U nas zapłacisz kartą
Czy blizny po oparzeniu znikają?
Domowe sposoby na blizny po oparzeniu
Jak się pozbyć blizn? W medycynie ludowej stosuje się okłady z kilku roślin, które są pomocne w leczeniu ran i usuwaniu blizn:
- cebula - wyciąg z tej rośliny rozpuszcza fibryny (składnik nierozpuszczalnego białka tworzącego skrzepy), a co za tym idzie - spłaszcza i rozjaśnia bliznę. Cebula posiada również działanie przeciwbakteryjne,
- nasiona lnu, a konkretnie śluzy i oleje w nich zawarte, mają działanie przeciwzapalne, a także zmiękczają i ułatwiają gojenie ran oraz zapobiegają powstaniu widocznej blizny,
- nagietek lekarski - wyciągi z kwiatów tej rośliny (olejowe i alkoholowe) przyspieszają proces zabliźniania się wszelkiego rodzaju ran i blizn - od oparzeniowych po pooperacyjne,
- olej z nasion róży uelastycznia skórę i redukuje wypukłość blizn po oparzeniach.
Blizna po oparzeniu
Blizna jest tkanką łączną włóknistą, powstałą w miejscu uszkodzonej przez oparzenie skóry lub naskórka. Jej wytwarzanie w naturalny sposób związane jest z procesem gojenia się rany oparzeniowej.
Proces ten jest skomplikowany i długotrwały, przy czym czas regeneracji ściśle związany jest z charakterem i głębokością uszkodzeń, efektywnością leczenia, a także indywidualnymi predyspozycjami każdego pacjenta z osobna, w dużej mierze uwarunkowanymi genetycznie.
Warto wiedzieć, że gojenie rany pooparzeniowej trwa do 6 miesięcy, a pełen proces bliznowacenia zajmuje nawet 2 lata. Bezpośrednio po oparzeniu skóra jest silnie zarumieniona, w przypadku głębszych urazów rana jest otwarta, a w niedługim czasie w jej obszarze zaczynają się pojawiać ogniska martwicy.
Blizna, która powstaje w czasie gojenia, może mieć różny charakter:
- biała blizna po oparzeniu, nieprzerostowa, płaska, nie wystająca poza obszar urazu,
- czerwona blizna po oparzeniu, przerostowa, wypukła, gruba, ale mieszcząca się w obrębie rany,
- ciemna blizna keloidowa, zwana też bliznowcem, uznawana za patologiczną. Jest mocno zaczerwieniona, wyraźnie wychodzi poza obręb uszkodzonej skóry. Każdy najmniejszy uraz w tym miejscu grozi przerwaniem ciągłości skóry.
Blizny nieprzerostowe i przerostowe powstają szybko i utrzymują się latami, niekiedy do końca życia, aczkolwiek przy odpowiedniej pielęgnacji mogą do pewnego stopnia zanikać, stosunkowo dobrze poddają się też leczeniu chirurgicznemu.
Bliznowce natomiast wykształcają się po dłuższym czasie od urazu. Są bardzo intensywnie unaczynione, dlatego wykonywane względem nich próby interwencji chirurgicznej mogą doprowadzić do dalszych urazów.
Tatuaż na blizny po oparzeniu
Tatuaż stanowi jedną z metod zakrywania śladów po bliznach, również tych powstałych w wyniku oparzenia. To bardzo kreatywny sposób zakrywania blizn. Czy jest on bezpieczny?
Tatuaż na bliźnie po oparzeniu może zostać wykonany dopiero wtedy, gdy blizna całkowicie się już wygoi. Ten proces jest dość wydłużony w czasie, dlatego przed wykonaniem tatuażu lepiej skonsultować się z lekarzem.
Czy istnieją przeciwwskazania do wykonania tatuażu na bliźnie? Tak, jest nimi skłonność do keloidów, czyli bliznowaceń. Polega ona na patologicznym charakterze gojenia się skóry. Oznacza to tyle, że keloid może rozrosnąć się nawet po długim czasie od oparzenia. Nie należy zatem ruszać takiej tkanki, ponieważ tatuaż może spowodować jej ponowny przyrost.
Kiedy pojawiają się bąble po oparzeniu
Oparzenie parą i wrzątkiem
Oparzenia II stopnia zwykle zdarzają się w kuchni. Częstą przyczyną jest woda w garnku lub para z czajnika. Oparzenie parą może się zdarzyć nawet podczas zwykłego szykowania herbaty. Zwykle ten rodzaj poparzenia dotyczy dłoni, bo one znajdują się najbliżej źródła pary. Poparzenie na twarzy może być natomiast wynikiem nachylenia nad gorącym garnkiem.
