U nas zapłacisz kartą
Czerwona plama na przedramieniu - Przyczyny, Diagnoza i Możliwe Leczenie
Spis treści:
- Co powoduje plamy na dłoniach? Objawy towarzyszące
- Jak pozbyć się przebarwień na skórze dłoni?
- Jak zapobiegać występowaniu plam na dłoniach? Pielęgnacja skóry dłoni
- Plamy starcze i wątrobowe. Czym są przebarwienia na skórze dłoni?
- O czym mogą świadczyć czerwone plamy na dłoniach?
- Jakie mogą być przyczyny brązowych plam na dłoniach?
Istnieje wiele mniej lub bardziej poważnych przyczyn pojawiania się niepożądanych plam na dłoniach. Biorąc pod uwagę kolor zmian, wyróżniamy:
- Czerwone plamy na dłoniach – jeśli towarzyszy im świąd i pieczenie, mogą świadczyć o uczuleniu na silne detergenty, używane podczas codziennych porządków w domu. W wielu przypadkach uczulać może też składnik zapachowy lub barwnik kosmetyków pielęgnacyjnych, takich jak np. mydło lub krem do rąk. Przyczyną podrażnień, uszkodzeń i zmiany kolorytu skóry dłoni bywają też środki dezynfekujące, np. z alkoholem, a także niekorzystne warunki atmosferyczne typu mróz i wiatr. Czerwone plamy na dłoniach obserwują u siebie również osoby chorujące na atopowe zapalenie skóry (AZS). Inna, możliwa przyczyna to reumatoidalne zapalenie stawów lub oparzenie słoneczne,
- Pomarańczowe i brązowe plamy na dłoniach – to często tzw. plamy starcze (inaczej plamy wątrobowe), które zwykle pojawiają się w starszym wieku. Są skutkiem nadmiernego gromadzenia melaniny, czyli barwnika skóry. Hiperpigmentację mogą sprowokować zioła i leki fotouczulające, nadmierna i długotrwała ekspozycja na wiązki światła, a także zaburzenia hormonalne, szczególnie w przypadku kobiet,
- Żółte plamy na dłoniach – mogą sygnalizować rozwój wielu chorób. Często świadczą o obecności łuszczycy, szczególnie jeśli występują również inne objawy, takie jak bruzdy, zgrubienia i pękająca skóra na palcach,
- Białe plamy na dłoniach – często są oznaką niedoboru melaniny. Mogą być objawem bielactwa nabytego, łupieżu pstrego, wywołanego drożdżakami. Zdarza się, że obecność jasnych plam na dłoniach jest wynikiem niedoboru witaminy D i wapnia.
Rumień - przyczyny, rodzaje, objawy, leczenie
Rumień (z łac. erythema), czyli lokalne zaczerwienienie powierzchni skóry, to jeden z najczęstszych objawów dermatologicznych. Zmiany rumieniowe mogą być spowodowane miejscowym podrażnieniem, a także stanowić objaw stanu zapalnego lub infekcji w obrębie skóry. W niektórych schorzeniach z rumieniem współistnieją rozmaite objawy towarzyszące - w takich przypadkach rumień może stać się "samodzielną" jednostką chorobową. Niekiedy zmiany rumieniowe ustępują samoistnie, inne natomiast wymagają odpowiednio dobranego leczenia. Dowiedz się, jakie są przyczyny powstawania rumienia, które rodzaje rumienia występują najczęściej, jak rozpoznać rumień oraz jak przebiega jego leczenie.
Spis treści
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Rumień (z łac. erythema) to miejscowe zaczerwienie skóry, które może pojawić się u każdego, w każdym wieku, a jego przyczyny mogą być bardzo różnorodne.
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Jak pozbyć się przebarwień na skórze dłoni?
Skuteczne leczenie plam na skórze zależy od rozpoznania źródła problemu. Niestety, nie wystarczą tu proste, domowe sposoby. Z pewnością warto skonsultować się z lekarzem dermatologiem, który za pomocą wywiadu medycznego i badania przedmiotowego określi najlepszą ścieżkę terapii lub skieruje Cię do innego specjalisty, np. medycyny estetycznej (jeśli przyczyny zmian są inne niż dermatologiczne). Przykładowo, plamy wątrobowe na dłoniach można usuwać laserowo, za pomocą krioterapii lub profesjonalnych peelingów chemicznych. Z kolei leczenie łupieżu pstrego opiera się na stosowaniu leków przeciwgrzybiczych czy używaniu mydeł z kwasem salicylowym. W przypadku plam na dłoniach wywołanych bielactwem, elementem terapii są:
- maści i kremy sterydowe,
- leki immunomodulujące,
- terapia cząsteczkami światła ultrafioletowego.
W razie stwierdzenia AZS należy stosować profesjonalne kosmetyki o naturalnym składzie, dedykowane skórze atopowej, np. z ceramidami i lipidami. Warto sięgnąć po hipoalergiczną maść SWEDERM® HUDSALVA SENSITIVE przeznaczoną do łagodzenia tego typu schorzeń. Przynosi ukojenie nawet przy ekstremalnie suchej skórze dłoni - koi, wygładza naskórek i wspiera odbudowę warstwy hydrolipidowej. Wszystko to zasługa alantoiny, gliceryny oraz witaminy E w składzie. Zaletą maści jest również brak substancji zapachowych i barwników, które mogłyby potencjalnie podrażniać czy uczulać.
Jeśli przyczyną plam na dłoniach jest podrażnienie wywołane detergentami, należy znaleźć dla nich zamienniki o bardziej przyjaznym, naturalnym składzie. Na rynku istnieje mnóstwo ekologicznych środków czyszczących, które nie szkodzą skórze i są równie skuteczne w czyszczeniu zabrudzeń, co chemiczne produkty. Jeżeli podłożem zmian jest alergia na kosmetyki, usuń je ze swojej kosmetyczki. Postaw na hipoalergiczne żele, mydła i kremy do rąk pozbawione alkoholu, sztucznych barwników, konserwantów czy substancji zapachowych, które szkodzą Twojej skórze. Staraj się też nie narażać skóry na szkodliwy wpływ czynników zewnętrznych. Pamiętaj, aby w mroźne dni zawsze zakładać rękawiczki. Z kolei latem smaruj dłonie ochronnym kremem z filtrem SPF.
