i jak leczyć tę przypadłość?
Trądzik — problem nastolatków i dorosłych. Jak skutecznie leczyć trądzik pospolity?
Grzybica skóry – przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie
Jak powstaje łupież? Jak sobie z nim radzić?
U nas zapłacisz kartą