U nas zapłacisz kartą
Czy łuszczyca to choroba immunologiczna?
Jak wygląda łuszczyca?
Łuszczyca to przewlekła i nawracająca choroba grudkowo-złuszczająca , która ma postać okrągłych, czerwonych lub zaróżowionych płaskich grudek o wyraźnie zaznaczonych brzegach różnej wielkości, pokrytych srebrzystą, narastającą łuską . Wykwity skórne mogą boleć lub swędzieć, a podrapane – krwawić. Należy jednak zaznaczyć, iż świąd nie jest stałym objawem – doświadcza go 67–95 proc. chorych w okresie zaostrzenia choroby. Gdy łuska z powierzchni grudki zostanie zdrapana, tworzy płatki przypominające zeskrobiny ze świecy, co jest znakiem rozpoznawczym tej choroby ( objaw świecy stearynowej ). Występuje też punktowe krwawienie nazywane objawem Auspitza.
Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na zgięciach stawów: łokciach i kolanach oraz owłosionej skórze głowy i twarzy . Czasem usytuowane są w okolicach lędźwiowo-krzyżowych, pachwinach i pod pachami, a nawet między pośladkami. Łuszczyca może także atakować paznokcie, powodując punktowe wgłębienia (objaw naparstka), rogowacenie pod płytką paznokcia i jej rozwarstwianie się. Warto wiedzieć, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić poprzez kontakt z drugim człowiekiem ani przez wspólnie użytkowane przedmioty.
Balneologia – lecznicza moc kąpieli i borowiny. Komu może pomóc?
Co to jest łuszczyca?
Łuszczyca jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób dermatologicznych – występuje u 1-5 proc. populacji europejskiej, z podobną częstotliwością u obu płci. W Polsce choruje na nią ok. 1,2 mln osób. Schorzenie może pojawić się w każdym wieku, zarówno u dzieci jak i u osób starszych. Najczęściej łuszczyca ujawnia się u młodych osób w wieku ok. 20 lat oraz u osób między 50 a 60 rokiem życia. Jej charakterystycznym objawem są zmiany skórne występujące na:
- głowie i jej okolicach: łuszczyca na twarzy, łuszczyca skóry głowy,
- kończynach górnych i dolnych: łuszczyca dłoni i stóp, łuszczyca paznokci, łuszczyca łokci,
- tułowiu, a zwłaszcza f ałdach skórnych: łuszczyca odwrócona,
- miejscach intymnych: łuszczyca penisa.
Łuszczyca skóry znana była już w starożytności. Hipokrates sporządził jej pierwszy opis, następnie studium przypadku opisał Korneliusz Celsus –odpowiadało ono znanym dzisiaj objawom choroby. Przez kilkaset lat łuszczyca i wszelkie inne podobne zmiany skórne były traktowane jako jedno schorzenie. Do połowy XIX w. łuszczycę często mylono z trądem, co skutkowało napiętnowaniem społecznym osób chorujących. Dopiero w XX w. łuszczyca skóry została wydzielona jako oddzielna jednostka chorobowa.
Jakie są autoimmunologiczne choroby skóry?
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczycą wbrew powszechnie krążącym mitom zarazić się nie można. Można natomiast odziedziczyć genetyczną skłonność do choroby. Podłoże jej rozwoju nadal nie jest do końca poznane. Wiadomo jednak, że czynnik genetyczny odgrywa tutaj niezmiernie istotną rolę. Dziecko, którego obydwoje rodzice cierpią na łuszczycę, rozwinie chorobę z 70% prawdopodobieństwem. W zależności od tego, które z wadliwych kopii genów posiada chory, wyróżnia się 2 podstawowe typy łuszczycy, dające odmienny obraz kliniczny choroby.
Łuszczycą, więc zarazić się nie można, nie potrafimy jej również póki co całkowicie wyleczyć. Dysponujemy jednak całym arsenałem leków łagodzących objawy choroby. Jeżeli na naszej skórze pojawią się zmiany przypominające wykwity łuszczycowe, warto zgłosić się do lekarza, aby podjąć z nimi walkę.
1. Leo QualityCare, Poradnik dla chorego na łuszczycę, 2014.
2. Staniewska Agnieszka, Problem Łuszczycy. Poradnik dla Pacjenta, 2014
3. Szczeklik Andrzej (red.) Choroby wewnętrzne. tom I, II, 2013.
- zdrowego stylu życia,
- ciąża i połóg,
- zdrowy rozwój dziecka,
- sprawność, mobilność i suplementacja
- relaks, stres i psychologia,
- zapobieganie i leczenie raka.
Otrzymasz też dwa e-booki: "Pięć pytań do dietetyka" oraz "Pięć pytań do farmaceuty".
Jak pozbyć się łupieżu? Przyczyny jego występowania
Rodzaje plastrów opatrunkowych. Czym zmyć klej z plastra opatrunkowego?
Co to są plamki Fordyce`a, ich objawy, przyczyny i sposoby leczenia?
Czym jest mycetoma? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Co to jest trądzik odwrócony? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Skóra pergaminowata – objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Co to jest rumień trwały? Przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Jakie są przyczyny łuszczycy skóry?
Główna przyczyna łuszczycy i jej rozwoju jest do tej pory nieznana i nie wiemy co ją powoduje. Uznaje się jednak, że duży wpływ na proces powstawania zmian łuszczycowych na ciele ma podłoże genetyczne (różnice w obrębie genu HLA-Cw6,) i immunologiczne. Natomiast wiemy jak powstaje łuszczyca – dużą rolę odgrywają mechanizmy, które powodują tworzenie się na skórze charakterystycznych łusek, co jest powodowane przez nieprawidłowe, nadmierne namnażanie się komórek naskórka i stan zapalny.
Czynniki środowiskowe, które także mogą mieć wpływ na łuszczycę i jej następstwa to: palenie papierosów, picie alkoholu, przebyte infekcje, a nawet stres i zażywanie leków. Inne okoliczności, na które należy zwrócić uwagę to przede wszystkim różnego rodzaju schorzenia metaboliczne, np. cukrzyca typu 2 oraz dna moczanowa.
Łuszczyca charakteryzuje się również okresowością zmian na skórze, czyli nawrotami i przerwami pomiędzy tymi okresami, podczas których na skórze nie ma zmian. Częstotliwość występowania nawrotów zależy od stopnia nasilenia choroby i skuteczność leczenia oraz, co ważne – od właściwej pielęgnacji skóry.
Leki stosowane w łuszczycy
Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .
Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.
