U nas zapłacisz kartą
Cynk jako skuteczny środek w leczeniu trądziku różowatego
SEVOLIUM KOSMETYK DO CERY TRĄDZIKOWEJ KUP TERAZ
Maść cynkowa na trądzik, aby miała szansę skutecznie zadziałać, musi być stosowana w odpowiedni sposób. Wydaje się, że najlepszą metodą będzie punktowa aplikacja maści na wypryski. Preparat ten posiada bowiem dość gęstą konsystencję. Stosowanie jej na całą powierzchnię skóry twarzy mogłoby doprowadzić do nadmiernego przetłuszczania się oraz do zapchania porów. Jeśli maść będzie stosowana punktowo, takiego ryzyka nie ma. Ważna jest systematyczność. Preparat ten bez obaw można aplikować na dany stan zapalny dwa razy dziennie, o poranku, jak i wieczorem. Niestety, nawet jeśli istnieją wskazania do stosowania maści cynkowej, nie każdy będzie mógł jej używać. Wśród przeciwwskazań wymienić należy przede wszystkim ciążę, karmienie piersią, uczulenie na tlenek cynku, a także rany na skórze.
Maść cynkowa jest w stanie poprawić stan skóry dotkniętej zmianami trądzikowymi. To, kiedy pojawią się satysfakcjonujące efekty jest jednak kwestią mocno indywidualną. Wiele zależy bowiem od stopnia zaawansowania problemu. Już po kilku dniach od użycia, proces gojenia się niepożądanych zmian skórnych powinien zostać zauważalnie przyspieszony. Jeżeli chodzi o długość kuracji, również trudno o precyzyjną odpowiedź. Trzeba pamiętać o tym, że sama maść cynkowa nie jest w stanie wyleczyć trądziku w 100 procentach. Ma ona jedynie działanie pomocnicze, dlatego zaleca się jej doraźne stosowanie, równolegle z odpowiednio dobraną pielęgnacją.
Trądzik różowaty - higiena i pielęgnacja skóry
Skóra z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa, podatna na podrażnienia i wymaga specjalnej pielęgnacji, która pomaga odbudować uszkodzoną warstwę ochronną. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają. Do codziennej pielęgnacji i mycia twarzy zaleca się dermokosmetyki do skóry wrażliwej, zawierające substancje nawilżające i zmiękczające, takie które nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. W pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym należy unikać mydeł lub detergentów syntetycznych, ponieważ działają drażniąco i wysuszająco, niszcząc warstwę ochronną naskórka. Nie zaleca się również kosmetyków i leków miejscowych, które zawierają substancje drażniące oraz kosmetyków zawierających środki zapachowe, gdyż mogą podrażnić skórę.
Ważnym elementem wspomagającym leczenie trądziku różowatego jest odpowiednio skomponowana dieta. Należy w niej unikać produktów wysokoprzetworzonych oraz żywności typu fast-food. Z diety należy wyeliminować także cukier i produkty o dużej zawartości cukru oraz produkty charakteryzujące się wysokim indeksem glikemicznym.
- alkohol (w szczególności czerwone wino, ale zalecana jest także eliminacja mocnych alkoholi)
- nadmierne ilości kawy i herbaty
- pikantne oraz gorące potrawy.
Niektóre publikacje wskazują na konieczność ograniczania w diecie produktów bogatych w histaminę, są to przede wszystkim sery pleśniowe. Niewskazane jest spożywanie potraw zawierających siarczany, azotany oraz glutaminian sodu, czyli związki charakterystyczne dla przetworzonego mięsa oraz kuchni chińskiej.
Trądzik różowaty – leczenie choroby
O ile nieleczone objawy trądziku różowatego nie są dla nas niebezpieczne, to wyglądają bardzo nieestetycznie i jak wiemy już z poprzedniego akapitu, mogą się utrwalić na naszej skórze, prowadząc do niemal nieodwracalnych zmian w jej obrębie. To wystarczający powód, żeby poszukać odpowiedzi na pytanie „jak leczyć trądzik różowaty?”. Jest on niestety chorobą przewlekłą, co oznacza, że ma skłonności do nawrotów i jest bardzo prawdopodobne, że jeśli już raz nas dotknął, to zrobi to ponownie.
Z racji na przewlekły charakter trądziku różowatego, jego leczenie musi się skupiać na kilku płaszczyznach. Oczywiście kremy na trądzik różowaty czy szeroko rozumiana farmakologia to jeden z takich elementów, jednak musimy pamiętać, że trądzik różowaty wynika z nadmiernego reagowania naszej skóry na bodźce płynące z otoczenia. Oznacza to, że nawet najbardziej skuteczny lek czy kosmetyk nie będą w stanie nam pomóc, jeśli odpowiednio nie zadbamy o wyeliminowanie przyczyny choroby.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
