Czerwony ślad po oparzeniu - jak sobie z nim poradzić?
Jakie uszkodzenia skóry wywołuje oparzenie 3 stopnia?
Oparzenie 3 stopnia to rodzaj oparzenia głębokiego z widocznymi bliznami. Obejmuje nie tylko grubość skóry, ale dotyka także nerwów, podskórnej tkanki tłuszczowej i naczyń krwionośnych. Proces leczenia jest długotrwały i w niektórych przypadkach wymaga przeszczepu.
- Oparzenia podzielone są na 4 stopnie w zależności od objawów i dolegliwości. Oparzenie 3 stopnia najczęściej są skutkiem otwartego ognia, gorącego oleju czy dłuższym działaniem wrzątku na skórę.
- Uszkodzeniu ulega nie tylko skóra, ale także tkanki głębokie i zakończenia nerwowe. Martwicza część skóry mocno wysycha, w następstwie czego tworzą się żółte lub białoszare strupy.
- Skutki tego typu oparzenia wymagają często leczenia operacyjnego i przeszczepu skóry. Pozostawiają ślady w postaci blizn, które w ciężkich postaciach mogą być usunięte tylko poprzez operacje lub przy zastosowaniu lasera.
- Co to jest oparzenie 3 stopnia?
- Oparzenie słoneczne 3 stopnia
- Objawy oparzenia 3 stopnia
- Leczenie oparzenia 3 stopnia
- Oparzenie 3 stopnia u dziecka
- Blizny po oparzeniu 3 stopnia
Etapy gojenia oparzenia - jak powstaje blizna?
Blizna oznacza, że uraz skóry był na tyle duży, iż konieczne jest wytworzenie nowej tkanki (tkanki włóknistej) aby wypełnić ubytek i sprawić aby brzegi rany się ze sobą zrosły. Źródłem takiego uszkodzenia może być oparzenie, wywołane np. nadmierną ekspozycję skóry na słońce, kontakt z środkami chemicznymi, wrzątkiem czy innym płynem (np. gorącym olejem), gorącą powierzchnią.
To czy blizna po oparzeniu się utworzy, zależy od kilku czynników, a przede wszystkim od stopnia oparzenia, jego rozległości i postępowania po oparzeniu.
W zależności od głębokości oparzenia, wyróżniamy 4 stopnie uszkodzenia skóry:
Przy pierwszym stopniu oparzenia, gdzie uszkodzeniu ulega tylko naskórek najczęściej udaje się uniknąć blizny, ponieważ wiąże się ono zwykle z pojawieniem się jedynie zaczerwienienia, obrzęku oraz pieczeniem oparzonej powierzchni. Po kilku dniach wspomniane objawy mijają, a miejsce oparzenia wygląda jak przed wypadkiem.
Częściej dochodzi do powstania blizny po oparzeniu 2. stopnia, wówczas uszkodzeniu ulega naskórek i powierzchowne warstwy skóry właściwej (powierzchowne oparzenie drugiego stopnia) lub naskórek i głębokie warstwy skóry właściwej (głębokie oparzenie drugiego stopnia). Powstaje nie tylko rumień i obrzęk, ale także pęcherze wypełnione płynem wysiękowym. W tym przypadku skóra potrzebuje od 2 – 5tygodni na pełną regenerację. Gojenie rany jest złożonym, ale uporządkowanym procesem naprawczym, na który składa się regeneracja nabłonka oraz tworzenie łącznotkankowej blizny.
Blizna powstaje w momencie, gdy uszkodzenie jest na tyle duże, że procesy włóknienia przeważają nad procesami regeneracji komórek, by zapewnić odpowiednie wypełnienie ubytku tkanek. Początkowo dochodzi do reakcji zapalnej, w której to komórki zapalne „oczyszczają” miejsce urazu z uszkodzonych tkanek i wysięku. Następnie dochodzi do tworzenia tzw. ziarniny, czyli gromadzenia substancji pozakomórkowej i odkładania włókien kolagenu wypełniającego ubytek powstały po oparzeniu. Ciąg tych ważnych procesów naprawczych prowadzi do wytworzenia blizny.
Tatuaż na blizny po oparzeniu
Tatuaż stanowi jedną z metod zakrywania śladów po bliznach, również tych powstałych w wyniku oparzenia. To bardzo kreatywny sposób zakrywania blizn. Czy jest on bezpieczny?
Tatuaż na bliźnie po oparzeniu może zostać wykonany dopiero wtedy, gdy blizna całkowicie się już wygoi. Ten proces jest dość wydłużony w czasie, dlatego przed wykonaniem tatuażu lepiej skonsultować się z lekarzem.
Czy istnieją przeciwwskazania do wykonania tatuażu na bliźnie? Tak, jest nimi skłonność do keloidów, czyli bliznowaceń. Polega ona na patologicznym charakterze gojenia się skóry. Oznacza to tyle, że keloid może rozrosnąć się nawet po długim czasie od oparzenia. Nie należy zatem ruszać takiej tkanki, ponieważ tatuaż może spowodować jej ponowny przyrost.