U nas zapłacisz kartą
Czerwona wysypka na rękach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Wysypka grudkowo-plamista
Jest to rodzaj wysypki, w której równocześnie występują zarówno zmiany w postaci grudek, jak i plam. Może towarzyszyć opisywanej wcześniej trzydniówce, a także odczynom polekowym - te najczęściej towarzyszą antybiotykoterapii pochodnymi penicyliny lub sulfonamidami. Pojawia się zwykle po kilku dniach stosowania leków i zwykle z uwagi na nasilenie zmian wysypka wymaga interwencji lekarskiej.
Charakteryzuje się występowaniem wypełnionych płynem zmian ponad powierzchnią skóry. Często występuje w przebiegu zmian wirusowych takich jak opryszczka, półpasiec czy też ospa.
Pojawienie się zmian pęcherzykowych w przypadku opryszki czy tez półpaśca zwykle poprzedzone jest występowaniem tzw. objawów prodromalnych w postaci mrowienia, świądu czy też bólu. Ospa natomiast zwykle zaczyna się od objawów pseudogrypowych takich jak gorączka, ból gardła, złe samopoczucie.
Charakterystyczna jest także lokalizacja oraz układ zmian. W przypadku ospy pęcherzyki są rozsiane na całym ciele i przypominają „gwieździste niebo”, natomiast w opryszczce zwykle występują na wardze i mają tendencję do grupowania się. W półpaścu zazwyczaj pojawiają się w obrębie jednej połowy ciała i ułożone są na rumieniowym podłożu.
Wysypka pęcherzykowa może być także objawem uczulenia na promienie słoneczne czy też wyprysku dłoni i stóp. Gdy pęcherzykom towarzyszą podobne, ale większego rozmiaru zmiany zwane pęcherzami należy wykluczyć poważniejsze schorzenia takie jak pęcherzycę czy też pemphigoid.
Wysypka pęcherzykowa, fot. Adobe Stock
Wysypka przy półpaścu, fot. Adobe Stock
Czerwone plamy na rękach – objaw płonicy
Zaczerwienienie całych dłoniowych powierzchni rąk, w zgięciach łokci i pod kolanami to objaw towarzyszący płonicy, zwanej również szkarlatyną. To choroba zakaźna, wywoływana przez bakterie z gatunku Streptococcus pyogenes, czyli paciorkowca grupy A. Poza zaczerwienieniem dłoni na obraz kliniczny szkarlatyny składają się: ból gardła, podwyższona temperatura ciała, ból głowy, wysypka, która przypomina papier ścierny (lokalizuje się przeważnie na klatce piersiowej, choć może zająć całe ciało z wyjątkiem dłoni i podeszew stóp), obrzęk węzłów chłonnych, biały lub żółtawy nalot na języku.
Szkarlatyna to przeważnie powikłanie paciorkowcowego zapalenia gardła lub paciorkowcowego zakażenia skóry. Najczęściej dotyka dzieci w wieku od 5 do 15 lat. Leczenie szkarlatyny, a tym samym czerwonych plam na rękach, polega na antybiotykoterapii. Lekami pierwszego rzutu są penicylina, cefalosporyny, a w przypadku uczulenia na nie stosuje się makrolidy. Jednocześnie choremu podawane są leki łagodzące objawy chorobowe, w tym m.in. o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwbólowym.
Czerwone plamy na rękach – alergia skórna
Alergia skórna to jedna z częstszych przyczyn pojawienia się czerwonych plam na rękach. To nadmierna reakcja układu immunologicznego na konkretny czynnik, który nie wywołuje objawów u innych osób. Poza ww. atopowym zapaleniem skóry do alergii skórnych, którym towarzyszą czerwone plamy na ciele, należą m.in.:
- alergiczny wyprysk kontaktowy,
- wyprysk zawodowy,
- alergiczne zapalenie skóry,
- pokrzywka alergiczna,
- wyprysk fotoalergiczny.
Wśród czynników, które mogą powodować alergię skórną, wymienia się m.in.:
- alergeny pokarmowe (najczęstsze to: gluten, białka mleka krowiego, orzechy, owoce morza),
- składniki kosmetyków (np.: substancje zapachowe, konserwanty, barwniki),
- alergeny wziewne (np. zarodniki pleśni, roztocza kurzu domowego, pyłki roślin),
- składniki środków czyszczących (np.: detergenty, substancje piorące, SLS, SLES),
- wybrane leki,
- niektóre metale (np.: kobalt, chrom, nikiel),
- lateks.
Czerwone plamy na ciele są jednym z pierwszych objawów. Zazwyczaj towarzyszy im pieczenie i świąd. Pojawiają się wysypka, obrzęk, niewielkie pęcherze. Te z czasem pękają i rozwijają się nadżerki, a później pokrywają je strupy. Skóra alergiczna jest nadmiernie przesuszona, szorstka i rogowaciejąca. Leczenie czerwonych plam na rękach w alergii skórnej polega na miejscowym stosowaniu leków w formie maści, kremów czy płynów. Przy ciężkim przebiegu lekarz włącza doustne kortykosteroidy czy leki przeciwhistaminowe. Konieczne jest unikanie czynników alergicznych.