U nas zapłacisz kartą
Czy łuszczyca to choroba immunologiczna?
Jak leczyć łuszczycę skóry?
Sposób leczenia łuszczycy przede wszystkim zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby, a także obszaru jaki ona zajmuje.
Skuteczne leczenie łuszczycy powinno odbywać się w dwóch etapach:
- Pierwszy etap polega na usuwaniu łuski, po to aby przygotować skórę do leczenie podstawowego. W tym celu stosuje się przez 3-4 dni preparaty mające właściwości zmiękczające naskórek.
- W drugim etapie leczenia stosuje się leki hamujące nadmierne namnażanie się komórek naskórka oraz leki przeciwzapalne. Ten etap trwa dłużej i zależy od stopnia nasilenia zmian.
W leczeniu łuszczycy dermatolodzy najczęściej zalecają stosowanie:
- Kortykosterydów, które działają bardzo silnie przynosząc szybki efekt leczniczy, jednocześnie zmniejszają namnażanie się komórek naskórka i likwidują stan zapalny.
- Retinoidów silnie zmniejszających namnażanie się komórek naskórka i nieco słabiej likwidujących stan zapalny.
- Pochodnych witamin D3, działających bezpośrednio przeciwzapalnie i jednocześnie hamując nadmierne namnażanie się komórek naskórka.
Mycie i nawilżanie skóry
Jednym z kluczowych elementów w łagodzeniu objawów łuszczycy jest prawidłowa higiena i nawilżanie skóry. Prawidłowe mycie powinno obejmować delikatne środki myjące bez zapachów i barwników, które mogą dodatkowo podrażniać skórę. Stosowanie naturalnych mydeł na bazie oliwy z oliwek lub oleju kokosowego może być szczególnie korzystne. Natomiast długie, gorące kąpiele mogą powodować wysuszenie skóry, co może pogorszyć objawy łuszczycy.
Nawilżenie skóry po myciu jest absolutnie kluczowe. Naturalne oleje, takie jak olej arganowy, olej z awokado czy masło shea mogą przynieść ulgę i zmiękczyć skórę. Ważne jest, aby aplikować nawilżające substancje zaraz po kąpieli, gdy skóra jest jeszcze lekko wilgotna, aby lepiej zatrzymać wilgoć.
Preparaty na łuszczycę kupisz na https://drmichaels.pl/
Jak leczyć łuszczycę?
Łuszczyca jest chorobą o nie do końca poznanej etiologii, co sprawia, że nie ma możliwości jej całkowitego wyleczenia. Ze względu na nieprzewidywalny przebieg choroby, zapobieganie i leczenie łuszczycy nie należą do łatwych. Celem leczenia jest utrzymanie chorego jak najdłużej w stanie remisji , redukcja objawów, zmniejszenie ryzyka powikłań oraz umożliwienie powrotu do aktywności życiowej i zawodowej.
Dobór odpowiedniej terapii opiera się na ocenie nasilenia zmian chorobowych. Dokonuje się jej przy pomocy skali BSA (Body Surface Area) i PASI (Psoriasis Area and Severity Index). Skala PASI bierze pod uwagę obecność i stopień nasilenia rumienia, nacieku i łuski w skali 0-4 oraz wielkość powierzchni, jaką zajmują wykwity skórne na poszczególnych obszarach ciała – głowie, tułowiu, kończynach górnych i kończynach dolnych. Im wyższy wynik, tym wyższy stopień nasilenia łuszczycy. Skala BSA uwzględnia procentową ocenę powierzchni ciała zajętej przez zmiany łuszczycowe. Jeśli wskaźnik PASI lub BSA wynosi mniej niż 10, rozpoznaje się łuszczycę łagodną, natomiast wynik powyżej 10 wskazuje na łuszczycę umiarkowaną i ciężką.
Jak wygląda łuszczyca?
Łuszczyca to przewlekła i nawracająca choroba grudkowo-złuszczająca , która ma postać okrągłych, czerwonych lub zaróżowionych płaskich grudek o wyraźnie zaznaczonych brzegach różnej wielkości, pokrytych srebrzystą, narastającą łuską . Wykwity skórne mogą boleć lub swędzieć, a podrapane – krwawić. Należy jednak zaznaczyć, iż świąd nie jest stałym objawem – doświadcza go 67–95 proc. chorych w okresie zaostrzenia choroby. Gdy łuska z powierzchni grudki zostanie zdrapana, tworzy płatki przypominające zeskrobiny ze świecy, co jest znakiem rozpoznawczym tej choroby ( objaw świecy stearynowej ). Występuje też punktowe krwawienie nazywane objawem Auspitza.
Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na zgięciach stawów: łokciach i kolanach oraz owłosionej skórze głowy i twarzy . Czasem usytuowane są w okolicach lędźwiowo-krzyżowych, pachwinach i pod pachami, a nawet między pośladkami. Łuszczyca może także atakować paznokcie, powodując punktowe wgłębienia (objaw naparstka), rogowacenie pod płytką paznokcia i jej rozwarstwianie się. Warto wiedzieć, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić poprzez kontakt z drugim człowiekiem ani przez wspólnie użytkowane przedmioty.
Balneologia – lecznicza moc kąpieli i borowiny. Komu może pomóc?
Jakie są przyczyny łuszczycy skóry?
Główna przyczyna łuszczycy i jej rozwoju jest do tej pory nieznana i nie wiemy co ją powoduje. Uznaje się jednak, że duży wpływ na proces powstawania zmian łuszczycowych na ciele ma podłoże genetyczne (różnice w obrębie genu HLA-Cw6,) i immunologiczne. Natomiast wiemy jak powstaje łuszczyca – dużą rolę odgrywają mechanizmy, które powodują tworzenie się na skórze charakterystycznych łusek, co jest powodowane przez nieprawidłowe, nadmierne namnażanie się komórek naskórka i stan zapalny.
Czynniki środowiskowe, które także mogą mieć wpływ na łuszczycę i jej następstwa to: palenie papierosów, picie alkoholu, przebyte infekcje, a nawet stres i zażywanie leków. Inne okoliczności, na które należy zwrócić uwagę to przede wszystkim różnego rodzaju schorzenia metaboliczne, np. cukrzyca typu 2 oraz dna moczanowa.
Łuszczyca charakteryzuje się również okresowością zmian na skórze, czyli nawrotami i przerwami pomiędzy tymi okresami, podczas których na skórze nie ma zmian. Częstotliwość występowania nawrotów zależy od stopnia nasilenia choroby i skuteczność leczenia oraz, co ważne – od właściwej pielęgnacji skóry.
