U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i leczenie choroby, w której wypadają włosy
Dlaczego wypadają włosy?
Przerzedzenie lub dziedziczne łysienie (zwane także łysieniem androgenowym) jest jedną z głównych przyczyn wypadania włosów i dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Łysienie plackowate, będące chorobą autoimmunologiczną, to kolejny przykład. W tym przypadku to organizm atakuje własne komórki włosowe.
Zmniejszanie się objętości fryzury może być wczesnym sygnałem choroby tarczycy lub niedokrwistości. Dzięki prawidłowemu leczeniu łysienie często zostaje zatrzymane i odwrócone. Utrata włosów po długotrwałej chorobie jak przeziębienie, narkoza przedoperacyjna, wysoka gorączka, zakażenie lub grypa są również znaczącymi przyczynami tego problemu.
Radioterapia i chemioterapia często prowadzą do czasowego wyłysienia, podobnie jak trichotilomania – zaburzenie, gdzie osoba nieświadomie wyrywa swoje włosy. Nadmierna utrata kosmyków po porodzie lub w okresie menopauzy jest związana ze spadkiem poziomu estrogenów. Problem ten może być częściowo odwrócony, lecz objętość włosów rzadko wraca do stanu sprzed przekwitania.
Stres i traumatyczne wydarzenia życiowe także nasilają utratę włosów. Podobnie jak radykalna dieta oraz znaczny spadek masy ciała. Problem nadmiernego wypadania włosów często ujawnia się od 3 do 6 miesięcy po zmianie nawyków żywieniowych.
Utrata włosów często jest spowodowana niewłaściwym poziomem witamin i minerałów, takich jak nadmiar witaminy A, niedobór witamin z grupy B, D3 czy niedobór białka i żelaza w diecie, co jest szczególnie ważne dla prawidłowej kondycji włosów.
Przyjmowanie niektórych leków na receptę również może być przyczyną wypadania włosów, podobnie jak nieprawidłowa pielęgnacja pasm, w tym częste farbowanie, stosowanie silnych kosmetyków, suszenie gorącym powietrzem, używanie prostownicy, mocne upięcia czy ciasne warkoczyki, które przyczyniają się do uszkodzenia włókien włosowych oraz podrażnień skóry.
Pozostałe przyczyny nadmiernej utraty włosów
Przyczyny wypadania włosów mogą być bardziej złożone niż się wydaje. Oprócz wcześniej wymienionych czynników, takich jak stres, problemy z tarczycą czy dieta, istnieje kilka innych ważnych aspektów, które mogą nasilać ten problem:
Silny stres, a potem wypadają włosy
O tym, że permanentny stres może powodować łysienie w młodym wieku oraz o tym, jak żyć z łysieniem plackowatym, rozmawiamy z Martą Kawczyńską, dziennikarką chorującą na tę chorobę.
Fot. K.Kamiński/PAP
W jakim wieku zaczęłaś łysieć?
Pierwsza łysa plamka na głowie pojawiła się, gdy miałam trzy, cztery lata. Dermatolog zdiagnozowała łysienie plackowate. Udało się ją szybko zaleczyć. Plamka zarosła i miałam spokój przez wiele lat.
Znów łysieć zaczęłam, gdy miałam 21 lat. Byłam na drugim roku studiów. Wtedy straciłam ok. 60 proc. włosów.
Czy włosy wypadały garściami?
Różnie. Znam dziewczynę, która obudziła się i warkocz leżał obok niej na poduszce. U mnie jest tak, że najpierw włosy się kołtunią, a później wypadają. Robią się łyse placki. Wokół ognisk łysienia pojawiają się także tzw. włosy wykrzyknikowe. Są to krótko ułamane włosy, których oderwane końcówki są grubsze i ciemniejsze niż nasada.
Gdy zaczynałam łysieć, bałam się myć głowę. Płakałam, bo włosy wychodziły mi garściami, a ja nie mogłam nic z tym zrobić.
Wypadanie włosów - jakie badania wykonać
Badania, które należy wykonać w przypadku wypadania włosów, to przede wszystkim:
- podstawowe badania krwi (morfologia, poziom żelaza oraz hormony tarczycy),
- badanie poziomu hormonów płciowych (zalecane jest, gdy występują inne objawy, np. nadmierne owłosienie na reszcie ciała czy nieregularne miesiączki),
- badanie trichoskopowe (zleca je lekarz dermatolog, to nieinwazyjne badanie skóry owłosionej głowy przy użyciu dermatoskopu lub videodermatoskopu).
Pierwszym lekarzem diagnozującym pacjenta z wypadaniem włosów powinien być zawsze dermatolog, który po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu zaleca pacjentowi przeprowadzenie badań. W razie stwierdzenia zaburzeń hormonalnych, pacjent zostaje skierowany odpowiednio do endokrynologa lub też ginekologa. Nie powinni oni być jednak „lekarzami pierwszego kontaktu”, ponieważ w szczególności w przypadku kobiet u podłoża wypadania włosów częściej występują inne czynniki niż hormonalne
– mówi lek. Kamila Białek-Galas.