U nas zapłacisz kartą
Pryszcze od białka - Przyczyny, Skuteczne Leczenie i Porady
Rodzaje trądziku
W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.
Leczenie trądziku
Jak już wspomniano, odpowiednio skomponowana dieta może stanowić istotny element leczenia trądziku. Choć trądzik to choroba, która może w bardzo dużym stopniu wpływać na nasze samopoczucie, w jej przypadku warto udać się po pomoc do dermatologa. Lekarz po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i przyjrzeniu się zmianom będzie w stanie nie tylko zaproponować odpowiednią kurację, ale i wykluczyć obecność innych chorób, które mogą dawać objawy podobne do trądziku. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dermatolog może zalecić wykonanie badań hormonalnych.
Leczenie trądziku w większości przypadków ma charakter miejscowy i polega na stosowaniu preparatów o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwłojotokowym i przeciwzapalnym bezpośrednio na skórę. W cięższych przypadkach choroby stosuje się leczenie ogólne w postaci antybiotyków.
Krosty na szyi a hormony
Wszystkie opisane wyżej odmiany trądziku mają podobną etiologię. W literaturze medycznej najczęściej wskazuje się na zależność pomiędzy hormonami a trądzikiem.
Trądzik młodzieńczy rozwija się przecież w okresie dojrzewania, w czasie którego w organizmach młodych ludzi dochodzi do gwałtownego wzrostu poziomu androgenów (hormonów płciowych o działaniu maskulinizującym).
Podobnie jest z trądzikiem dorosłych. Z badań epidemiologicznych wynika, że rozwija się on najczęściej u kobiet zmagających się z nadmiarem androgenów (Szczurek, Kamińska-Winciorek, Śpiewak).
Co więcej, kobiety chorują niekiedy na trądzik skupiony, co zwykle ma związek z zespołem policystycznych jajników.
Pryszcze pojawiają się również w ciąży. Krosty mogą być zlokalizowane nie tylko na twarzy, ale również na szyi czy nawet plecach. Jest to związane ze wzmożonym wydzielaniem sebum. Wywołuje je podwyższony poziom progesteronu i androgenów.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Czy krosty na szyi zdarzają się często? Przyczyny
Pryszcze na szyi to jeden z objawów trądziku, czyli najczęściej występującej choroby skóry. Trądzik pospolity dotyka zwłaszcza młodzież. Szacuje się, że choruje na niego od 80 do nawet 100 proc. populacji osób między 11. a 30 rokiem życia, jednakże z różnym stopniem nasilenia (Janda, Chwiłkowska, Trądzik pospolity…).
Dermatoza charakteryzuje się wzmożoną pracą gruczołów łojowych oraz powstawaniem wykwitów skórnych w postaci:
- zaskórników,
- krost,
- grudek,
- guzków,
- cyst,
- owrzodzeń.
Trądzik może występować w różnych miejscach na ciele. Przede wszystkim lokalizuje się na twarzy (głównie w tzw. strefie T), ale występuje też na szyi, plecach, dekolcie, ramionach, klatce piersiowej oraz pośladkach. Krosty mogą być duże i twarde, ale także niewielkie z białymi główkami.
Z badań epidemiologicznych przeprowadzonych wśród szczecińskiej młodzieży wynika, że trądzik na szyi dotyka 4 proc. populacji młodych (Jakubczyk, Janda, Chwiłkowska, Wolska, Trądzik pospolity…). Dla porównania krosty na twarzy obserwuje u siebie ponad 85 proc. badanych, a na plecach - 36 proc.
Jeżeli chodzi o przyczyny krost na szyi, to wskazuje się, że najczęściej powstają one na skutek zmian hormonalnych.
Wśród przyczyn wymienia się także:
- uwarunkowania genetyczne,
- nieprawidłowe rogowacenie ujść mieszków włosowych,
- nadmierną produkcję sebum przez gruczoły łojowe,
- wpływ bakterii i drożdżaków,
- stres.
- dieta.
Nie bez znaczenia są także procesy immunologiczne. Warto pamiętać, że wypryski na szyi nie muszą być oznaką trądziku, ale reakcji alergicznej.
Uczulenie na szyi w postaci krostek może być skutkiem ubocznym zażywania leków lub reakcją alergiczną na składniki znajdujące się w kosmetykach. Krostki w tym miejscu mogą być wreszcie reakcją skóry na substancje drażniące, znajdujące się na przykład w środkach czystości.
