U nas zapłacisz kartą
Pryszcze od białka - Przyczyny, Skuteczne Leczenie i Porady
Krosty na szyi a hormony
Wszystkie opisane wyżej odmiany trądziku mają podobną etiologię. W literaturze medycznej najczęściej wskazuje się na zależność pomiędzy hormonami a trądzikiem.
Trądzik młodzieńczy rozwija się przecież w okresie dojrzewania, w czasie którego w organizmach młodych ludzi dochodzi do gwałtownego wzrostu poziomu androgenów (hormonów płciowych o działaniu maskulinizującym).
Podobnie jest z trądzikiem dorosłych. Z badań epidemiologicznych wynika, że rozwija się on najczęściej u kobiet zmagających się z nadmiarem androgenów (Szczurek, Kamińska-Winciorek, Śpiewak).
Co więcej, kobiety chorują niekiedy na trądzik skupiony, co zwykle ma związek z zespołem policystycznych jajników.
Pryszcze pojawiają się również w ciąży. Krosty mogą być zlokalizowane nie tylko na twarzy, ale również na szyi czy nawet plecach. Jest to związane ze wzmożonym wydzielaniem sebum. Wywołuje je podwyższony poziom progesteronu i androgenów.
Rodzaje trądziku
W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.
Nadmiar białka w diecie a nerki
Skutkiem nadmiaru białka w diecie bywa zaburzenie funkcjonowania nerek i wątroby, które są zmuszone do wzmożonej pracy. Konsumpcja zbyt dużej ilości białka sprawia, że organizm musi usunąć więcej produktów przemiany azotu z krwi, co może prowadzić do odwodnienia.
Dieta wysokobiałkowa zwiększa ryzyko powstania kamicy wapniowej lub moczanowej. Białko zwierzęce zawiera puryny, których końcowym produktem w procesie przemiany materii jest kwas moczowy. Wysokie stężenie kwasu moczowego stwarza korzystne warunki do wytrącania kamieni moczanowych. Nadmiar białka powoduje zwiększone wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego, w konsekwencji czego w moczu występuje zbyt duża ilość wapnia, co powoduje powstanie kamieni wapniowych. Dodatkowo zwiększone wydalanie wapnia oraz fosforanów sprzyja uszkodzeniom kości i stawów.
Trądzik – problem nastolatków i dorosłych
Trądzik pospolity (acne vulgaris) znany także pod nazwą trądziku młodzieńczego lub zwyczajnego stanowi jedną z najbardziej powszechnych chorób skóry (może dotyczyć nawet 10% populacji na świecie). Szczyt zachorowań na tę dermatozę przypada w okresie dojrzewania, dlatego też dla znacznej części osób stanowi on domenę nastolatków. Tymczasem na trądzik można zachorować w każdym wieku, a w ostatnich latach zauważa się znaczny wzrost zachorowań w przypadku osób dorosłych.
Czym w takim razie jest trądzik? To choroba skóry, która dotyczy przede wszystkim gruczołów łojowych oraz ujść mieszków włosowych, a jego nieodzownym elementem jest silny łojotok, który równocześnie prowadzi do zatykania porów.
Przyczyny trądziku
Choć trądzik to jedna z najczęstszych chorób skóry, jego patogeneza w dalszym ciągu nie została całkowicie poznana. Niemniej udział w niej biorą cztery czynniki, które są ze sobą powiązane:
• nieprawidłowe złuszczanie się nabłonka w ujściach mieszków włosowych,
• nadprodukcja łoju,
• namnażanie się bakterii z gatunku Propionibacterium acnes,
• stan zapalny wokół mieszków włosowych.
Jednym z elementów, które również mogą mieć wpływ na większe prawdopodobieństwo występowania trądziku, są uwarunkowania genetyczne. Dlatego też w trakcie pierwszej wizyty dermatolog podczas wywiadu zadaje pytanie dotyczące obecności tej choroby w rodzinie. Prawdopodobieństwo zachorowania staje się znacznie wyższe, jeśli na to schorzenie cierpiało jedno lub oboje rodziców.
Zaburzenia hormonalne
Zaburzenia hormonalne to kolejny czynnik, który posiada dość istotny udział w powstawaniu tej choroby. Wiemy już, że jedną z głównych przyczyn trądziku jest nadmierne wydzielanie sebum, które następnie prowadzi do zablokowania i zaczopowania ujść gruczołów łojowych. Warto zwrócić uwagę na to, że ilość wydzielanego łoju kontrolowana jest przez hormony płciowe – androgeny. Odgrywają one dość znaczącą rolę w zapoczątkowaniu całego procesu i nasilenia objawów choroby zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet, u których przebieg tej dermatozy bywa bardziej intensywny.
