Pryszcze od białka - Przyczyny, Skuteczne Leczenie i Porady

Nadmiar białka w diecie

Białko jest niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu składnikiem pokarmowym. Warunkuje wzrost i rozwój człowieka. Jest podstawowym elementem budującym mięśnie i hormony. Określając optymalną porcję białka należy uwzględnić zwłaszcza poziom aktywności fizycznej i masę ciała. Osoby wykazujące niewielką aktywność ruchową nie powinny spożywać więcej niż 1 g białka na kilogram masy ciała. Z kolei u osób o wysokiej aktywności fizycznej na kilogram masy ciała przypada 1,5–1,8 g białka. W prawidłowo zbilansowanej diecie powinno ono stanowić 20–25% energii uzyskiwanej z przyjmowanego pożywienia w ciągu doby. Nie wszyscy jednak stosują się do tych zasad. Na nadmiar białka w diecie narażeni są zwłaszcza sportowcy, kulturyści i osoby realizujące diety wysokobiałkowe, z których dość popularna jest dieta Dukana.

Nadmiar białka może mieć niekorzystny wpływ na ludzki organizm. Przede wszystkim prowadzi do zaburzeń układu pokarmowego. Konsekwencją nadmiaru białka w diecie bywa rozregulowanie metabolizmu, wzdęcia, nudności, niestrawność, bóle brzucha, nieżyt żołądka i grzybica jelit. Stanowi przyczynę zaparć, które prowadzą do namnażania bakterii gnilnych w jelitach. Produkowane przez nie toksyny zwiększają ryzyko rozwoju nowotworu jelita grubego. Nadmiar białka prowadzi do przyrostu masy ciała, ponieważ podnosi bilans energetyczny diety – 1 g białka to 4 kcal.

Leczenie trądziku

Jak już wspomniano, odpowiednio skomponowana dieta może stanowić istotny element leczenia trądziku. Choć trądzik to choroba, która może w bardzo dużym stopniu wpływać na nasze samopoczucie, w jej przypadku warto udać się po pomoc do dermatologa. Lekarz po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i przyjrzeniu się zmianom będzie w stanie nie tylko zaproponować odpowiednią kurację, ale i wykluczyć obecność innych chorób, które mogą dawać objawy podobne do trądziku. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dermatolog może zalecić wykonanie badań hormonalnych.

Leczenie trądziku w większości przypadków ma charakter miejscowy i polega na stosowaniu preparatów o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwłojotokowym i przeciwzapalnym bezpośrednio na skórę. W cięższych przypadkach choroby stosuje się leczenie ogólne w postaci antybiotyków.

Rodzaje trądziku

W zależności od rodzaju objawów oraz ich nasilenia, możemy mówić o różnych formach trądziku pospolitego, a do tego wyróżnić różne postacie kliniczne tej choroby:
• trądzik zaskórnikowy – charakteryzuje się obecnością zaskórników otwartych i zamkniętych. Nie sprawia trudności w leczeniu, a w wielu przypadkach ustępuje samoistnie,
• trądzik krostkowy – na skórze obecne są krosty i guzki, które łatwo przekształcają się w zmiany ropne,
• trądzik grudkowo-krostkowy – jest najbardziej typową odmianą tej choroby. Na skórze obecne są zarówno zaskórniki, jak i zmiany w postaci czerwonych krost i grudek, którym towarzyszy stan zapalny. Często pojawia się jako krostki na klatce piersiowej czy plecach.
• trądzik ropowiczy – na skórze obecne są ropne torbiele, jest on trudny w leczeniu i często pozostawia po sobie blizny,
• trądzik skupiony – zdecydowanie częściej występuje u mężczyzn. Na skórze powstają torbiele ropne, nacieki i duże zaskórniki. Zmiany pozostawiają po sobie blizny,
• trądzik bliznowcowy – jest to następstwo trądziku ropowiczego. Zmiany przyjmują formę bliznowców,
• trądzik piorunujący – występuje bardzo rzadko, ale jego przebieg jest bardzo ciężki. Oprócz zmian na skórze, do których zalicza się torbiele i nacieki ropne, chorobie towarzyszą objawy ogólne jak gorączka czy bóle stawów. Zwykle dotyczy on młodych chłopców około 15-16. roku życia i często stanowi następstwo nieprawidłowo leczonego trądziku skupionego,
• trądzik przetrwały – dotyczy osób, u których trądzik w wieku młodzieńczym nie został wyleczony i ujawnia się pomiędzy 25-30. rokiem życia,
• trądzik wieku późnego – dotyczy tych osób (głównie kobiet), które w młodości nie miały problemów z tą chorobą. Zwykle uaktywnia się około 25. roku życia i sprawia duże trudności w leczeniu,
• trądzik przedmiesiączkowy – pojawia się w drugiej fazie cyklu. Zmiany często są zlokalizowane w okolicach żuchwy, ust i brody,
• trądzik samouszkadzający – nazywany także trądzikiem z rozdrapania lub neuropatycznym. Powstaje poprzez nieustanne próby samodzielnego usunięcia pryszczy poprzez ich wyciskanie. Jego objawem są przebarwienia i trudne do usunięcia blizny,
• trądzik wywołany – powstaje jako reakcja skóry na dany czynnik. Jego najczęstszym przykładem jest trądzik niemowlęcy, który dotyczy bezpośredniego wpływu hormonów matki na skórę dziecka. Zwykle ustępuje samoistnie.

Nawet jeśli wydaje się nam, że nasze dłonie nie są brudne, w kontakcie z innymi przedmiotami przenoszą się na nie ogromne ilości bakterii i drobnoustrojów, które w zetknięciu ze skórą mogą wpływać na jej stan.

Czytaj dalej...

To zależy od metod jeśli odwiedzamy co miesiąc kosmetyczkę, kupujemy całą serię kosmetyków, wybieramy się do lekarza dermatologa, kupujemy leki to koszt miesięcznej kuracji może wynieść nawet 300 złotych.

Czytaj dalej...

Inne przyczyny powstawania pryszczy podskórnych niewłaściwa dieta, alergie skórne, zakażenia wirusowe zakażenia bakteryjne, zaburzenia w składzie sebum produkowanego przez gruczoły łojowe, zmiany w procesie rogowacenia naskórka.

Czytaj dalej...

Najczęstszą przyczyną jest spożywanie aromatycznych pokarmów czosnek, cebula , picie alkoholu, palenie papierosów, gromadzenie się resztek jedzenia między zębami gorsza higiena jamy ustnej , zapalenie dziąseł, problemy z układem pokarmowym, ale także suchość w ustach.

Czytaj dalej...