U nas zapłacisz kartą
Pryszcze od białka - Przyczyny, Skuteczne Leczenie i Porady
Leczenie trądziku
Jak już wspomniano, odpowiednio skomponowana dieta może stanowić istotny element leczenia trądziku. Choć trądzik to choroba, która może w bardzo dużym stopniu wpływać na nasze samopoczucie, w jej przypadku warto udać się po pomoc do dermatologa. Lekarz po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i przyjrzeniu się zmianom będzie w stanie nie tylko zaproponować odpowiednią kurację, ale i wykluczyć obecność innych chorób, które mogą dawać objawy podobne do trądziku. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dermatolog może zalecić wykonanie badań hormonalnych.
Leczenie trądziku w większości przypadków ma charakter miejscowy i polega na stosowaniu preparatów o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwłojotokowym i przeciwzapalnym bezpośrednio na skórę. W cięższych przypadkach choroby stosuje się leczenie ogólne w postaci antybiotyków.
Rodzaje trądziku
W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.
Nadmiar białka w diecie a nerki
Skutkiem nadmiaru białka w diecie bywa zaburzenie funkcjonowania nerek i wątroby, które są zmuszone do wzmożonej pracy. Konsumpcja zbyt dużej ilości białka sprawia, że organizm musi usunąć więcej produktów przemiany azotu z krwi, co może prowadzić do odwodnienia.
Dieta wysokobiałkowa zwiększa ryzyko powstania kamicy wapniowej lub moczanowej. Białko zwierzęce zawiera puryny, których końcowym produktem w procesie przemiany materii jest kwas moczowy. Wysokie stężenie kwasu moczowego stwarza korzystne warunki do wytrącania kamieni moczanowych. Nadmiar białka powoduje zwiększone wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego, w konsekwencji czego w moczu występuje zbyt duża ilość wapnia, co powoduje powstanie kamieni wapniowych. Dodatkowo zwiększone wydalanie wapnia oraz fosforanów sprzyja uszkodzeniom kości i stawów.