Do równie częstych przypadków poparzenia w kuchni należy oparzenie wrzątkiem. Jeżeli mamy szczęście to powstanie tylko zaczerwienienie. Jednak wrząca woda i para potrafią wywoływać też poważniejsze objawy. Po jakimś czasie w miejscu działania gorąca pojawia się np. pęcherz po oparzeniu.
Bąbel oparzeniowy jest nieprzyjemnym dodatkiem do piekącej i swędzącej skóry. Szczególnie na palcach, gdzie upośledza czucie. Jednak z takim skutkiem oparzenia parą można sobie poradzić. W dalszej części poradnika dowiecie się jak się z nim obchodzić, czy można go przebić i czym smarować oparzenia.
Oparzenie olejem
Po oparzeniu olejem dużo częściej mogą się pojawiać bąble, a nawet rany. Olej jest o tyle niebezpieczniejszy od wody i pary, że trudniej go usunąć ze skóry. Natomiast blizny i bąble po oparzeniu nie są tak rozległe jak np. przy oparzeniu parą. Gorący olej raczej może skapnąć czy wylać się na ręce lub stopy. Rzadko dochodzi do poparzenia na twarzy.
Z powodu przylegania gorącego oleju do skóry jesteśmy dłużej narażeni na działanie gorąca. Olej wnika też głębiej. Żeby nie dopuścić do powstania rany po oparzeniu trzeba działać natychmiast, gdy do niego dojdzie. Taka rana jest dużo bardziej niebezpieczna od pęcherza po oparzeniu. Nie mając naturalnej warstwy ochronnej nie jesteśmy chronieni przed zakażeniami. Jednocześnie może być dużo bardziej bolesna.
Leczeniem oparzeń bardzo gorącym olejem będzie się musiał zająć lekarz. Jednak w pierwszej kolejności musimy sobie poradzić samodzielnie. Przeczytaj dalej co zrobić po oparzeniu olejem albo wrzątkiem.
Blizna - jak pielęgnować blizny?
Jak dbać o bliznę i co stosować na bliznę? Decyduje o tym rodzaj blizny powstałej w miejscu zranienia.
Blizny zwykłe
Blizny zwykłe początkowo są zgrubiałe, twarde, o sinoczerwonym zabarwieniu, swędzące. Z czasem miękną, stają się jaśniejsze, ustępuje też swędzenie.
Co robić: Jeśli blizna jest niewielka i w mało widocznym miejscu, można ją zostawić w spokoju. Te większe lub widoczne po całkowitym zasklepieniu się rany warto smarować maścią na blizny albo żelem i delikatnie masować kolistym ruchem.
Blizny przerosłe
Blizny przerosłe tworzą się, gdy naturalny proces gojenia rany został zakłócony. Mogą rozszerzać się poza miejsce zranienia i często są mało elastyczne.
Co robić: Skórę należy chronić przed napinaniem czy rozciąganiem. Aby blizna się nie powiększała, warto ją smarować maścią cebulową lub zakleić specjalnym plastrem silikonowym na blizny.
Blizny zanikowe
Blizny zanikowe tworzą się po ospie wietrznej i trądziku młodzieńczym. Przypominają malutkie dołeczki. Powstają, gdy podczas gojenia się rany organizm nie wytwarza wystarczającej ilości włókien tkanki łącznej.
Co robić: Krostek nie można wyciskać i nie wolno zrywać strupków. Aby zlikwidować świąd, krostki można smarować maścią cynkową. Jeśli po trądziku pozostaną widoczne blizny, warto wykonać zabieg mikrodermabrazji.
Bliznowiec (keloid)
Bliznowiec, zwane inaczej keloidem, tworzy się już po zagojeniu rany. Ma kształt wybrzuszeń i zwykle bywa większy niż obszar uszkodzonej skóry. Jest twardy, często mocno różowy i bolesny przy dotknięciu. Powstaje u osób, których organizm ma skłonność do nadmiernej produkcji kolagenu.
Co robić: Bliznowiec można ostrzykiwać sterydami (zastrzyk robi się bezpośrednio w bliznę), leczyć uciskiem, stosować specjalne plastry silikonowe czy usunąć operacyjnie (istnieje jednak ryzyko, że bliznowiec znów powstanie).
