U nas zapłacisz kartą
Objawy Skórne Chłoniaka - Jak Rozpoznać I Co Oznaczają?
Jak poradzić sobie z diagnozą?
Informacja o tak ciężkiej chorobie, której często zupełnie się nie spodziewamy, potrafi zmienić całkowicie spojrzenie na świat i dotychczasowe życie. W momencie rozpoznania chłoniaka najmniejsze rzeczy, takie jak wsparcie bliskich oraz innych osób np. chorych, zaczyna mieć ogromne znaczenie. Ogromną rolę ma tu rozmowa z lekarzem, który dokładnie wyjaśni pacjentowi zawiłości rozpoznania rodzaju chłoniaka, oraz przedstawi najlepsze dla niego opcje leczenia.
- Moim pacjentom, którzy po raz pierwszy słyszą ode mnie, z jaką chorobą się mierzą, staram się wyjaśnić, czym jest chłoniak, na którego chorują oraz co ich czeka w najbliższych miesiącach, zarówno w zakresie diagnostyki, jak i leczenia - mówi dr Elżbieta Wojciechowska-Lampka, specjalista onkolog radioterapeuta Kliniki Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii – Instytutu w Warszawie, Prezes Stowarzyszenia Wspierającego Chorych na Chłoniaki „Sowie Oczy”.
- Jako lekarz, ale również, jako przedstawiciel organizacji, która wspiera pacjentów wiem, że taka rozmowa robi ogromną różnicę. Chorzy z większą wiarą i zrozumieniem podchodzą do leczenia, co jest niezwykle istotne dla sukcesu terapeutycznego – dodaje dr Lampka.
Jak często występuje chłoniak skóry?
Częstość zachorowań na chłoniaki skóry wywodzące się z komórek T ocenia się na 0,7-0,8 pacjentów na 100 tysięcy osób rocznie . Wśród CTCL najczęstszymi chłoniakami są ziarniniaki grzybiaste – stanowią one około 90% chłoniaków skóry wywodzących się z komórek T. Częstość występowania ziarniniaka grzybiastego w Stanach Zjednoczonych i Europie szacowana jest na 6 przypadków na milion osób rocznie . Najczęściej choroba objawia się w wieku około 55-60 lat, dwa razy częściej pacjentami są mężczyźni. Choroba zdaje się częściej dotyczyć osób rasy czarnej.
Także zespół Sezary’ego dwa razy częściej stwierdzany jest u mężczyzn. Częstość występowania tej choroby jest ciężka do określenia, ale według niektórych danych ocenia się ją na 0,8-0,9 przypadku na milion osób rocznie . Częściej chorują przedstawiciele rasy kaukaskiej. Choroba bardzo rzadko dotyczy osób poniżej 30. roku życia.
Znacznie rzadsze chłoniaki skóry wywodzące się z komórek B występują z częstością około 0,3 przypadku na 100 tysięcy na rok . Pierwotny skórny pozawęzłowy chłoniak ze strefy brzeżnej (PCMZL) stanowi 7% wszystkich chłoniaków skórnych (CTCL i CBCL łącznie). PCMZL dotyczy zwykle osób w piątej lub szóstej dekadzie życia, dwukrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Pierwotne skórne chłoniaki z ośrodków rozmnażania (PCFCL) stanowią 11% wszystkich chłoniaków skóry – jest to najczęściej występujący chłoniak skóry wywodzący się z komórek B. Średnia wieku pacjentów chorujących na PCFCL to 51 lat, a mężczyźni chorują około 1,5 raza częściej niż kobiety. Zdecydowana większość chorych jest rasy kaukaskiej.
Pierwotny skórny chłoniak rozlany z dużych komórek B typu kończynowego (PCDLBCL) stanowi około 4% wszystkich chłoniaków skóry . PCDLBCL, leg type, występuje głównie u pacjentów po 70. roku życia, a większość stanowią kobiety, u których ta choroba występuje 3-4 razy częściej niż u mężczyzn.
Chłoniak — objawy
Pierwsze objawy chłoniaka są niecharakterystyczne, zazwyczaj mylone są ze stanem przeziębienia lub grypy. Wczesne objawy nowotworu układu chłonnego stanowią:
- gorączka lub stany podgorączkowe,
- nocne poty,
- znaczny spadek masy ciała w niedługim czasie,
- osłabienie organizmu, męczliwość,
- uporczywy kaszel,
- powiększenie (rozrost) węzłów chłonnych, przy jednoczesnym braku dolegliwości bólowych,
- zaburzenia układu pokarmowego,
- żółtaczka (w sytuacji chłoniaka wątroby),
- zaburzenia krzepnięcia (w przypadku powiększenia śledziony),
- swędzenie skóry całego ciała,
- kaszel i utrzymujące się duszności (w przypadku chłoniaka klatki piersiowej).