U nas zapłacisz kartą
Czy blizny po oparzeniu znikają?
Pęcherze i bąble po oparzeniu - co robić krok po kroku
Bąble po oparzeniu oznaczają, że doszło do oparzenia drugiego stopnia. Zwykle są na nie narażone dłonie i ręce podczas gotowania i smażenia. Oparzenie olejem albo bardzo gorącą wodą może pozostawić nieprzyjemne ślady, które będą się długo goić. Zobacz, jak wygląda leczenie oparzeń i co robić z bąblami.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o oparzeniach.
Poniżej przedstawiamy ponad 7 000 sprawdzonych specjalistów dezynsekcji i deratyzacji w serwisie Fixly w poszczególnych miastach:
Kiedy zacząć smarować bliznę po operacji?
Żeby blizna pooperacyjna była jak najmniej widoczna, pielęgnację należy rozpocząć najszybciej jak to możliwe. Terapia blizny pooperacyjnej polega przede wszystkim na codziennej zmianie opatrunku. Już następnego dnia po operacji powinno się zdjąć stary opatrunek, zdezynfekować ranę, a następnie czystymi rękoma założyć nowy. Taki zabieg powinno się przeprowadzać każdego dnia lub dwa razy dziennie, jeśli zaleci tak lekarz.
Zwykle około piątej doby po zabiegu można zacząć stosować maść, która przyspieszy gojenie, a dodatkowo zniweluje obrzęk. Najczęściej po około tygodniu od operacji lekarz zdejmuje szwy. Wówczas na skórze widoczna jest czerwona blizna, którą należy natłuszczać odpowiednimi preparatami.
Co bardzo ważne, dopóki blizna ma kolor czerwony, dopóty trwa gojenie rany. To, jak długo blizna jest czerwona, będzie uzależnione od wielu czynników, między innymi rodzaju zabiegu oraz miejsca nacięcia, jednakże zazwyczaj proces gojenia trwa 6-8 tygodni i jest nazywany przez specjalistów fazą rozrostu.
Po upływie tego czasu zwykle blizna staje się jasna. To, że rana się wygoiła, nie oznacza, że można przestać o nią dbać. Po fazie rozrostu następuje faza modelowania, która trwa nawet do roku po operacji.
Jak dbać o bliznę po operacji w tej fazie? Zaleca się stosować maści lub opatrunki silikonowe, które chronią skórę przed utratą wilgoci, co ma bardzo duże znaczenie w ostatecznym uformowaniu się blizny.
Maść nagietkowa - na co stosować i jak zrobić? WłaściwościBlizna - jak pielęgnować blizny?
Jak dbać o bliznę i co stosować na bliznę? Decyduje o tym rodzaj blizny powstałej w miejscu zranienia.
Blizny zwykłe
Blizny zwykłe początkowo są zgrubiałe, twarde, o sinoczerwonym zabarwieniu, swędzące. Z czasem miękną, stają się jaśniejsze, ustępuje też swędzenie.
Co robić: Jeśli blizna jest niewielka i w mało widocznym miejscu, można ją zostawić w spokoju. Te większe lub widoczne po całkowitym zasklepieniu się rany warto smarować maścią na blizny albo żelem i delikatnie masować kolistym ruchem.
Blizny przerosłe
Blizny przerosłe tworzą się, gdy naturalny proces gojenia rany został zakłócony. Mogą rozszerzać się poza miejsce zranienia i często są mało elastyczne.
Co robić: Skórę należy chronić przed napinaniem czy rozciąganiem. Aby blizna się nie powiększała, warto ją smarować maścią cebulową lub zakleić specjalnym plastrem silikonowym na blizny.
Blizny zanikowe
Blizny zanikowe tworzą się po ospie wietrznej i trądziku młodzieńczym. Przypominają malutkie dołeczki. Powstają, gdy podczas gojenia się rany organizm nie wytwarza wystarczającej ilości włókien tkanki łącznej.
Co robić: Krostek nie można wyciskać i nie wolno zrywać strupków. Aby zlikwidować świąd, krostki można smarować maścią cynkową. Jeśli po trądziku pozostaną widoczne blizny, warto wykonać zabieg mikrodermabrazji.
Bliznowiec (keloid)
Bliznowiec, zwane inaczej keloidem, tworzy się już po zagojeniu rany. Ma kształt wybrzuszeń i zwykle bywa większy niż obszar uszkodzonej skóry. Jest twardy, często mocno różowy i bolesny przy dotknięciu. Powstaje u osób, których organizm ma skłonność do nadmiernej produkcji kolagenu.
Co robić: Bliznowiec można ostrzykiwać sterydami (zastrzyk robi się bezpośrednio w bliznę), leczyć uciskiem, stosować specjalne plastry silikonowe czy usunąć operacyjnie (istnieje jednak ryzyko, że bliznowiec znów powstanie).
Blizna po oparzeniu 2 stopnia
Oparzenia klasyfikowane są wg. 3-stopniowej skali i różnią się pod względem charakteru obrażeń, a także sposobu bliznowacenia ran.
- Oparzenie 1 stopnia. Jest powierzchowne, uszkodzony naskórek regeneruje się w szybkim tempie, uraz nie pozostawia żadnych blizn.
- Oparzenie stopnia 2a. Uszkodzona zostaje tzw. błona podstawna naskórka, a także warstwy powierzchniowe skóry. W procesie gojenia nie pojawia się tkanka ziarninowa, w związku z czym trwały ślad po oparzeniu jest stosunkowo mało widoczny – jest nim blizna nieprzerostowa.
- Oparzenie stopnia 2b. Znacznie poważniejsze, prowadzące do uszkodzenia głębokich warstw ciała. Jeśli skóra zeszła po oparzeniu, w czasie gojenia wytwarza się tkanka ziarninowa. Głównie od skuteczności leczenia i pielęgnacji zależy, jak bardzo widoczny ślad pozostanie po urazie. Przy właściwie prowadzonej terapii efektem może być jedynie niewielka blizna nieprzerostowa. Jeśli jednak leczenie jest nieefektywne, wytwarza się nieprawidłowy przebieg włókien kolagenowych, a powstała blizna ma charakter przerostowy.
- Oparzenia stopnia 3. To pełne uszkodzenie wszystkich warstw skóry. W leczeniu niezbędne jest chirurgiczne wycinanie martwych tkanek oraz dokonywanie miejscowych przeszczepów skóry. Pozostałością zawsze są widoczne blizny przerostowe.
W praktyce najczęściej dochodzi do oparzeń 2. stopnia. Są one efektem takich zdarzeń losowych, jak oblanie się wrzątkiem, gorącym mlekiem lub żrącą substancją, czy dotknięcie żelazka. Trwałość i charakter blizny w tym przypadku w ogromnej mierze determinowane są sposobem postępowania, zarówno bezpośrednio po oparzeniu, jak też w późniejszej terapii. Im lepiej będzie prowadzone leczenie, tym większa szansa, że blizny będą nieprzerostowe, a z czasem zaczną zanikać.
