U nas zapłacisz kartą
Skuteczne sposoby na łysienie u kobiet - Przyczyny, leczenie i porady
Łysienie androgenowe u kobiet – typy łysienia
- I stopień łysienia w skali Ludwiga oznacza, że doszło do lekkiego przerzedzenia włosów nad obszarem korony.
- II etap pokazuje już znaczne przerzedzenie w obszarze korony, dlatego na samym środku głowy widoczna jest utrata znacznej części włosów.
- III etap to bardzo widoczna utrata owłosienia na środku głowy, przy zachowaniu włosów w linii czoła.
Jedną z przyczyn występowania łysienia androgenowego u kobiet mogą być zmiany hormonalne. Szczególnie narażone będą na to panie z:
- PCOS (zespołem policystycznych jajników),
- zespołem Cushinga
- czy zespołem nadnerczowo-płciowym.
Oprócz tego skłonność do łysienia może wynikać z uwarunkowań genetycznych lub też nadwrażliwości organizmu na androgeny. Zwiększoną podatność na utratę włosów mają również osoby z:
- wysokim poziomem testosteronu,
- cukrzycą,
- nadciśnieniem
- czy otyłością.
Do zwiększenia ryzyka pojawienia się łysienia androgenowego przyczynia się również stres, który wzmacnia 5-alfa-reduktazę.
Łysienie plackowate - przyczyny, proces leczenia i domowe sposoby na łysienie plackowate
Łysienie plackowate, znane również pod nazwą łysienie areatowe, to choroba, która dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Charakteryzuje się utratą włosów w określonych obszarach skóry głowy, tworząc charakterystyczne łysawe plamy. Jest to problem, który może negatywnie wpływać na pewność siebie i jakość życia pacjenta.
Łysienie plackowate u mężczyzn
Łysienie plackowate występuje u mężczyzn nieco częściej niż u kobiet. Zazwyczaj zaczyna się w młodym wieku, najczęściej w okresie nastoletnim lub wczesnej dorosłości. Pierwszych objawów łysienia plackowatego u mężczyzn można się spodziewać w postaci pojedynczych okrągłych łysawych plam na skórze głowy. Stopniowo te obszary mogą się powiększać i łączyć, powodując jeszcze większą utratę włosów.
Łysienie plackowate u kobiet
Łysienie plackowate u kobiet występuje mniej często, ale może mieć równie dużo negatywnych skutków. Charakteryzuje się podobnymi objawami jak u mężczyzn, czyli pojedynczymi łysymi plamami na skórze głowy. Jednak u kobiet mogą występować również inne objawy, takie jak cienienie włosów wzdłuż linii włosów. To bez wątpienia wpływa na wygląd i samoocenę kobiety.
Łysienie androgenowe – leczenie
Leki doustne
Łysienie androgenowe można leczyć farmakologicznie poprzez stosowanie leków o działaniu ogólnoustrojowym. O wyborze odpowiedniego leku zawsze powinien decydować lekarz, który dobierze odpowiednią substancję i określi sposób dawkowania.
Obecnie w leczeniu łysienia androgenowego najczęściej stosuje się finasteryd. Substancja ta hamuje powstawanie pochodnej testosteronu – DHT. Ma to miejsce dzięki blokowaniu enzymu 5-α-reduktazy, który powoduje przemianę testosteronu w dihydrotestosteron. Należy pamiętać, że lek ten działa, gdy jest przyjmowany regularnie, a pierwsze zauważalne efekty obserwowane są po około 6 miesiącach leczenia. Niestety wykazuje on wiele działań niepożądanych. Finasteryd nie posiada rejestracji w stosowaniu u kobiet, ponieważ wykazuje działanie teratogenne.
Innym lekiem zmniejszającym stężenie DHT w surowicy jest dutasteryd . Badania wskazują, że substancja ta działa silniej od finasterydu, dlatego niektórzy lekarze rekomendują dutasteryd jako lek pierwszego rzutu w leczeniu łysienia androgenowego. Powoduje on wiele skutków ubocznych, dlatego jego stosowanie należy skonsultować z lekarzem. Ponadto silnie uszkadza płód, dlatego jest całkowicie przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i planujących dziecko.
Niektórzy lekarze zalecają kobietom stosowanie spironolaktonu . Badania dowodzą, że wykazuje on również silne powinowactwo do receptorów androgenowych, zmniejszając wytwarzanie testosteronu. Efektem tego procesu jest zahamowanie wypadania włosów, lecz substancja ta nie wykazuje żadnego wpływu na wzrost włosów.
Doustne środki antykoncepcyjne stosowane u kobiet zawierające w swoim składzie pochodne progesteronu i estrogeny zmniejszają produkcje androgenów, regulując ich poziom w surowicy krwi.
Leki o działaniu miejscowym
W leczeniu miejscowym najczęściej stosowane są preparaty zawierające w swoim składzie minoksidyl . Związek ten występuje w licznych lekach w stężeniu 2% i 5%. Stosowany jest w postaci wcierek i szamponów pobudzających wzrost włosów poprzez zwiększenie przepływu krwi przez łożysko naczyniowe skóry. Pierwsze rezultaty leczenia pod warunkiem systematycznej aplikacji można zaobserwować po około 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Podobne właściwości wykazuje aminexil , który jest obecny w licznych wcierkach, szamponach i odżywkach. Dodatkowo wzmacnia i uelastycznia włosy.