U nas zapłacisz kartą
Czy białko powoduje wyskakiwanie pryszczy? Tajemnice zdrowej skóry i diety
Wyciskanie pryszczy – konsekwencje
Czym w takim razie grozi samodzielne wyciskanie pryszczy? Dermatolodzy od lat alarmują, że ten nieprzyjemny nawyk może mieć bardzo znaczące konsekwencje dla stanu naszej skóry, a nawet zdrowia.
“ Samodzielne wyciskanie pryszczy to nic innego jak uszkodzenie bariery skórno-naskórkowej. Nie jest to korzystne nawet dla zdrowej skóry, a co dopiero dla objętej stanem chorobowym jakim jest trądzik. To samo dotyczy mechanicznych peelingów, których zbyt częste lub intensywne stosowanie osłabia naszą skórę. Doprowadzamy w ten sposób do zaostrzenia zmian zapalnych i nadkażeń bakteryjnych, czego konsekwencją są przebarwienia. Warto podkreślić, że dużym skupiskiem bakterii są akcesoria do makijażu, dlatego konieczna jest ich codzienna dezynfekcja. “
magister chemii o specjalności chemia środków bioaktywnych i kosmetyków
Dermokonsultantka
La Roche-Posay
Katarzyna Szymczyk
Wyciskanie pryszczy na brodzie, czole czy nosie zawsze powoduje, że na naszej twarzy pojawia się więcej niedoskonałości. Dzieje się tak, ponieważ wyciskając uszkadzamy ściany między innymi gruczołu łojowego i treść ropna, która się w nim znajduje, rozlewa się na okoliczne tkanki. Ponadto dotykając zmian palcami, sprawiamy, że po twarzy roznosi się bardzo duża ilość bakterii. Oprócz tego np. wyciskanie pryszczy na czole może spowodować, że nadkazimy je bakteryjnie. Kiedy wyciskamy niedoskonałość, tworzymy otwartą ranę, do wnętrza której z łatwością mogą dostać się obecne na naszej skórze bakterie i drobnoustroje.
Znaczna liczba osób, które decydują się na pozbycie się pryszcza poprzez wyciśnięcie go, robi to, ponieważ w ich przekonaniu w ten sposób pryszcz stanie się mniej widoczny. Niestety jest to błędne myślenie i z pewnością przekonała się o tym każda osoba, która kiedykolwiek sama wyciskała pryszcze. Dotykając swojej skóry i ściskając ją, sprawiamy, że staje się ona zaczerwieniona i lekko opuchnięta, przez co usuwana przez nas zmiana może się bardziej zaognić i stać jeszcze bardziej widoczną.
Trądzik – problem nastolatków i dorosłych
Trądzik pospolity (acne vulgaris) znany także pod nazwą trądziku młodzieńczego lub zwyczajnego stanowi jedną z najbardziej powszechnych chorób skóry (może dotyczyć nawet 10% populacji na świecie). Szczyt zachorowań na tę dermatozę przypada w okresie dojrzewania, dlatego też dla znacznej części osób stanowi on domenę nastolatków. Tymczasem na trądzik można zachorować w każdym wieku, a w ostatnich latach zauważa się znaczny wzrost zachorowań w przypadku osób dorosłych.
Czym w takim razie jest trądzik? To choroba skóry, która dotyczy przede wszystkim gruczołów łojowych oraz ujść mieszków włosowych, a jego nieodzownym elementem jest silny łojotok, który równocześnie prowadzi do zatykania porów.
Przyczyny trądziku
Choć trądzik to jedna z najczęstszych chorób skóry, jego patogeneza w dalszym ciągu nie została całkowicie poznana. Niemniej udział w niej biorą cztery czynniki, które są ze sobą powiązane:
• nieprawidłowe złuszczanie się nabłonka w ujściach mieszków włosowych,
• nadprodukcja łoju,
• namnażanie się bakterii z gatunku Propionibacterium acnes,
• stan zapalny wokół mieszków włosowych.
Jednym z elementów, które również mogą mieć wpływ na większe prawdopodobieństwo występowania trądziku, są uwarunkowania genetyczne. Dlatego też w trakcie pierwszej wizyty dermatolog podczas wywiadu zadaje pytanie dotyczące obecności tej choroby w rodzinie. Prawdopodobieństwo zachorowania staje się znacznie wyższe, jeśli na to schorzenie cierpiało jedno lub oboje rodziców.
Zaburzenia hormonalne
Zaburzenia hormonalne to kolejny czynnik, który posiada dość istotny udział w powstawaniu tej choroby. Wiemy już, że jedną z głównych przyczyn trądziku jest nadmierne wydzielanie sebum, które następnie prowadzi do zablokowania i zaczopowania ujść gruczołów łojowych. Warto zwrócić uwagę na to, że ilość wydzielanego łoju kontrolowana jest przez hormony płciowe – androgeny. Odgrywają one dość znaczącą rolę w zapoczątkowaniu całego procesu i nasilenia objawów choroby zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet, u których przebieg tej dermatozy bywa bardziej intensywny.
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.