U nas zapłacisz kartą
Jak postępować w przypadku ataku alergii?
Co zrobić, gdy dostaniemy alergii na psa?
Alergia na pewnym etapie życia może dotknąć każdego. W przypadku wielu alergenów pokarmowych lub wziewnych najlepszym rozwiązaniem jest ich unikanie. Sprawa jednak znacznie się komplikuje, jeśli uczula nas ukochany pies. Ograniczenie interakcji z czworonogiem jest często po prostu niemożliwe. Czy oddanie ulubieńca jest w takiej sytuacji nieuniknione? Jak radzić sobie z alergią na pupila?
Nie da się przewidzieć, czy alergia na psa nigdy nas nie dotknie. Źródłem uczulenie może być każdy pies, niezależnie od długości i rodzaju sierści. Reakcję alergiczną wywołują białka zawarte w złuszczającym się naskórku zwierzaka, jego ślinie i moczu. Właściciele czworonogów są stale narażeni na kontakt z nimi. Mimo że nie ma ras zupełnie hipoalergicznych, niektóre psy wydzielają więcej głównego alergenu niż inne. Z tego powodu alergicy powinni szczególnie unikać yorkshire terierów i pudli. Bezpieczniejsze mogą być natomiast kontakty z labradorami. Pewne znaczenie może mieć też płeć pupila. Bardziej alergenne są prawdopodobnie samce [1].
Reakcja alergiczna - jak powstaje?
Alergią nazywamy reakcję układu immunologicznego, w mechanizmie której wydzielane zostają przeciwciała typu IgE. Uwalniane z komórek mediatory reakcji alergicznej, jak histamina i inne hormony, mogą dawać odczyn miejscowy lub uogólniony i od tego, gdzie zadziałają i z jaką siłą, zależy rozwój objawów.
Objawy alergii bywają różne u różnych osób, więc reakcja na dany antygen występująca u jednej osoby nie będzie taka sama, jak u innej, nawet jeśli uczulone są na tę samą substancję.
O alergii mogą świadczyć takie objawy, jak:
- pokrzywka,
- wysypka na skórze,
- świąd skóry,
- łzawienie,
- kichanie,
- wodnisty wyciek z nosa,
- świąd ust, języka, nosa,
- nudności lub wymioty,
- ból brzucha,
- skurcze brzucha,
- biegunka,
- senność, osłabienie,
- chrypka,
- kaszel,
- świszczący oddech,
- duszność,
- obrzęk,
- bladość lub zaczerwienienie skóry,
- utrata przytomności.
Jak widać, objawy alergii są bardzo zróżnicowane. A od ogólnego stanu osoby uczulonej zależy scenariusz postępowania i pomocy. Niebezpiecznym objawem w przypadku niektórych alergii, na przykład na orzechy czy jad owadów, jest z pewnością puchnięcie narządów głowy i szyi. Jeśli dojdzie do obrzęku języka czy krtani, to jest to stan zagrożenia życia – najważniejsza jest wtedy szybka reakcja i wezwanie pogotowia ratunkowego.
Reakcja alergiczna – diagnostyka
Objawy reakcji alergicznych są wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki, która pomoże ustalić czynnik wywołujący reakcję, a także wdrożyć odpowiednie leczenie. Podstawę diagnostyki wszystkich schorzeń alergicznych stanowi wywiad lekarski. W wielu przypadkach, pacjenci są w stanie samodzielnie zaobserwować, jaki czynnik spowodował wystąpienie reakcji alergicznej.
Kolejnym narzędziem diagnostycznym są testy alergiczne. W zależności od wskazań, wykonuje się:
- testy skórne,
- badanie swoistych przeciwciał klasy IgE we krwi,
- bądź testy w kierunku alergii kontaktowych.
Wyniki tych badań należy zawsze interpretować w odniesieniu do objawów występujących u pacjenta. Szczególną ostrożność należy zachować podczas badań w kierunku alergii pokarmowych. Niewłaściwa interpretacja testów może prowadzić do niepotrzebnego eliminowania np. określonych pokarmów z diety.
Obecność przeciwciał przeciwko pewnym alergenom pokarmowym we krwi nie stanowi jeszcze dowodu alergii. U wielu pacjentów, pomimo dodatniego wyniku przeciwciał, objawy alergii nie rozwijają się. Z tego powodu usuwanie składników pokarmowych z diety powinno mieć miejsce dopiero wówczas, gdy spożycie określonego pokarmu wywołuje powtarzalne objawy niepożądane.
W przypadku wątpliwych lub sprzecznych wyników badań, w diagnostyce reakcji alergicznych można zastosować tzw. próby prowokacyjne. Takie próby polegają na podaniu niewielkiej ilości substancji, podejrzewanych o wywołanie reakcji alergicznej.
Aby zwiększyć wiarygodność testu, pacjent otrzymuje również próbkę substancji placebo. Próby prowokacyjne powinny być przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, w miejscu posiadającym odpowiednie zaplecze do zaopatrzenia ewentualnych ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksja).
Reakcja alergiczna – rodzaje
Reakcja alergiczna jest bardzo złożonym zjawiskiem, stąd duża różnorodność jej objawów. U podłoża reakcji alergicznej mogą leżeć 4 różne mechanizmy powstawania alergii. Wyjaśnienie tych mechanizmów zostało opracowane w latach 60-tych XX wieku w tzw. klasyfikacji Gella-Coombsa. Klasyfikacja ta jest do dzisiaj używana w opisywaniu reakcji alergicznych.
Reakcja alergiczna typu I
Najpowszechniej znany typ reakcji alergicznej to tzw. reakcja natychmiastowa, nazywana również alergią typu I. Reakcja alergiczna typu I jest odpowiedzialna za powstawanie najczęstszych schorzeń alergicznych:
- alergiczny nieżyt nosa,
- anafilaksja,
- astma oskrzelowa.
U jej podłoża leżą przeciwciała klasy IgE, skierowane przeciwko rozmaitym alergenom. Pozostałe typy reakcji alergicznych są nieco mniej znane.
Reakcja alergiczna typu II
W reakcji typu II biorą udział przeciwciała klas IgM i IgG, a jej skutkiem jest uszkodzenie komórek rozpoznanych przez układ odpornościowy jako obce. Przykładem reakcji alergicznej typu II jest konflikt serologiczny u płodu, w którym dochodzi do zniszczenia jego krwinek przez przeciwciała wytworzone w organizmie matki.
Reakcja alergiczna typu III
W reakcji typu III biorą udział tzw. kompleksy immunologiczne. Są to połączenia antygenów z przeciwciałami, które odkładają się w różnych narządach (nerki, skóra, naczynia krwionośne). Typ III reakcji alergicznej leży u podłoża wielu schorzeń zapalnych, m.in. reumatoidalnego zapalenia stawów oraz tocznia rumieniowatego układowego.
Reakcja alergiczna typu IV
Reakcja alergiczna typu IV to tzw. nadwrażliwość typu opóźnionego. W przeciwieństwie do pozostałych typów alergii, reakcja typu IV pojawia się po pewnym czasie od kontaktu z alergenem (zwykle minimum 72 godziny).
Główne komórki biorące udział w tym typie reakcji alergicznej to limfocyty T. Przykładem schorzenia przebiegającego w mechanizmie alergii typu IV jest alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.
