U nas zapłacisz kartą
Czerwona plama na przedramieniu - Przyczyny, Diagnoza i Możliwe Leczenie
Rumień - przyczyny, rodzaje, objawy, leczenie
Rumień (z łac. erythema), czyli lokalne zaczerwienienie powierzchni skóry, to jeden z najczęstszych objawów dermatologicznych. Zmiany rumieniowe mogą być spowodowane miejscowym podrażnieniem, a także stanowić objaw stanu zapalnego lub infekcji w obrębie skóry. W niektórych schorzeniach z rumieniem współistnieją rozmaite objawy towarzyszące - w takich przypadkach rumień może stać się "samodzielną" jednostką chorobową. Niekiedy zmiany rumieniowe ustępują samoistnie, inne natomiast wymagają odpowiednio dobranego leczenia. Dowiedz się, jakie są przyczyny powstawania rumienia, które rodzaje rumienia występują najczęściej, jak rozpoznać rumień oraz jak przebiega jego leczenie.
Spis treści
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Rumień (z łac. erythema) to miejscowe zaczerwienie skóry, które może pojawić się u każdego, w każdym wieku, a jego przyczyny mogą być bardzo różnorodne.
Jakie mogą być przyczyny brązowych plam na dłoniach?
Za ochronę skóry przed szkodliwym działaniem promieni UV odpowiada melanina, barwnik, który pochłania i rozprasza promienie słoneczne. Gdy odpowiedzialne za jego produkcję melanocyty funkcjonują nieprawidłowo, dochodzi do powstawania przebarwień.
W większości przypadków stopniowo pojawiające się plamy na dłoniach, głównie beżowe, brązowe lub żółte, są wynikiem nadmiernej ekspozycji na słońce, dlatego tak ważna jest dobra ochrona przed promieniowaniem UV. Tego rodzaju zmiany barwnikowe zwykle zaczynają być widoczne u osób starszych, ponieważ wraz z upływem lat dochodzi do zaburzeń pracy melanocytów. Brązowe plamy na dłoniach nie pojawiają się bezpośrednio po opalaniu czy wizycie na solarium. Na ich występowanie w przyszłości wpływa to, jak często narażamy skórę na słońce w ciągu całego życia.
Tworzeniu się plam na dłoniach sprzyjają także:
- zaburzenia hormonalne, dlatego plamy często pojawiają się u kobiet po ciąży lub w okresie menopauzy,
- przyjmowanie ziół lub leków o działaniu fotouczulającym, np. ziela dziurawca, niektórych leków zażywanych przy cukrzycy lub chorobach układu krążenia.
Niezwykle silne właściwości redukujące przebarwienia wykazuje witamina C. Jej najdroższą i najskuteczniejszą formę znajdziesz w maści do dłoni SWEDERM® HUDSALVA VIT C. To produkt niwelujący widoczność zmian pigmentacyjnych oraz starczych, a przy tym niezwykle odżywczy i intensywnie nawilżający skórę. Rozjaśnia przebarwienia, wygładza zmarszczki oraz działa silnie przeciwstarzeniowo.
Czerwone plamy na ciele – jakie mogą być ich przyczyny?
Plama to zmiana skórna (wykwit) niewyczuwalna w dotyku i różniąca się od otaczającej skóry wyłącznie zabarwieniem. Jeśli plamy występują na całym ciele, określa się je mianem wysypki (inaczej osutki).
Do możliwych przyczyn czerwonych plam na ciele należą:
- choroby zakaźne (bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pasożytnicze),
- choroby alergiczne (atopowe zapalenie skóry, wyprysk alergiczny, reakcje alergiczne na leki),
- oparzenia słoneczne i odczyny fototoksyczne i fotoalergiczne,
- skazy krwotoczne,
- łuszczyca i zmiany łuszczycopodobne,
- choroby rumieniowe skóry (np. rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty),
- choroby tkanki łącznej (np. toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie skórno-mięśniowe),
- choroby metaboliczne (np. cukrzyca),
- urazy mechaniczne (sińce, podbiegnięcia krwawe).
Czerwone plamy na ciele ze względu na mechanizm powstania można podzielić na:
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.
