U nas zapłacisz kartą
Czy noszenie czapki powoduje łysienie?
Jak przebiega badanie skóry głowy u trychologa?
Trichoskopia to przykładanie do skóry głowy Pacjenta głowicy wyświetlającej obraz na ekranie komputera. Sprzęt pozwala oglądać skórę nawet w 100-krotnym powiększeniu, a także robić i zapisywać zdjęcia z przebiegu badania. Znacznie ułatwia to diagnostykę. Pierwsza faza badania polega na oględzinach skóry głowy. Następnie trycholog nakłada płyn immersyjny o określonym współczynniku załamania światła. Pozwala on zmienić zdolności rozdzielcze sprzętu do badania.
W trakcie oceny skóry głowy trycholog przykłada szczególną uwagę do zmian chorobowych, ale za pomocą dermatoskopu można określić też stan i ilość włosów, czy mieszków włosowych. Zdjęcia, jakie wykona się podczas badań trichoskopowych, przesyłane są do analizy. Wyniki przedstawiane są w formie raportu, który zawiera informację o przebiegu badania, ilości włosów i ich średnicy.
Dr n. med. Piotr Turkowski
Chirurg plastyczny, lekarz medycyny estetycznej, trycholog, specjalista transplantacji włosów. Jedyny oficjalnie zarejestrowany w Warszawie członek międzynarodowej światowej organizacji chirurgii odtwórczej włosów (ISHRS), zrzeszającej najlepszych na świecie specjalistów w tej dziedzinie.
Podstawowe metody leczenia łysienia
Metoda leczenia łysienia dobierana jest na podstawie wywiadu i wyników badań. Czasem wystarczy zmiana diety i jej wsparcie w postaci suplementacji. W preparatach wspomagających wzrost włosów znajdują się witaminy z grupy B, żelazo, cynk i aminokwasy budujące włosy, w tym cystyna.
Jeśli wypadanie włosów wiąże się z przyjmowaniem leków, wspólnie z lekarzem prowadzącym warto rozważyć zmianę leków na takie, które nie powodują leczenia. Miejscowo w skórę głowy można wcierać ampułki i preparaty wzmacniające mieszki włosowe. Najczęściej stosowanym lekiem jest minoksydyl, który stymuluje wzrost włosów. Lek w wyższym stężeniu przepisuje lekarz, w niższym można go kupić bez recepty.
Niekiedy konieczne jest leczenie hormonalne. Takie postępowanie zalecane jest u kobiet w przypadku łysienia androgenowego i łysienia związanego z menopauzą. W przypadku leczenia łysienia androgenowego leki zawierające estrogen można stosować doustnie lub bezpośrednio wcierać je w skórę głowy. W przypadku łysienia związanego z menopauzą pomocna jest hormonalna terapia zastępcza, stosowana w postaci plastra lub pigułki.
W leczeniu łysienia u mężczyzn często stosowany jest finasteryd w tabletkach (u kobiet nie jest on stosowany ze względu na możliwość niekorzystnych zmian hormonalnych). Lek ten hamuje enzym 5alfa-reduktazy, odpowiedzialny za przemianę testosteronu w dihydrotestosteron, co zapobiega wypadaniu włosów.
Łojotok oraz łysienie
Podczas łysienia u mężczyzn najczęściej towarzyszy mu wydzielanie łoju. Za ten proces także odpowiadają męskie hormony płciowe. Zazwyczaj, jeśli zauważymy na naszej skórze zmiany w postaci tłustego łupieżu( wilgotne łuski w żółtawym kolorze) wraz, z którym może wystąpić łojotokowe zapalenie skóry (łuszczące się plamy na skórze głowy w czerwonym kolorze). Takie dolegliwości prowadzą bardzo często do utraty znacznej ilości włosów poprzez dodatkowe nasilenie się łysienia. Zmiany w postaci łojotoku czy tłustego łupieżu powodują drobnoustroje z rodziny grzybów drożdżopodobnych – Pityrosporum ovale. Lekarze dermatolodzy zazwyczaj przy łojotokowym zapaleniu skóry lub łupieżu zalecają stosowania leków, które hamują rozwój drobnoustrojów, które spowodowały dolegliwość. Najczęściej są to szampony lecznicze, które działają antydrożdżakowo i antyłojotokowo. Zawierają ona zazwyczaj pochodne imidazolowe, pirytion cynku czy siarczan selenu. Takie szampony możemy dostać w aptece bez recepty.
sklep ze zdrową żywnością Amarantus - zdrowie z Ameryki Południowej Amarantus nazywany jest niekiedy zbożem dwudziestego pierwszego wieku, choć w rzeczywistości zaliczany jest do najstarszych roślin uprawnych świata. To.
Medsowa
zdrowie Fenyloketonuria – genetyczna choroba metaboliczna Fenyloketonuria to choroba metaboliczna, z którą chorzy się rodzą. Jej nazwa pochodzi od fenyloalaniny – aminokwasu niezbędnego do syntezy niektórych białek.
Medsowa
grypa Jak rozpoznać, że to grypa? Zarówno przeziębienie jak i grypa to choroby zakaźne wywołane przez wirusy. Niektóre z objawów przeziębienia kwalifikują się do objawów grypopodobnych.
Zabiegi wspomagające leczenie łysienia
Kurację można wesprzeć którymś z zabiegów wykonywanych przez dermatologa lub lekarza medycyny estetycznej. Do najpopularniejszych należą:
- Mezoterapia. W trakcie zabiegu pod skórę wprowadzane są koktajle witaminowo-mineralne lub osocze bogatopłytkowe. Pozytywne efekty daje już samo nakłucie skóry: pod jego wpływem poprawia się ukrwienie, aktywują się procesy regeneracji, a do mieszków włosowych dociera więcej substancji odżywczych. Te efekty wzmacnia koktajl witamin i minerałów. Korzystniej od takiego koktajlu na włosy działa jednak osocze bogatopłytkowe. To preparat pozyskiwany z krwi pacjenta, pobranej, odwirowanej i zagęszczonej. Aktywowane płytki krwi uwalniają czynniki wzrostu, które stymulują namnażanie się komórek, odżywiają mieszki włosowe, które dzięki temu „zastrzykowi energii” zaczynają pracować, a włos zaczyna rosnąć. Osocze działa też na komórki macierzyste w opuszce włosa. Pod jego wpływem często zaczynają tworzyć się nowe mieszki włosowe. Zabiegi te zalecane są w trudnym do leczenia łysieniu androgenowym, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także w łysieniu plackowatym.
- Laseroterapia. W leczeniu łysienia często wykorzystywane są lasery biostymulacyjne o bardzo małej mocy. Konkretnie – emitowane przez nie światło czerwone i podczerwone. Działa ono na metabolizm komórek mieszków włosowych, co stymuluje je do ponownego wytwarzania włosa. Zabieg nie daje powikłań, jednak okres terapii jest dość długi, bo trwa pół roku.
Wypadanie, czy łysienie?
Każdy człowiek traci codziennie od 50 do 100 włosów, i jest to proces zupełnie normalny, związany z naturalnym cyklem wzrostu włosów, a także z różnymi czynnikami dodatkowymi, takimi jak choćby zbyt mocne szarpanie podczas czesania. Nawet jeśli włosów wypada dużo więcej, nie zawsze jest to jeszcze łysienie.
O łysieniu można mówić dopiero, kiedy proces „produkcji” włosa w mieszku włosowym na skutek różnych przyczyn stopniowo zanika. Włos stopniowo staje się wtedy coraz słabszy i cieńszy, aż w końcu wypada, a w jego miejsce nie pojawia się nowy włos.
