U nas zapłacisz kartą
Co zrobić, gdy pryszcz nie chce wyjść?
Pryszcze – Guzki i guzy
Jak wyglądają guzy?
Są podobne do grudek, ale o ile grudki są umiejscowione dość płytko, to guzy rozwijają się w głębszych warstwach skóry. Po naciśnięciu takiego guza (jest na wierzchu czerwony) czuć wyraźnie ból i twardość umiejscowioną dość głęboko.
Jak powstają guzy?
Guzy powstają w sposób podobny do grudek tzn. najpierw dochodzi do powstania luki w ścianie pora skóry, a następnie luka ta wypełnia się zanieczyszczeniami, dołączają się bakterie i rodzi się problem.
Problem jest tym większy, że głęboko w skórze może dojść do kolejnych pęknięć i tworzenia się kolejnych luk i w ten sposób guz rośnie i wypełnia głęboko położone warstwy skóry.
Jak postępować z guzami?
Nawet jeśli mocno się postarasz, to guza i tak nie wyciśniesz. Jest to oczywiście niewskazane, a powiedziałabym wręcz, że absolutnie zabronione. Próbując wycisnąć guza możesz jedynie doprowadzić do rozlania się jego zawartości wewnątrz skóry i rozprzestrzenić problem na większe powierzchnie.
Pojedyncze guzki mogą (i powinny) zanikać tak, jak grudki. Możesz je smarować po wierzchu środkami przeciwbakteryjnymi i też powinny zadziałać, choć nie tak dobrze, jak przy grudkach (muszą głębiej penetrować skórę).
Jeśli masz skłonności do tworzenia się guzów i masz ich sporo na ciele – konieczne będzie leczenie dermatologiczne, prawdopodobnie ogólnoustrojowe (tabletki). Samodzielnie niewiele zdziałasz.
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
Książki Jespera Juula, które pomogą ci zrozumieć twoje dziecko
Szukasz książek i poradników, które pomogłyby ci w przemyślany sposób kształtować relacje z dzieckiem i świadomie podejść do rodzicielstwa? Świetnym wyborem będą publikacje Jespera Juula – jego książki dla rodziców to kopalnia wiedzy o tym, jak radzić sobie z maluchem i z samym sobą w roli rodzica. Oto krótka lista publikacji podpisanych nazwiskiem Juula, które mogą cię zainteresować.
Niektóre pociechy już od najmłodszych lat chętnie sięgają po książki, najpierw oglądając obrazki, a następnie poznając samodzielnie litery, podczas gdy inne potrzebują pomocy swoich rodziców. Zastanawiasz się, jak nauczyć dziecko czytać w domu, aby przygotować je do pójścia do szkoły? Znamy kilka sprawdzonych metod, dzięki którym wspólnie spędzony czas na poznawaniu alfabetu stanie się przyjemny i całkowicie bezstresowy!
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Co zrobić, gdy dziecko nie chce iść do szkoły?
Coraz częściej poranek w Waszym domu przypomina pole bitwy. Dziecko płacze, narzeka na bolący brzuch i głowę oraz krzyczy, że nie pójdzie do szkoły. Początkowo ulegałaś lub zmuszałaś groźbami malca, aby w końcu wyszedł z domu, ale sytuacja się pogarsza? Radzimy, co zrobić, gdy dziecko nie chce iść do szkoły.
Przyczyny niechęci dziecka do szkoły mogą być różne. Mogą wiązać się z problemami z nauką – malec ma trudności z nadążaniem za innymi dziećmi czy problemem jest nielubiany nauczyciel. Niechęć może rodzić także wyśmiewanie, kłótnie z rówieśnikami, zmiana szkoły lub klasy albo kolega-dręczyciel. Podstawą fobii szkolnej mogą być również problemy rodzinne, w tym brak wsparcia ze strony bliskich, alkoholizm, rozwód, nadmierne ambicje rodziców, śmierć bliskiej osoby czy lęk przed separacją. W efekcie malec może gorączkować, wymiotować, mieć biegunkę czy dostać wysypkę. Strach związany z koniecznością siedzenia w szkolnych murach może też wywołać roztrzęsienie, a nawet atak paniki czy omdlenie.
Najgorsze co możesz zrobić to lekceważyć zachowanie malca i oskarżać go o symulowanie, uleganie dziecku czy stosowanie wobec niego kar i gróźb, gdyż fobia szkolna może przerodzić się w depresję. Pomocne w walce z niechęcią dziecka wobec szkoły jest zdiagnozowanie przyczyny takiej postawy. W tym celu przyjrzyj się Waszym relacjom. Zastanów się, czy ostatnio nie zaniedbałaś pociechy, a może wręcz przeciwnie wynajdujesz dla niej coraz to nowsze zajęcia i obowiązki, którymi dziecko czuje się obciążone. Porozmawiaj z malcem. Spróbuj bez naciskania dopytać, czy ma negatywne nastawienie do jakiegoś nauczyciela, który dał mu niesprawiedliwą ocenę, a może problem tkwi w relacjach z rówieśnikami. Otwórz się na dziecko, staraj się poświęcać mu swój czas i uwagę. Chwal je, motywuj, ale nie naciskaj i daj mu odpocząć, a nie zapędzaj do nauki zaraz jak wróci ze szkoły.
