U nas zapłacisz kartą
Skąd Bierze Się Łysienie U Kobiet na Czubku Głowy - Przyczyny i Rozwiązania
Objawy łysienia androgenowego
U mężczyzn zwykle występuje recesja linii włosów na skroniach (zakola) i łysina na wierzchołku, u kobiet zwykle objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy. U mężczyzn często prowadzi do całkowitego wyłysienia. U kobiet raczej nigdy nie dochodzi do wyłysienia.
Łysienie androgenowe – w większości przypadków jest uwarunkowane genetycznie.
Łysienie tego typu występuje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn jednak powinny być traktowane jako dwa odrębne schorzenia. Różnice dotyczą między innymi wieku w którym jednostka pojawia się, ale także obrazu klinicznego i częstotliwości występowania.
Pierwsze objawy łysienia androgenowego ujawniają się u nastolatków (forma ostra). Objawia się cofaniem linii na skroniach i czole, następnie proces zaczyna obejmować koronę głowy. Na łysienie androgenowe narażone są również kobiety. U kobiet przebieg choroby jest odmienny w stosunku do mężczyzn. Włosy przerzedzają się na środku głowy w postaci rozproszonej.
Przyczyny łysienia u kobiet
Za przerzedzanie i utratę włosów często odpowiadają hormony. Łysienie u mężczyzn tradycyjnie dotyczy tych, którzy z wiekiem tracą włosy w wyniku działania DHT (dihydrotestosteronu) – metabolitu (pochodnej) testosteronu. DHT może być przyczyną utraty włosów również u kobiet – gdy jego stężenie w organizmie rośnie, wzrasta też ryzyko pojawienia się łysienia androgenowego.
Przyczyną wypadania włosów mogą być choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, czy toczeń rumieniowaty. Będą to także schorzenia, które wpływają na gospodarkę hormonalną. Przykładami są PCOS, czyli zespół policystycznych jajników (podnoszący poziom androgenów), czy choroba Hashimoto. Utrata włosów może nastąpić również w wyniku zmian hormonalnych zachodzących w ciąży — częstym powodem wypadania włosów po ciąży jest spadek poziomu estrogenów. Występowanie problemów z kondycją włosów wiąże się czasem z przyjmowaniem niektórych leków, ekspozycją na metale takie jak rtęć, a także – w mniejszym stopniu – niewłaściwą pielęgnacją włosów i skóry głowy.
Przyczyną zaburzenia równowagi może być stres, choroby autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne, niedobory witamin i minerałów, przyjmowanie niektórych leków, ostatnio bardzo duże wypadanie obserwuje się po przejściu covid.
Zwykle po zdiagnozowaniu i ustaleniu przyczyny wypadania oraz właściwym leczeniu i wsparciu trychologicznym włosy wracaj do swojej dawnej formy.
Przyczyny łysienia androgenowego u kobiet
Istnieje kilka czynników, które mogą przyczyniać się do łysienia androgenowego u kobiet. Jeden z kluczowych to działanie hormonów androgenowych, takich jak testosteron . U kobiet, które są genetycznie wrażliwe na te hormony, mieszki włosowe na skórze głowy reagują na androgeny, powodując spowolnienie wzrostu włosów i skracanie fazy wzrostu. W rezultacie dochodzi do stopniowego osłabienia włosów, aż w końcu przestają one wyrastać.
Tak, działanie hormonów odgrywa kluczową rolę podczas rozwijania się tego typu łysienia. Androgeny, takie jak testosteron, występują zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, ale w różnych ilościach. U kobiet, które mają nadmiar androgenów lub są wrażliwe na te hormony, może wystąpić przyspieszone przerzedzenie włosów. Ważne jest zrozumienie, że nie chodzi tu tylko o poziom testosteronu, ale także o stosunek między różnymi hormonami, takimi jak estrogeny i androgeny.
Czym jest łysienie plackowate?
Łysienie plackowate, znane również jako łysienie plackowate alopecja areata, to jedna z form utraty włosów, która charakteryzuje się pojawieniem nagłych i okrągłych lub owalnych obszarów bezwłosych, np. na czubku głowy lub w innych częściach ciała. Choroba ta jest spowodowana przez autoimmunologiczną reakcję, w której układ odpornościowy organizmu atakuje własne mieszki włosowe, powodując zahamowanie wzrostu włosów.
W łysieniu plackowatym włosy mogą wypadać stopniowo lub bardzo szybko, pozostawiając nagie placki na skórze. Zazwyczaj nie towarzyszą temu żadne inne objawy, takie jak swędzenie czy zaczerwienienie skóry. Choroba ta może wystąpić u osób w każdym wieku, ale najczęściej pojawia się we wczesnym wieku dorosłym. Często dotyka ona zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Przyczyny łysienia plackowatego u kobiet nadal nie są w pełni zrozumiane, ale uważa się, że genetyka odgrywa istotną rolę. Może być również związane z czynnikami środowiskowymi i reakcjami autoimmunologicznymi organizmu. Chociaż łysienie plackowate samoistnie może ustąpić w niektórych przypadkach, w innych wymaga ono leczenia, aby stymulować wzrost włosów i kontrolować reakcję immunologiczną.
Leczenie łysienia plackowatego może obejmować stosowanie miejscowych leków sterydowych, minoksydylu lub terapię światłem laserowym. W bardziej zaawansowanych przypadkach, w których obszary bezwłose występują na większej powierzchni skóry, może być zalecana terapia za pomocą kortykosteroidów, immunosupresantów lub innych zaawansowanych technik, takich jak terapia fotodynamiczna.
